Kaap Verde eilanden en oversteek naar Suriname.
Kaap Verde eilanden. (28/11 – 8/12) Sao Vincente en Sao Antao
Zaterdag 28 november om 4uur zeilen we de baai Porto Grande binnen de prachtige natuurlijke baai van Sao Vincente bij Mindelo. We vinden een ankerplek vlak bij een oud schip. We zie veel boten uit de ARC race die naar de Cap Verde zijn uitgeweken vanwege een storm.
Met de dinghy varen we naar de jachthaven waar we mooi ons bijbootje achterlaten voor 4 euro en bewaking.
We gaan even op verkenning uit en eten wat in een klein restaurantje
Zondag is hier een rust dag er zijn kerkdiensten en mensen zitten gezellig met elkaar te kletsen en spelletjes met elkaar te doen. Ook maken ze graag een praatje en zeggen vriendelijk gedag. In kroeg Nautic speelt een leuk bandje en is het heel gezellig.
Maandag gaan we met een transit busje naar Sant Pedro. Dit is een strand en een vissersdorp al word er vandaag niet gevist. Kleurrijke houten vissersboten liggen op het strand. Een visser vertelt ons over zijn verwonding die hij heeft gekregen bij het vangen van een tonijn en laat ons zijn littekens op zijn hand zien.
Op straat loopt een varken en kippen. We zien weinig werkende mensen. Veel zijn op straat of dansen wat op de muziek. Gastvrij worden we binnen uitgenodigd.
Er is een kleine scheepsbouwer voor de houten vissersboten.
Vasco onze opstapper heeft een nieuw schip gevonden. Het was een leuke ervaring met een opstapper aan boord die de zelfde leeftijd van Wout en Liek heeft.
Voor ons heel herkenbaar en prima hoe hij het gedaan heeft. We hopen nog iets van hem te horen, hoe het hem vergaat.
Toos ligt 3 dagen plat door een antibiotica kuur voor een ontsteking aan haar kaak.
Ton fietst wat rond versiert de vrouwtjes met het kopen van fruit bij ze op straat en klust wat aan zijn boot.
Zaterdag is Toos weer in staat om wat te gaan doen en we rijden met zo’n truck naar een vissers baai waar we de vissersbootjes met zeil binnen zien komen.
Als ze bijna aan wal zijn worden de stenen die als ballast dienen er uit gehaald en dan wordt met alle ander vissers de boot op het droge de wal op getrokken.
Ze zijn trots op hun vangst 3 boten hebben met elkaar 3 tonijnen gevangen wat kleinvis.
We maken een rond rit over het eiland en zien dat er weinig werk is alleen nog wat tuin bouw.
Zondag gaan we naar een vulkanisch groen bergachtig eiland ten westen van Mindelo.
Met de pont vol amicale kleurrijke mensen die op zondag naar hun geboortedorp gaan varen we naar de Sant Antao.
Op de pont ontmoeten we onze gids van die later veel over de vegetatie, kruiden en vruchten en het eiland zal gaan vertellen.
Met chauffeur en gids maken we een boeiende rit over een smalle weg nog aangelegd door de Portugezen,slingerend door hoge groene bergen endoor valleien waar het suikerriet prachtig met witte pluimen staat te wuiven. Er zijn hierheel primitieve boerenhuisjes waar nog mensen wonen werken. Een boeiende dag met een suikerrietmolen met os en vissersboten die spectaculait op kitesurfgolven naar binnen manoeuvreren bij Ponte Sol.
Een heerlijke dag dankzij de gids die allerlei natuurdingen bijeensprokkelt nemen we een trekje van een sjekkie van tabaksbladeren en maisblad .
Een prachtig eiland met een mooie krater, landbouwgronden en een eenvoudig leven. Om nog eens voor langere tijd terug te komen.
Pim stapt hij aan boord op 6 december,s”avonds barbecue op de steiger met Nederlandse boten.
We eten heel lokaal in restaurante Pica Pau in een onguur steegje met de mooie naam Rua Sto Antonio met dronkenlappen voor de deur die de tent aanprijzen!!
In het midden van het restaurant is een schot dat afhalers scheidt van eters.
Op de muren hangen briefjes met teksten van tevreden klanten.
Wij zijn de enige klanten deze dag en bizar op de andere tafels staat een stoffig bordje ‘gereserveerd’!! Het was er prima.
Oversteek naar Suriname. (8/12- 23/12)
Vertrek s’avonds vlak voor donker 8 december, de weerkaarten zien er goed uit.
1900 zeemijl is de afstand tot de aanloopton van Suriname.
De fok scheurt al op de tweede dag, de elektrische lier is sterker dan het doek.
NO en NOO wind variërend 12 tot 25 knopen met uitschieters in buien
Dagafstanden (24 uur) zijn in het eerste deel van de reis prima tussen de 125 en 170 zeemijl,de laatste 5 dagen minder door tegenstroom en weinig wind.
De eerste 2 dagen varen we aan een stuk op de spinnaker en Pim heeft succes hij vangt een barracuda van een dikke meter en wel 14 kilo. Pim fileert de vis en we smullen twee dagen van gewokte barracuda. Een vlucht witte reigers, verdwaald op de oceaan vliegt een rondje om de boot en gaat een ongewisse reis tegemoet.
We hebben veel materiaalpech: de autopilot stopt ermee door water in de bedieningsdisplay, spinnakerschoot is gescheurd en heel vervelend de SB onderstag is gebroken door een zwakke toggle. Dit voelt niet goed en tast even het gevoel van “ de Vagant is betrouwbaar en sterk” aan. Maar we zijn er zelf bij om problemen op te lossen.
Op de oceaan moet je het zelf doen dat besef je heel sterk, er zijn geen boten om je heen, je bent een heel klein stipje op een onmetelijk lege vlakte.,helemaal op jezelf aangewezen.
Wij gaan door, een nieuwe jury-rig stag wordt gemaakt en we kunnen weer zeilen en we sturen met de hand in wachtbeurten van 2 uur.
Verder is de douchepomp overleden, de SB-lenspomp verstopt en het lummelbeslag dat de giek met de mast verbindt zwak en er is een scheurtje in shellfoot van het grootzeil.
Tijdens dit gebeuren gaan er verschillende emoties door Toos heen van dit doe ik nooit meer dat wordt zwaar afzien; maar als de zon weer schijn en alles lijkt het weer te doen met provisorische oplossingen ben je weer heel tevreden. En is het weer te gek dat je hier bent.
Lezend in een spannend boek hoor je het water om je heen; ga je dan er over nadenken dan voelt het angstig die grote water oppervlakte.
Veel vliegende vissen belanden aan dek, Toos wordt vol op de buik getroffen. Na zonnige dagen met een prachtige sterrenhemel komen er tropische plensbuien, soms slaan de golven plat onder zoveel zoetwatergeweld.
Een reddingvest blaast spontaan op als het regenwater de zouttablet doet smelten. De nachten zijn nu heel zwart we sturen met de hand in het aardedonker.
Bonito’s zwemmen voor en om de boot en springen omhoog ook snaveldolfijnen zien we en we vinden een naaldvis in het gangboord.
Een opkomende planeet jaagt de bemanning schrik aan en wel omdat het wel een bootlicht lijkt van een groot schip dat snel in de nacht nadert ons gaat overvaren. Het licht gaat echter ver boven over.
Wat een vergezichten en wolkenformaties, eindeloze verten en een gouden zonsondergangen.
De Vagant volgt de zon en maan naar het westen, koers 265 graden.
Pim vangt een witte baby haai en zet hem weer terug en een andere als hapt naar de teen van Toos als ze pootje baad achterop op de boot, razendsnel trekt ze haar voet terug, ze heeft er nog 5.
23 december vroeg in de ochtend om 0200 uur met een heftige stortbui net achter de rug varen we de bruine Surinamerivier op en gaan voor anker
RUST
We zijn er!!!
donderdag 23 december 2010
dinsdag 7 december 2010
op weg naar Suriname
Woensdagmiddag
8 december vertrekken we van Sao Vincente Mindelo naar Suriname Paramaribo
afstand is ruim 1800 zeemijl
Pim is gearriveerd en de wind gaat uit de goede hoek komen
We gaan!
De overtocht gaat ca 2 weken duren dus we kunnen voor Kerst aankomen
Veel Nederlandse boten hier op de Kaap Verde op dit moment.
dank voor al jullie leuke reacties
8 december vertrekken we van Sao Vincente Mindelo naar Suriname Paramaribo
afstand is ruim 1800 zeemijl
Pim is gearriveerd en de wind gaat uit de goede hoek komen
We gaan!
De overtocht gaat ca 2 weken duren dus we kunnen voor Kerst aankomen
Veel Nederlandse boten hier op de Kaap Verde op dit moment.
dank voor al jullie leuke reacties
dinsdag 30 november 2010
Reisverslag oversteek Canaries naar Kaap Verde
27 november We zijn er!!! We liggen heerlijk voor anker in porto Grande.
Vertrek uit Gomera 21 november, afstand naar Sao Vincente Mindelo 800 zeemijl
Aankomst Mindelo 27 november.
De windvaan is nog niet goed geïnstalleerd, we besluiten om elektriciteit te sparen te sturen tijdens onze wacht.
We sturen op de sterren en de eerste nachten waren zo helder met dit rustige weer is de oceaan vlak.
De bootsnelheid wisselt met de windkracht ,we varen soms aan de wind dan weer met spinnaker en ook motoren we als het helemaal blak is. Dit moet Laura ook solo aan kunnen.
De zonsondergang van de eerste dag was voor Toos beangstigend, zo sterk waren de kleuren knalrood en gitzwart.
De golven klotsen tegen de boot Toos wordt er wakker van en denkt aan de diepte van de oceaan. Vier kilometer!
Grote groepen gevlekte en gestreepte dolfijnen spelen in onze boeggolf, vliegende vissen maken vluchten van soms wel 100 meter. Een dolfijn maakte een reuzensprong van wel 3 meter en kwam niet lekker terecht.
!! 2 walvissen, zwarte zwaardwalvissen van 5 meter vlak voor en naast de boot, heel indrukwekkend maar vertrouwd, pikzwart van kleur en heel krachtige puffende ademhaling. De fysieke nabijheid van zo’n groot dier is een sensatie.
Na 6 dagen op zee lopen we Sao Vincente op de Kap Verde binnen.
Het land van Cesaria Evora doet heerlijk aan, 29 graden temperatuur en warme mensen,
leuke spontane contacten, cantate en musica.
Vrouwen lopen met manden op hun hoofd ,vis en fruit wordt op straat verkocht.
Kleurrijke straten met koloniale huizen en pleinen, buiten wordt geleefd gedanst en gespeeld.
27 november We zijn er!!! We liggen heerlijk voor anker in porto Grande.
Vertrek uit Gomera 21 november, afstand naar Sao Vincente Mindelo 800 zeemijl
Aankomst Mindelo 27 november.
De windvaan is nog niet goed geïnstalleerd, we besluiten om elektriciteit te sparen te sturen tijdens onze wacht.
We sturen op de sterren en de eerste nachten waren zo helder met dit rustige weer is de oceaan vlak.
De bootsnelheid wisselt met de windkracht ,we varen soms aan de wind dan weer met spinnaker en ook motoren we als het helemaal blak is. Dit moet Laura ook solo aan kunnen.
De zonsondergang van de eerste dag was voor Toos beangstigend, zo sterk waren de kleuren knalrood en gitzwart.
De golven klotsen tegen de boot Toos wordt er wakker van en denkt aan de diepte van de oceaan. Vier kilometer!
Grote groepen gevlekte en gestreepte dolfijnen spelen in onze boeggolf, vliegende vissen maken vluchten van soms wel 100 meter. Een dolfijn maakte een reuzensprong van wel 3 meter en kwam niet lekker terecht.
!! 2 walvissen, zwarte zwaardwalvissen van 5 meter vlak voor en naast de boot, heel indrukwekkend maar vertrouwd, pikzwart van kleur en heel krachtige puffende ademhaling. De fysieke nabijheid van zo’n groot dier is een sensatie.
Na 6 dagen op zee lopen we Sao Vincente op de Kap Verde binnen.
Het land van Cesaria Evora doet heerlijk aan, 29 graden temperatuur en warme mensen,
leuke spontane contacten, cantate en musica.
Vrouwen lopen met manden op hun hoofd ,vis en fruit wordt op straat verkocht.
Kleurrijke straten met koloniale huizen en pleinen, buiten wordt geleefd gedanst en gespeeld.
vrijdag 19 november 2010
Reisverslag van november.
We liggen nog steeds in Agadir in het zuiden van Marokko vlak boven de woestijnen.
De hele week met de motor bezig geweest en Ton zorgde voor de monteurs terwijl Toos zorgde dat ze uit de buurt bleef ,zodat er ongestoord gewerkt kon worden. Twee boeken uitgelezen.
Gisteren heeft Thomas ons naar een supermarkt gereden die er westers uit zou moeten zien. Achter de kaas wat een traagheid maar wel met plastiek handschoenen.
Grote supermarkt maar wel veel dezelfde spullen uitgestald.
Als de motor goed is gaan we naar de nieuwe haven en tanken diesel.
Daar maken we de boot schoon en als we bijna klaar zijn komt Vasco vragen of hij mee mag zeilen naar de Canarische eilanden. Hij lijkt ons een aardige jongen een beetje verlegen. We spreken af dat hij om 8 uur aan boord mag komen.
De Nederlanders Dennis en Ank zeggen dat we zijn bagage moeten kontroleren op drugs zodat er niets te vinden is als de douane komt.
En inderdaad als de douane komt wordt hij nog een keer gecontroleerd. Zij zeggen dat het voor onze veiligheid is.
Dinsdag 2 november vertrekken we naar Lanzarote , er staat een lekker windje.
ruime wind en varen 6,7 en 8 knopen.
S” nachts om een uur of 11 begint de wind minder te worden. En er staan hoge golven.
Ons zeil klappert behoorlijk. We willen zo graag zeilen.
Als we dan toch besluiten om het zeil te strijken zie we dat het onder gescheurd is.
Ton baalt want hij had, omdat de wind meer van achter kwam de achterlijk strekker ontspannen,hierdoor is op het onderste gedeelte van de shellfoot, wat vrij dun zeil is , niet strak stond en te veel kracht gekomen is waardoor dat gedeelte gescheurd is.
De volgende dag blijft het motoren. Maar tegen de avond trek de wind aan tot windkracht 5,6.
We zeilen nu rustig op het fokje 5 a 6 knopen en kunnen dan morgen ochtend vroeg de haven binnen lopen.
We gaan voor anker in de industrie haven. En Ton en Vasco gaan op zoek naar een zeil maker. We zien dat er een in calero is .We besluiten om 5 mijl verder op naar de haven te gaan.
Dit is een veel beter plek ook om de boot te laten liggen en met een auto het eiland te verkennen.
We gaan eerst naar het nationaal park dat goed georganiseerd is je kan niet zelf in het park maar je word met een bus gereden en krijg uitleg over hoe het eiland zo geworden is en je kan zien dat de vulkaan nog steeds werkt
En de kunstenaar Cesar Manrique heeft de warmte gebruikt door het restaurant zo te plaatsen dat de oven op de warmte werkt en je de broodjes kunt bakken op deze warmte.
Daarna gaan we naar de kust en ook een vulkanisch groen meer met prachtig kleuren ook zien we een zout winning.
De volgende dag gaan we naar het huis van Cesar Manriique , dit is bijzonder het is een huis die ook de natuur gebruikt door grote ramen maar ook onder de grond met een open ruimte naar boven naar buiten waar licht door komt.
De zeilmaker en de man die de zeerailing moet maken gaan ook aan het werk.
De volgende dag gaan we naar de noord kant om het speciale uitzicht vanuit een restaurant op Graciosa en bijzondere vormen van het interieur doet wel een beetje aan Gaudie denken.
Cesar Manrique ,deze kunstenaar heeft wel veel invloed gehad op dit eiland, zo heeft hij het voor elkaar gekregen dat de huizen niet hoger mogen worden dan vier hoog en ook de kleur moet wit moet zijn de kozijnen mogen blauw groen of bruin zijn.
En de entreegelden voor zijn werken wordt gebruikt voor zijn foundation zodat die nog steeds invloed houdt op het eiland ondanks dat Cesar er niet meer is. Het eiland het straalt harmonie uit.
De dag erna gaan we naar zijn museum en Ton en Toos gaan daar een heerlijk wijntje drinken.
13 november, we liggen nog steeds in puerto Calero, ons geduld wordt wel op de proef gesteld
maar uit eindelijk is de zeerailing gemaakt en varen we op fok en motor naar Playa Blanca om ons zeil op te halen.
Hier gaan we uit eten dat kun je beter niet doen want aan boord smaakt het eten nog steeds veel beter.
14 november, Vandaag om 2 uur in de haven van Santa Cruz.
We gaan op verkenning uit op onze fietsjes ; De haven is te duur en we besluiten om door te varen.
Ons plan is naar het eiland la Gomera gaan er daar een paar dagen te zijn zodat we het eiland een beetje kunnen verkennen. Waarschijnlijk is dit niet zo toeristisch omdat er geen rechtstreekse vluchten komen en er veel wandel paden zijn.
We komen in Radazul op Tenari aan, het is heel donker en de haveningang is niet goed te zien en erg smal. Maar het gaat goed en we meren af in een bijzondere plaats .
Als we wakker worden zien we dat het dorp tegen de berg is gebouwd.
S’morgens zien we dat het regent en mistig is ,dus we besluiten hier te blijven.
We komen in een café met een heel leuk persoon Antonio en we kunnen heerlijk internetten terwijl het regent.
We nemen er een maaltijd die echt Canarische is waaronder ook bacalauw en paella.
Heerlijk. Vasco gaat chillen Ton gaat veder met de computer en Toos maakt een heerlijke wandeling langs de kust.
S’avonds spelen we koehandel met de Canadees maar we hebben de regels nog niet helemaal goed ,deze zijn ook in het Frans dat is gemakkelijk voor Vasco.
16 november.
Eerst even diesel tanken want is maar 70 euro cent je bent Hollander of je bent het niet.
Maar er komt een boot voor ons en uiteindelijk duurt het toch nog tot half elf voor dat we uit de haven varen.
Er staan weer behoorlijke golven en er is weinig wind die van achter komt ,dus motoren.
Na een half uurtje word de wind meer en gaan we op het fokje omdat anders het groot zeil te veel klappert.
Het is toch weer een langere tocht dan we dachten omdat we de onderkant van Tenerife ronde en komen we om half zes net voor donker op ons anker plekje aan.
We gaan gelijk boodschappen doen.
Hier hebben de badgasten het voor het zeggen want we liggen bijna buiten de baai bij het dorp liggen de oude boten van de bewoners gelukkig is het rustig weer
17 november
van uit ons anker plek san Cristiano Tenerife
over gestoken naar eiland la Gomera.
Van geen wind naar wind kracht 5 als we binnen varen en ook 3 snelle veerboten in de rug komen we in de haven heerlijk plekje.
Het meisje waar we inschrijven praat goed engels en als we door vragen blijkt ze een Roemeense te zijn en ja wij vinden haar op IIoane lijken die we uit Roemenie kennen
18 november
Toos en Ton zouden met de bus naar valley gran rey gaan Vasco gaat wat anders doen.
Half elf gaat de bus.
Wij dachten vlakbij de boot dit blijkt toch in het centrum te zijn dus snel er naar toe.
Uiteindelijk missen we de bus en huren we een auto.
De vrouw van het verhuur weet precies hoeveel benzine we moeten tanken voor een tocht over het eiland en laat ons een mooie route rijden inclusief onze lunch die heel bijzonder is omdat die mevrouw al tachtig is en nog gerechten heeft uit haar jeugd.
Maar ook gebruikt ze de middelen die op het eiland geproduceerd worden.
En vegetarische. Dona Efigenia la montana casa
En natuurlijk proef je het verschil Als we binnen komen heb je het gevoel dat je een gasthuis binnenkomt. Er hangt een huiselijk sfeer en als je rustig en langzaam gegeten hebt wacht je ongeveer 20 minuten op je rekening en heb je geen haast heb je dan betaald krijg je nog een sinasappel mee. Heel leuk. Deze mevr heeft geen last van dat een ander haast heeft
Uiteindelijk rijden we de valley naar beneden en het uit zicht is weer een die je niet eerder hebt gezien
Behoorlijk ruwe hoge bergen en diepe dalen die zijn ontstaan door de zee gedurende miljoenen jaren.
De terugweg worden we getrakteerd door een wolk in de bergen en mist komen we wat lager is de mist weg. En uitzicht op de zee met een rode ondergane zon op de top van Tenerife wat je kunt zien liggen vanuit dit eiland. Ook als je beneden naar de kust kijkt zie je de wolken tussen de bergen liggen.
Van avond weer koehandel gespeeld.
zaterdag de boot klaar gemaarkt
zondag 21 november gooien we los
We liggen nog steeds in Agadir in het zuiden van Marokko vlak boven de woestijnen.
De hele week met de motor bezig geweest en Ton zorgde voor de monteurs terwijl Toos zorgde dat ze uit de buurt bleef ,zodat er ongestoord gewerkt kon worden. Twee boeken uitgelezen.
Gisteren heeft Thomas ons naar een supermarkt gereden die er westers uit zou moeten zien. Achter de kaas wat een traagheid maar wel met plastiek handschoenen.
Grote supermarkt maar wel veel dezelfde spullen uitgestald.
Als de motor goed is gaan we naar de nieuwe haven en tanken diesel.
Daar maken we de boot schoon en als we bijna klaar zijn komt Vasco vragen of hij mee mag zeilen naar de Canarische eilanden. Hij lijkt ons een aardige jongen een beetje verlegen. We spreken af dat hij om 8 uur aan boord mag komen.
De Nederlanders Dennis en Ank zeggen dat we zijn bagage moeten kontroleren op drugs zodat er niets te vinden is als de douane komt.
En inderdaad als de douane komt wordt hij nog een keer gecontroleerd. Zij zeggen dat het voor onze veiligheid is.
Dinsdag 2 november vertrekken we naar Lanzarote , er staat een lekker windje.
ruime wind en varen 6,7 en 8 knopen.
S” nachts om een uur of 11 begint de wind minder te worden. En er staan hoge golven.
Ons zeil klappert behoorlijk. We willen zo graag zeilen.
Als we dan toch besluiten om het zeil te strijken zie we dat het onder gescheurd is.
Ton baalt want hij had, omdat de wind meer van achter kwam de achterlijk strekker ontspannen,hierdoor is op het onderste gedeelte van de shellfoot, wat vrij dun zeil is , niet strak stond en te veel kracht gekomen is waardoor dat gedeelte gescheurd is.
De volgende dag blijft het motoren. Maar tegen de avond trek de wind aan tot windkracht 5,6.
We zeilen nu rustig op het fokje 5 a 6 knopen en kunnen dan morgen ochtend vroeg de haven binnen lopen.
We gaan voor anker in de industrie haven. En Ton en Vasco gaan op zoek naar een zeil maker. We zien dat er een in calero is .We besluiten om 5 mijl verder op naar de haven te gaan.
Dit is een veel beter plek ook om de boot te laten liggen en met een auto het eiland te verkennen.
We gaan eerst naar het nationaal park dat goed georganiseerd is je kan niet zelf in het park maar je word met een bus gereden en krijg uitleg over hoe het eiland zo geworden is en je kan zien dat de vulkaan nog steeds werkt
En de kunstenaar Cesar Manrique heeft de warmte gebruikt door het restaurant zo te plaatsen dat de oven op de warmte werkt en je de broodjes kunt bakken op deze warmte.
Daarna gaan we naar de kust en ook een vulkanisch groen meer met prachtig kleuren ook zien we een zout winning.
De volgende dag gaan we naar het huis van Cesar Manriique , dit is bijzonder het is een huis die ook de natuur gebruikt door grote ramen maar ook onder de grond met een open ruimte naar boven naar buiten waar licht door komt.
De zeilmaker en de man die de zeerailing moet maken gaan ook aan het werk.
De volgende dag gaan we naar de noord kant om het speciale uitzicht vanuit een restaurant op Graciosa en bijzondere vormen van het interieur doet wel een beetje aan Gaudie denken.
Cesar Manrique ,deze kunstenaar heeft wel veel invloed gehad op dit eiland, zo heeft hij het voor elkaar gekregen dat de huizen niet hoger mogen worden dan vier hoog en ook de kleur moet wit moet zijn de kozijnen mogen blauw groen of bruin zijn.
En de entreegelden voor zijn werken wordt gebruikt voor zijn foundation zodat die nog steeds invloed houdt op het eiland ondanks dat Cesar er niet meer is. Het eiland het straalt harmonie uit.
De dag erna gaan we naar zijn museum en Ton en Toos gaan daar een heerlijk wijntje drinken.
13 november, we liggen nog steeds in puerto Calero, ons geduld wordt wel op de proef gesteld
maar uit eindelijk is de zeerailing gemaakt en varen we op fok en motor naar Playa Blanca om ons zeil op te halen.
Hier gaan we uit eten dat kun je beter niet doen want aan boord smaakt het eten nog steeds veel beter.
14 november, Vandaag om 2 uur in de haven van Santa Cruz.
We gaan op verkenning uit op onze fietsjes ; De haven is te duur en we besluiten om door te varen.
Ons plan is naar het eiland la Gomera gaan er daar een paar dagen te zijn zodat we het eiland een beetje kunnen verkennen. Waarschijnlijk is dit niet zo toeristisch omdat er geen rechtstreekse vluchten komen en er veel wandel paden zijn.
We komen in Radazul op Tenari aan, het is heel donker en de haveningang is niet goed te zien en erg smal. Maar het gaat goed en we meren af in een bijzondere plaats .
Als we wakker worden zien we dat het dorp tegen de berg is gebouwd.
S’morgens zien we dat het regent en mistig is ,dus we besluiten hier te blijven.
We komen in een café met een heel leuk persoon Antonio en we kunnen heerlijk internetten terwijl het regent.
We nemen er een maaltijd die echt Canarische is waaronder ook bacalauw en paella.
Heerlijk. Vasco gaat chillen Ton gaat veder met de computer en Toos maakt een heerlijke wandeling langs de kust.
S’avonds spelen we koehandel met de Canadees maar we hebben de regels nog niet helemaal goed ,deze zijn ook in het Frans dat is gemakkelijk voor Vasco.
16 november.
Eerst even diesel tanken want is maar 70 euro cent je bent Hollander of je bent het niet.
Maar er komt een boot voor ons en uiteindelijk duurt het toch nog tot half elf voor dat we uit de haven varen.
Er staan weer behoorlijke golven en er is weinig wind die van achter komt ,dus motoren.
Na een half uurtje word de wind meer en gaan we op het fokje omdat anders het groot zeil te veel klappert.
Het is toch weer een langere tocht dan we dachten omdat we de onderkant van Tenerife ronde en komen we om half zes net voor donker op ons anker plekje aan.
We gaan gelijk boodschappen doen.
Hier hebben de badgasten het voor het zeggen want we liggen bijna buiten de baai bij het dorp liggen de oude boten van de bewoners gelukkig is het rustig weer
17 november
van uit ons anker plek san Cristiano Tenerife
over gestoken naar eiland la Gomera.
Van geen wind naar wind kracht 5 als we binnen varen en ook 3 snelle veerboten in de rug komen we in de haven heerlijk plekje.
Het meisje waar we inschrijven praat goed engels en als we door vragen blijkt ze een Roemeense te zijn en ja wij vinden haar op IIoane lijken die we uit Roemenie kennen
18 november
Toos en Ton zouden met de bus naar valley gran rey gaan Vasco gaat wat anders doen.
Half elf gaat de bus.
Wij dachten vlakbij de boot dit blijkt toch in het centrum te zijn dus snel er naar toe.
Uiteindelijk missen we de bus en huren we een auto.
De vrouw van het verhuur weet precies hoeveel benzine we moeten tanken voor een tocht over het eiland en laat ons een mooie route rijden inclusief onze lunch die heel bijzonder is omdat die mevrouw al tachtig is en nog gerechten heeft uit haar jeugd.
Maar ook gebruikt ze de middelen die op het eiland geproduceerd worden.
En vegetarische. Dona Efigenia la montana casa
En natuurlijk proef je het verschil Als we binnen komen heb je het gevoel dat je een gasthuis binnenkomt. Er hangt een huiselijk sfeer en als je rustig en langzaam gegeten hebt wacht je ongeveer 20 minuten op je rekening en heb je geen haast heb je dan betaald krijg je nog een sinasappel mee. Heel leuk. Deze mevr heeft geen last van dat een ander haast heeft
Uiteindelijk rijden we de valley naar beneden en het uit zicht is weer een die je niet eerder hebt gezien
Behoorlijk ruwe hoge bergen en diepe dalen die zijn ontstaan door de zee gedurende miljoenen jaren.
De terugweg worden we getrakteerd door een wolk in de bergen en mist komen we wat lager is de mist weg. En uitzicht op de zee met een rode ondergane zon op de top van Tenerife wat je kunt zien liggen vanuit dit eiland. Ook als je beneden naar de kust kijkt zie je de wolken tussen de bergen liggen.
Van avond weer koehandel gespeeld.
zaterdag de boot klaar gemaarkt
zondag 21 november gooien we los
zaterdag 6 november 2010
dinsdag 2 november 2010
De maand oktober 2010 Spanje / Gibraltar / Marokko
Spanje;
Almeria.
Almerimar/ Grenada / Sierra Nevada
Motril
Gibraltar
Marokko:
Smir / Chechouan
Ceuta
Tanger
Asilah
Mohammedia / Casablanca /Marrakech/ Atlasgebergte
Agadir /Essouera
30 september gaan Greet en Toos met de auto naar Grenada, Ton blijft achter voor de boot en de reparaties. Het rijden naar Grenada is wel even wennen.
We gaan naar het pleintje waar het Alhambra te zien is. Er is muziek en we genieten van deze plek .
We lopen terug naar de stad en onderweg komen we een dertig jaren kroeg tegen in de oude stad, heel sfeervol.
Ook bezoeken we de Kathedraal uit 16 de eeuw. Groot en hogo prachtige schilderijen.
Ook bezoeken we nog een museum van de Spaanse schilder Jose
De volgende dag naar het Alhambra de kaarten voor de morgen om half tien zijn uitverkocht maar we hebben om 17 uur plek voor de paleizen ,daarna snel naar de boot voor het donker.
De lier is intussen gemaakt, goedkoper dan verwacht want een mannetje heeft de schroefdraad kunnen reparen.
Nu de motor man nog, die komt zaterdag s’avonds om 21.30 klaar.
We kunnen vertrekken, maar de wind is 33 knopen en maandag ook.
We besluiten zondag, zondag te houden en een wandeling langs het strand.
In een tentje aan het strand zitten de Spanjaarden die er gezellig zitten te lunchen met elkaar jong en oud plus kinderen.
Maandag gaan we met de auto de Sierra Nevada en de bergdorpjes:Picena ,Casllejo, Puerto la Raggui/ Cafee paplo koffie
Daarna een mooie wandeling op de summit van de Siërra Nevada.
Terug over de punt met een prachtig uit zicht en verder over de grote weg zes uur thuis.
Dinsdag om 10 uur vertrokken eindelijk mooi weer geen wind dus motoren naar Motril
Een zwaardvis sprong uit het water vlak bij de boot. Bij Motril voor anker bij Hotel Ciroko,
Er stond geen wind dus als er boot voor bij kwam lagen we te schommelen op de golven.
Woensdag naar Gibraltar weer geen wind op de motor dus maar wel vliegende vissen dolfijnen en een haai. De rots van Gibraltar was van veraf goed zichtbaar.
In Gibraltar echt Engels gegeten Fish and (kleffe) Chips en van het stad genoten
Voor zonsopgang vertrokken 6 uur pm binnen in Gibraltar.
Marokko haven Smir onderweg dolfijnen, auto gehuurd en op bezoek in blauw
Chechaoan kleurrijk, Berbers in djamella”s (lange jurken met capuchon) en veel papavervelden met vergunning!.
De regen komt met bakken uit de lucht ,het duurt wel even ( 3 uur rondjes!) voordat we een hotel hebben wel heel mooi vlakbij de medina,
We gaan door de medina en zijn verbaasd over de mooie kleuren waar onder de indigo blauw en de roodbruine kleur van de stenen het geeft een vrolijke uitdrukking ondanks dat het regent, na het eten komen we in een Riad die open is voor publiek waar een jongen de meubels maakt die zeer kleurrijk is en daar boven op met versiering gesneden met een figuurzaag. Hij laat dit vol trots aan ons zien.
De volgende dag gaan we weer op stap en ontmoeten we een Nederlandse die in deze stad woont wij mogen even in haar huisje kijken. Daarna bezoeken we het Spaanse Kasteel wat vooral een prachtig uit zicht heeft over de stad. We laten Chefchaouen op ons in werken door nog eens rustig er door heen te lopen. Terwijl Toos en Greet even nog wol kopen drinkt Ton op het pleintje tussen de berbers in een mannen huis een kopje koffie.
Ton heeft al een paar keer hasj aan geboden gekregen en wordt aangesproken met de naam Ali Baba.
Als we nog wat geld willen pinnen gaan we naar een echt modern moslim dorp boven Smir hier is een markt en door de regen is het er vies we kopen bij een bakker brood en yoghurt ,waar we heel aardig worden geholpen en Toos gaat een dampartij met vreemde spelregels aan op straat
Smir 11 oktober
Voor we vertrekken gaat Ton uitklaren. Daarna moeten van onze plek nog even voor het haven kantoor afmeren om een stempel te halen bij de douane. Het kan zomaar gebeuren dat ze aan boord komen.
Als we de haven uit zijn en richting Ceuta varen komt er een soort klein vissers bootje richting de boot en wil bij ons afmeren waarschijnlijk om hasj te verkopen.
We geven duidelijk aan dat ze niet mogen afmeren. Na alle ervaringen met aanbiedingen van hasj. Als we in Ceuta zijn proeven we duidelijk weer de sfeer van Spanje.
S’morgens vroeg opgestaan voor de stroom te pakken.
Helaas stroom tegen dit moet je goed van te voren bekijken getijtafels zijn hier niet betrouwbaar, veel verschillende stromingen in de Straat van Gibraltar.
Maar wat heel bijzonder was dat we overal dolfijnen om ons heen hadden van groot tot klein. Uit eindelijk hadden we stroom mee en kregen we de golven uit de oceaan.
Wat een deining.
In Tanger aangekomen binnen gezwaaid door de vissers, maar helaas geen plek in de haven. Dus voor anker en niet van boord ook waait het harder dan voorspeld.
Maar we liggen in een baai die beschermt goed voor zuid westen wind.
Van Tanger naar Asilah,
Er staat weinig wind en met een flinke deining varen we het kleine gaatje van de vissershaven op half tij binnen. Zo gauw we voor anker liggen komt de haven autoriteit aan boord met een roeibootje, niet voor het milieu maar hij heeft geen motor hij vertelt ons dat we niet te lang van boord kunnen vanwege dieven/voleurs en dan zouden we een bewaker aan boord ( zijn ami dus >> lukt dus niet)) moeten hebben. .
We zijn de medina in gegaan die ligt prachtig aan het water voor de rest voelt het erg kunstmatig aan met de kunstwerken en de mensen zijn ook hier weer gesloten.
Volgende dag vroeg vertrokken om een nacht door te varen naar Mohammedia vlakbij Casablanca.
Met hoog water de haven uit en toch nog flinke golven in de haveningang zelfs bij nu rustig weer is dus geen haveningang voor zwaar weer.
Al gauw kunnen we zeilen ook in de nacht hoeven we maar 4 uur te motoren.
S’morgen komen we om 8 uur in de haven aan vol de havenmeester is erg aardig en zegt dat we wel zondag een plaatsje kunnen krijgen dus we gaan eerst anker buiten de haven
Ton gaat er voor om een plekje te regelen en gaat in de bijboot op stap .Als je over de haven kijkt zie je de vissers met kleine bootjes en veel man aan het werk het krioelt er van donkere mannen, echt Afrika.
Dan gaat er een boot weg en Ton is net klaar met de immigratie dienst gaat nu met de haven meester overleggen. Terwijl Greet en ik met een Frans stel zitten te praten.
dat ons van alles vertelt over het eten en de taxi en de treinen.
We kregen een prachtige plek in de haven en besluiten om zo veel mogelijk van Marokko
te gaan zien. Deze dag was met een met goed eind
Daarna de kustwacht aan boord komt om nog meer formaliteiten van het zelfde te noteren.
Als we s”avonds, het plaatsje in gaan zien we een heel andere Marokko dan we tot nog toe hebben gezien. Mooi uitziende de winkels en eethuisjes.
We gaan met de trein voor 4 dagen naar Marrakech, een rit van 3 uur, ons pension is midden in de medina Riad Zitoun , een heerlijk plekje om te vertoeven.
Riad Zinoun guest house www.riadzinoun.com
Ton wordt ook hier als Ali Baba herkend. In de medina wordt van alles te koop aangeboden en er zijn ook vele ambachten.
Er ontstaat strijd tussen het Hollandse ’ kijken kijken en niet kopen ‘ volgens de Marokkanen en ‘ Hebben hebben en te hoge prijzen ‘ volgens ons Hollanders.
Op het plein s’avonds slangenbezweerders, spelletjes , tarot , waarzeggers en theater en eten dat op straat met grote vuren wordt klaargemaakt. Een prima sfeer.
De volgende dag gaan we eerst naar het paleis aan de rand van de medina Het lijkt in stijl op het Alhambra en er is veel moois bewaard gebleven. Wandelen door de straatjes willen een tuin zien die gesloten is
We hebben een museum gezien dat erg op de stijl van het Alhambra lijkt . De madras school voor het moslimgeloof lijkt op een klooster en is binnen weer net zo bewerkt als het Alhambra daar zien we de foto van Maxima en Willem Alexander. Mooie kalligrafie In het museum is een prachtige tentoonstelling en het wordt ons steeds duidelijker dat de kunst niet bestaat uit mensen en dieren dit heeft te maken met het moslim geloof ook een moderne tentoonstelling laat zie wat voor gevoel dat geeft
De tweede dag nodig de eigenaar zich uit om met ons uit eten te gaan, dan we in een rijtuig naar een decadente” James Bond” uitgaansdinerclub. Een tent met buikdanseressen en extreem publiek , alles kan en gebeurt hier, Greet keek haar ogen uit, weer zo anders , een land van uitersten. Graftombes bezocht ook met Alhambra achtige decoraties.
De volgende dag is er in het pension de sitar speler Omar hij speelt Cha muziek en de avond met zingende pensiongasten en tromgeroffel op rijstpannen is onvergetelijk. Hiervoor zijn we nog naar een hammam geweest zo wat kwam er een vuil af en wat was de massage lekker. Een dag gaan we het rode Atlas gebergte in.Deze rit was te toeristies we hadden beter moeten zeggen wat we wilden.
Mohammedia – Agadir weinig of geen wind bijna alles op de motor 2 dagen en 2 nachten dolfijnen onverlichte vissersboten. Kustwacht beveelt ons de 4 mijls zone te respecteren. In Agadir meren we af in de vissershaven met heel veel vissersboten aan een gammele steiger van de verlopen Nautic Yachtclub. Het personeel van de haven de dag- en nachtwacht zijn heel aardig en we drinken samen thee.
De chique jachthaven is er wel pas klaar en een stukje verderop te mondain voor ons.
3 soorten autoriteiten op bezoek in uniform en grote pet die allemaal dezelfde gegevens noteren, rookgerei op verzoek verstrekt vanwege de stress in deze baan.
Prachtige medina bezocht niet de oude maar meer een openluchtmuseum
de volgende dag met de bus naar Essouera. Een mooie vissersplaats waar we zeker niet met de boot hadden willen liggen, ook de medina is mooi.
We kunnen nu genieten van het onderhandelen dat we inmiddels aardig geleerd hebben zonder in de stress te raken.
Volgende dag doen we rustig aan en Greet besluit om vanuit Agardir naar huis te gaan.
Als wij de volgende dag willen varen start de motor niet en koelvloeistof verdwijnt als sneeuw voor de zon. Gelukkig hebben we hier goed contact en Thomas die komt kijken als vriend en die roept er een goede monteur bij deze repareert normaal de vissersboten, die liggen nu werkeloos in de haven liggen volgens zeggen mogen ze niet uit varen omdat de biologen dat verboden hebben en alleen de kleine bootje uit varen. Dus onze defecte motor is welkom.
Toos is al dagen op pad met boek en fiets zodat de mannen rustig hun werk kunnen doen er ontstaat een leuke vriendschap tussen de mannen en Ton. Ze werken door maar rustig en doen het voor hun plezier.
Toos heeft het vertrouwen al veloren dat de motor het ooit nog een keer goed gaat doen.
We hebben er al zoveel aan gedaan door verschillende mensen. We hebben nu afgesproken dat we niet vertrekken voordat alles het goed doet, dus geen lekken met koelvloeistof. En anders stoppen we met de reis.
We hebben ook bijzonder veel geluk gehad want onderweg is de motor blijven werken en we hebben heel veel gemotorsailed.
Toos zit meestal te lezen in het parkje van Agadir omdat het strand te heet is.
Als ze daar zit te lezen komt er een jongen naar haar toe die vindt haar mooi en wordt handtastelijk. Voor Toos was het toch te bizar en ze zei tegen de jongen dat hij haar zoon had kunnen zijn ,net zo oud als hij en ze zie dat ze het niet netjes vond wat hij deed.
Weer in het boek gaan lezen en daarna ging hij weg.
Ja Marroko, het is wennen ze zijn brutaal in onze ogen.
Agressief maar er is een hoop theater bij ook het zijn er mooie aspecten aanraken is in hun cultuur heel gewoon en dat heeft wel iets; ook ons fietsje wordt zonder te vragen helemaal betast.
Maar loop je op straat bijna tegen iemand aan gaan ze echt niet opzij dit hebben ze niet geleerd.
Bij het betalen hanteren ze meerdere prijzen en als toerist betaal je het dubbele. Als vriend kan het gebeuren dat je het gratis krijgt. De rijken buiten alles uit en de armen krijgen niets.
Het is nu zondag de laatste dag van de maand, de motor is nog steeds niet klaar maar vordert ; we gaan 3 november vertrekken naar Lanzarote.
Spanje;
Almeria.
Almerimar/ Grenada / Sierra Nevada
Motril
Gibraltar
Marokko:
Smir / Chechouan
Ceuta
Tanger
Asilah
Mohammedia / Casablanca /Marrakech/ Atlasgebergte
Agadir /Essouera
30 september gaan Greet en Toos met de auto naar Grenada, Ton blijft achter voor de boot en de reparaties. Het rijden naar Grenada is wel even wennen.
We gaan naar het pleintje waar het Alhambra te zien is. Er is muziek en we genieten van deze plek .
We lopen terug naar de stad en onderweg komen we een dertig jaren kroeg tegen in de oude stad, heel sfeervol.
Ook bezoeken we de Kathedraal uit 16 de eeuw. Groot en hogo prachtige schilderijen.
Ook bezoeken we nog een museum van de Spaanse schilder Jose
De volgende dag naar het Alhambra de kaarten voor de morgen om half tien zijn uitverkocht maar we hebben om 17 uur plek voor de paleizen ,daarna snel naar de boot voor het donker.
De lier is intussen gemaakt, goedkoper dan verwacht want een mannetje heeft de schroefdraad kunnen reparen.
Nu de motor man nog, die komt zaterdag s’avonds om 21.30 klaar.
We kunnen vertrekken, maar de wind is 33 knopen en maandag ook.
We besluiten zondag, zondag te houden en een wandeling langs het strand.
In een tentje aan het strand zitten de Spanjaarden die er gezellig zitten te lunchen met elkaar jong en oud plus kinderen.
Maandag gaan we met de auto de Sierra Nevada en de bergdorpjes:Picena ,Casllejo, Puerto la Raggui/ Cafee paplo koffie
Daarna een mooie wandeling op de summit van de Siërra Nevada.
Terug over de punt met een prachtig uit zicht en verder over de grote weg zes uur thuis.
Dinsdag om 10 uur vertrokken eindelijk mooi weer geen wind dus motoren naar Motril
Een zwaardvis sprong uit het water vlak bij de boot. Bij Motril voor anker bij Hotel Ciroko,
Er stond geen wind dus als er boot voor bij kwam lagen we te schommelen op de golven.
Woensdag naar Gibraltar weer geen wind op de motor dus maar wel vliegende vissen dolfijnen en een haai. De rots van Gibraltar was van veraf goed zichtbaar.
In Gibraltar echt Engels gegeten Fish and (kleffe) Chips en van het stad genoten
Voor zonsopgang vertrokken 6 uur pm binnen in Gibraltar.
Marokko haven Smir onderweg dolfijnen, auto gehuurd en op bezoek in blauw
Chechaoan kleurrijk, Berbers in djamella”s (lange jurken met capuchon) en veel papavervelden met vergunning!.
De regen komt met bakken uit de lucht ,het duurt wel even ( 3 uur rondjes!) voordat we een hotel hebben wel heel mooi vlakbij de medina,
We gaan door de medina en zijn verbaasd over de mooie kleuren waar onder de indigo blauw en de roodbruine kleur van de stenen het geeft een vrolijke uitdrukking ondanks dat het regent, na het eten komen we in een Riad die open is voor publiek waar een jongen de meubels maakt die zeer kleurrijk is en daar boven op met versiering gesneden met een figuurzaag. Hij laat dit vol trots aan ons zien.
De volgende dag gaan we weer op stap en ontmoeten we een Nederlandse die in deze stad woont wij mogen even in haar huisje kijken. Daarna bezoeken we het Spaanse Kasteel wat vooral een prachtig uit zicht heeft over de stad. We laten Chefchaouen op ons in werken door nog eens rustig er door heen te lopen. Terwijl Toos en Greet even nog wol kopen drinkt Ton op het pleintje tussen de berbers in een mannen huis een kopje koffie.
Ton heeft al een paar keer hasj aan geboden gekregen en wordt aangesproken met de naam Ali Baba.
Als we nog wat geld willen pinnen gaan we naar een echt modern moslim dorp boven Smir hier is een markt en door de regen is het er vies we kopen bij een bakker brood en yoghurt ,waar we heel aardig worden geholpen en Toos gaat een dampartij met vreemde spelregels aan op straat
Smir 11 oktober
Voor we vertrekken gaat Ton uitklaren. Daarna moeten van onze plek nog even voor het haven kantoor afmeren om een stempel te halen bij de douane. Het kan zomaar gebeuren dat ze aan boord komen.
Als we de haven uit zijn en richting Ceuta varen komt er een soort klein vissers bootje richting de boot en wil bij ons afmeren waarschijnlijk om hasj te verkopen.
We geven duidelijk aan dat ze niet mogen afmeren. Na alle ervaringen met aanbiedingen van hasj. Als we in Ceuta zijn proeven we duidelijk weer de sfeer van Spanje.
S’morgens vroeg opgestaan voor de stroom te pakken.
Helaas stroom tegen dit moet je goed van te voren bekijken getijtafels zijn hier niet betrouwbaar, veel verschillende stromingen in de Straat van Gibraltar.
Maar wat heel bijzonder was dat we overal dolfijnen om ons heen hadden van groot tot klein. Uit eindelijk hadden we stroom mee en kregen we de golven uit de oceaan.
Wat een deining.
In Tanger aangekomen binnen gezwaaid door de vissers, maar helaas geen plek in de haven. Dus voor anker en niet van boord ook waait het harder dan voorspeld.
Maar we liggen in een baai die beschermt goed voor zuid westen wind.
Van Tanger naar Asilah,
Er staat weinig wind en met een flinke deining varen we het kleine gaatje van de vissershaven op half tij binnen. Zo gauw we voor anker liggen komt de haven autoriteit aan boord met een roeibootje, niet voor het milieu maar hij heeft geen motor hij vertelt ons dat we niet te lang van boord kunnen vanwege dieven/voleurs en dan zouden we een bewaker aan boord ( zijn ami dus >> lukt dus niet)) moeten hebben. .
We zijn de medina in gegaan die ligt prachtig aan het water voor de rest voelt het erg kunstmatig aan met de kunstwerken en de mensen zijn ook hier weer gesloten.
Volgende dag vroeg vertrokken om een nacht door te varen naar Mohammedia vlakbij Casablanca.
Met hoog water de haven uit en toch nog flinke golven in de haveningang zelfs bij nu rustig weer is dus geen haveningang voor zwaar weer.
Al gauw kunnen we zeilen ook in de nacht hoeven we maar 4 uur te motoren.
S’morgen komen we om 8 uur in de haven aan vol de havenmeester is erg aardig en zegt dat we wel zondag een plaatsje kunnen krijgen dus we gaan eerst anker buiten de haven
Ton gaat er voor om een plekje te regelen en gaat in de bijboot op stap .Als je over de haven kijkt zie je de vissers met kleine bootjes en veel man aan het werk het krioelt er van donkere mannen, echt Afrika.
Dan gaat er een boot weg en Ton is net klaar met de immigratie dienst gaat nu met de haven meester overleggen. Terwijl Greet en ik met een Frans stel zitten te praten.
dat ons van alles vertelt over het eten en de taxi en de treinen.
We kregen een prachtige plek in de haven en besluiten om zo veel mogelijk van Marokko
te gaan zien. Deze dag was met een met goed eind
Daarna de kustwacht aan boord komt om nog meer formaliteiten van het zelfde te noteren.
Als we s”avonds, het plaatsje in gaan zien we een heel andere Marokko dan we tot nog toe hebben gezien. Mooi uitziende de winkels en eethuisjes.
We gaan met de trein voor 4 dagen naar Marrakech, een rit van 3 uur, ons pension is midden in de medina Riad Zitoun , een heerlijk plekje om te vertoeven.
Riad Zinoun guest house www.riadzinoun.com
Ton wordt ook hier als Ali Baba herkend. In de medina wordt van alles te koop aangeboden en er zijn ook vele ambachten.
Er ontstaat strijd tussen het Hollandse ’ kijken kijken en niet kopen ‘ volgens de Marokkanen en ‘ Hebben hebben en te hoge prijzen ‘ volgens ons Hollanders.
Op het plein s’avonds slangenbezweerders, spelletjes , tarot , waarzeggers en theater en eten dat op straat met grote vuren wordt klaargemaakt. Een prima sfeer.
De volgende dag gaan we eerst naar het paleis aan de rand van de medina Het lijkt in stijl op het Alhambra en er is veel moois bewaard gebleven. Wandelen door de straatjes willen een tuin zien die gesloten is
We hebben een museum gezien dat erg op de stijl van het Alhambra lijkt . De madras school voor het moslimgeloof lijkt op een klooster en is binnen weer net zo bewerkt als het Alhambra daar zien we de foto van Maxima en Willem Alexander. Mooie kalligrafie In het museum is een prachtige tentoonstelling en het wordt ons steeds duidelijker dat de kunst niet bestaat uit mensen en dieren dit heeft te maken met het moslim geloof ook een moderne tentoonstelling laat zie wat voor gevoel dat geeft
De tweede dag nodig de eigenaar zich uit om met ons uit eten te gaan, dan we in een rijtuig naar een decadente” James Bond” uitgaansdinerclub. Een tent met buikdanseressen en extreem publiek , alles kan en gebeurt hier, Greet keek haar ogen uit, weer zo anders , een land van uitersten. Graftombes bezocht ook met Alhambra achtige decoraties.
De volgende dag is er in het pension de sitar speler Omar hij speelt Cha muziek en de avond met zingende pensiongasten en tromgeroffel op rijstpannen is onvergetelijk. Hiervoor zijn we nog naar een hammam geweest zo wat kwam er een vuil af en wat was de massage lekker. Een dag gaan we het rode Atlas gebergte in.Deze rit was te toeristies we hadden beter moeten zeggen wat we wilden.
Mohammedia – Agadir weinig of geen wind bijna alles op de motor 2 dagen en 2 nachten dolfijnen onverlichte vissersboten. Kustwacht beveelt ons de 4 mijls zone te respecteren. In Agadir meren we af in de vissershaven met heel veel vissersboten aan een gammele steiger van de verlopen Nautic Yachtclub. Het personeel van de haven de dag- en nachtwacht zijn heel aardig en we drinken samen thee.
De chique jachthaven is er wel pas klaar en een stukje verderop te mondain voor ons.
3 soorten autoriteiten op bezoek in uniform en grote pet die allemaal dezelfde gegevens noteren, rookgerei op verzoek verstrekt vanwege de stress in deze baan.
Prachtige medina bezocht niet de oude maar meer een openluchtmuseum
de volgende dag met de bus naar Essouera. Een mooie vissersplaats waar we zeker niet met de boot hadden willen liggen, ook de medina is mooi.
We kunnen nu genieten van het onderhandelen dat we inmiddels aardig geleerd hebben zonder in de stress te raken.
Volgende dag doen we rustig aan en Greet besluit om vanuit Agardir naar huis te gaan.
Als wij de volgende dag willen varen start de motor niet en koelvloeistof verdwijnt als sneeuw voor de zon. Gelukkig hebben we hier goed contact en Thomas die komt kijken als vriend en die roept er een goede monteur bij deze repareert normaal de vissersboten, die liggen nu werkeloos in de haven liggen volgens zeggen mogen ze niet uit varen omdat de biologen dat verboden hebben en alleen de kleine bootje uit varen. Dus onze defecte motor is welkom.
Toos is al dagen op pad met boek en fiets zodat de mannen rustig hun werk kunnen doen er ontstaat een leuke vriendschap tussen de mannen en Ton. Ze werken door maar rustig en doen het voor hun plezier.
Toos heeft het vertrouwen al veloren dat de motor het ooit nog een keer goed gaat doen.
We hebben er al zoveel aan gedaan door verschillende mensen. We hebben nu afgesproken dat we niet vertrekken voordat alles het goed doet, dus geen lekken met koelvloeistof. En anders stoppen we met de reis.
We hebben ook bijzonder veel geluk gehad want onderweg is de motor blijven werken en we hebben heel veel gemotorsailed.
Toos zit meestal te lezen in het parkje van Agadir omdat het strand te heet is.
Als ze daar zit te lezen komt er een jongen naar haar toe die vindt haar mooi en wordt handtastelijk. Voor Toos was het toch te bizar en ze zei tegen de jongen dat hij haar zoon had kunnen zijn ,net zo oud als hij en ze zie dat ze het niet netjes vond wat hij deed.
Weer in het boek gaan lezen en daarna ging hij weg.
Ja Marroko, het is wennen ze zijn brutaal in onze ogen.
Agressief maar er is een hoop theater bij ook het zijn er mooie aspecten aanraken is in hun cultuur heel gewoon en dat heeft wel iets; ook ons fietsje wordt zonder te vragen helemaal betast.
Maar loop je op straat bijna tegen iemand aan gaan ze echt niet opzij dit hebben ze niet geleerd.
Bij het betalen hanteren ze meerdere prijzen en als toerist betaal je het dubbele. Als vriend kan het gebeuren dat je het gratis krijgt. De rijken buiten alles uit en de armen krijgen niets.
Het is nu zondag de laatste dag van de maand, de motor is nog steeds niet klaar maar vordert ; we gaan 3 november vertrekken naar Lanzarote.
zondag 24 oktober 2010
donderdag 30 september 2010
verslag maand september 2010
Reis verslag september 2010.
Zuidkust van Spanje
Denia
Valencia
Dunes
Catagenia
Almeria
Almerimar
Als we aan komen in de haven van Denia vind Ton gelijk een mannetje voor het teak dek van nieuwe kit te voorzien en Boudewijn gaat wat aan de motor doen. Toos gaat elke dag wel op pad om dingetjes te kopen voor de boot zoals lijntjes om het zeil op te binden maar ook handdoeken, schaar, lakens en dek bed.
Ook de voorraad word aangevuld. Ton blijft aan boord voor de mensen die aan het schip werken.
Wat we ook doen is een dongel kopen zodat we goed kunnen skypen
Harold is vandaag weer verder gegaan met het teak dek.
5 september. Ton is jarig heeft zijn cadeaus gisteravond gehad.
We zouden niet aan de boot werken maar een dagje op stap.
Het plaatsje Denia bekijken. Begonnen met koffie en gebak in een straatje waar mooie lindebomen staan.
Deze straat word in het weekend afgezet voor auto’s. Heerlijk wat een rust
Midden in de stad staat een prachtig kasteel met rondom huizen uit begin negentiende eeuw tegen aan gezet Typisch Spaans. Vanaf het kasteel een prachtig uit zicht over de stad en de haven en zee.
We bezichtigen van dit kasteel en een bijzondere gang onder het kasteel door.
Zijn we met een volkskrantje en de fiets naar de bergen gefietst en hebben heerlijk in de natuur een krantje gelezen.
Morgen uit eten voor de verjaardag van Ton.
12 sept. het teakdek is klaar maar er zijn nog een paar plekken niet goed.
12 sept. Boudewijn is klaar met de motorreparatie we starten de motor en er springt een olieslang. B komt morgen met een nieuwe slang.
13 sept. ongeluksgetal Het wegvaren uit de haven, gaat niet we blijven hangen in touwen. Guido moet met duikuitrusting de schroef bevrijden van een wirwar van touwen in de haven.
14 sept. voor anker ten zuiden van Denia het schommelt erg en we moeten weer wennen na 14 dagen aan land. Contact gehad met Kees en Ellen .Kees is 65 jaar geworden leuk even geskyped eigenlijk de 13 de
ook met Greet die komt 29 aan boord in Gibraltar en gaat mee naar Marokko.
15 sept. Dunes
16 sept. Naar Cartagena
volgende dag vroeg weg ook nu is de wind niet gunstig tegen en weinig dus op de motor.
We ontdekken dat het schip heel veel roest plekjes heeft terwijl Ton net alles schoon had.
Nadat we de Cape Palos gepasseerd hebben besluiten we om naar Cartegena te gaan.
In de boeken zien we dat het een oude stad in de Romeinse tijd is maar ook de Moren hebben hier gezeten.
Als we aan komen zien we veel industrie maar de haven is in het centrum.
En we liggen aan de kade. Mooie plek, het is eigenlijk een mooie diepe baai
De weersvoorspellingen zijn niet zo gunstig en we besluiten om hier een dagje te blijven.
17 sept.
We beginnen met de was en Ton gaat het dek schrobben om de roest plekjes weg te halen het zit werkelijk helemaal onder. Hier kunnen we gelijk de water slang erop zetten.
Er is een cruiseschip afgemeerd met Duitsers.
Deze vinden ons schip geweldig vooral de was die aan dek hangt wordt op de foto gezet.
Als we aan de praat raken met een stel en dat hoort wat we gaan doen met tochten op zee dan wordt de vrouw emotioneel; zij had al heiwee toen ze verhuisd was uit Berlijn en is weer terug gegaan.
Het was een leuk gesprek en aan het eind werden we gezoend en heel veel geluk toe gewenst. Heel warm en bijzonder dat je iemand niet kent en toch het gevoel van thuis met elkaar. Nu gaan wij de stad in eerst een cadeau voor Lieke de verjaardag klaar maken om te verzenden. Dit verwacht ze niet.
We gaan naar het kasteel Conception, het is heel mooi verzorgd,met een glazen lift ga je omhoog.
De restenvan het kasteel zijn gecombineerd met moderne natuur-materialen. Veel filmpjes ondertiteld met Engels. Prachtig uit zicht over de stad.
Ook gaan we naar het huis van Fortuna dit is een stukje straat uit de Romeinse tijd met fresco’s en mozaïek. Deed me denken aan Pompei was ook weer bijzonder verzorgd.
Heel toevallig werd er s’avonds een Romeinse feestweek geopend aan de haven met een vlam.
Daarna een optocht door de Romeinse oude straten in Romeinse klederdracht die de groepen zelf gemaakt hadden; te vergelijken met de taptoe in Leiden op drie oktober.
Heel leuk om te zien.
De wind blaast ons snel om Cabo de Gata en we komen na een snelle tocht aan in Almeria een grote tonijn van anderhalve meter lang volgt ons vlak achter de boot wel een half uur lang. In Almeria ontmoeten we Fogel en Pim die ons spullen voor de boot komen brengen,helemaal uit Nederland en helaas snel weer terug moeten naar Nederland omdat hun zwager Hessel ernstig ziek is.
De volgende haven aan de zuidkust is Almerimar waar weer wat moet worden gedaan aan de motor en lieronderdelen kunnen worden besteld Hier gaan we klussen.
29 september we huren een auto en al snel is een aanhouding door motoragent 100 Euro!! boete omdat Ton in de tunnel niet op tijd het lichtknopje kon vinden ,knipperlicht ging wel aan maar niet de voor- en achterlampen dus onverbiddelijk boete!! .Hierdoor komen we te laat aan op het vliegveld waar we Greet ophalen. S”avonds gitaar, castangnettes en levenslied in het tentje voor de boot.
Zuidkust van Spanje
Denia
Valencia
Dunes
Catagenia
Almeria
Almerimar
Als we aan komen in de haven van Denia vind Ton gelijk een mannetje voor het teak dek van nieuwe kit te voorzien en Boudewijn gaat wat aan de motor doen. Toos gaat elke dag wel op pad om dingetjes te kopen voor de boot zoals lijntjes om het zeil op te binden maar ook handdoeken, schaar, lakens en dek bed.
Ook de voorraad word aangevuld. Ton blijft aan boord voor de mensen die aan het schip werken.
Wat we ook doen is een dongel kopen zodat we goed kunnen skypen
Harold is vandaag weer verder gegaan met het teak dek.
5 september. Ton is jarig heeft zijn cadeaus gisteravond gehad.
We zouden niet aan de boot werken maar een dagje op stap.
Het plaatsje Denia bekijken. Begonnen met koffie en gebak in een straatje waar mooie lindebomen staan.
Deze straat word in het weekend afgezet voor auto’s. Heerlijk wat een rust
Midden in de stad staat een prachtig kasteel met rondom huizen uit begin negentiende eeuw tegen aan gezet Typisch Spaans. Vanaf het kasteel een prachtig uit zicht over de stad en de haven en zee.
We bezichtigen van dit kasteel en een bijzondere gang onder het kasteel door.
Zijn we met een volkskrantje en de fiets naar de bergen gefietst en hebben heerlijk in de natuur een krantje gelezen.
Morgen uit eten voor de verjaardag van Ton.
12 sept. het teakdek is klaar maar er zijn nog een paar plekken niet goed.
12 sept. Boudewijn is klaar met de motorreparatie we starten de motor en er springt een olieslang. B komt morgen met een nieuwe slang.
13 sept. ongeluksgetal Het wegvaren uit de haven, gaat niet we blijven hangen in touwen. Guido moet met duikuitrusting de schroef bevrijden van een wirwar van touwen in de haven.
14 sept. voor anker ten zuiden van Denia het schommelt erg en we moeten weer wennen na 14 dagen aan land. Contact gehad met Kees en Ellen .Kees is 65 jaar geworden leuk even geskyped eigenlijk de 13 de
ook met Greet die komt 29 aan boord in Gibraltar en gaat mee naar Marokko.
15 sept. Dunes
16 sept. Naar Cartagena
volgende dag vroeg weg ook nu is de wind niet gunstig tegen en weinig dus op de motor.
We ontdekken dat het schip heel veel roest plekjes heeft terwijl Ton net alles schoon had.
Nadat we de Cape Palos gepasseerd hebben besluiten we om naar Cartegena te gaan.
In de boeken zien we dat het een oude stad in de Romeinse tijd is maar ook de Moren hebben hier gezeten.
Als we aan komen zien we veel industrie maar de haven is in het centrum.
En we liggen aan de kade. Mooie plek, het is eigenlijk een mooie diepe baai
De weersvoorspellingen zijn niet zo gunstig en we besluiten om hier een dagje te blijven.
17 sept.
We beginnen met de was en Ton gaat het dek schrobben om de roest plekjes weg te halen het zit werkelijk helemaal onder. Hier kunnen we gelijk de water slang erop zetten.
Er is een cruiseschip afgemeerd met Duitsers.
Deze vinden ons schip geweldig vooral de was die aan dek hangt wordt op de foto gezet.
Als we aan de praat raken met een stel en dat hoort wat we gaan doen met tochten op zee dan wordt de vrouw emotioneel; zij had al heiwee toen ze verhuisd was uit Berlijn en is weer terug gegaan.
Het was een leuk gesprek en aan het eind werden we gezoend en heel veel geluk toe gewenst. Heel warm en bijzonder dat je iemand niet kent en toch het gevoel van thuis met elkaar. Nu gaan wij de stad in eerst een cadeau voor Lieke de verjaardag klaar maken om te verzenden. Dit verwacht ze niet.
We gaan naar het kasteel Conception, het is heel mooi verzorgd,met een glazen lift ga je omhoog.
De restenvan het kasteel zijn gecombineerd met moderne natuur-materialen. Veel filmpjes ondertiteld met Engels. Prachtig uit zicht over de stad.
Ook gaan we naar het huis van Fortuna dit is een stukje straat uit de Romeinse tijd met fresco’s en mozaïek. Deed me denken aan Pompei was ook weer bijzonder verzorgd.
Heel toevallig werd er s’avonds een Romeinse feestweek geopend aan de haven met een vlam.
Daarna een optocht door de Romeinse oude straten in Romeinse klederdracht die de groepen zelf gemaakt hadden; te vergelijken met de taptoe in Leiden op drie oktober.
Heel leuk om te zien.
De wind blaast ons snel om Cabo de Gata en we komen na een snelle tocht aan in Almeria een grote tonijn van anderhalve meter lang volgt ons vlak achter de boot wel een half uur lang. In Almeria ontmoeten we Fogel en Pim die ons spullen voor de boot komen brengen,helemaal uit Nederland en helaas snel weer terug moeten naar Nederland omdat hun zwager Hessel ernstig ziek is.
De volgende haven aan de zuidkust is Almerimar waar weer wat moet worden gedaan aan de motor en lieronderdelen kunnen worden besteld Hier gaan we klussen.
29 september we huren een auto en al snel is een aanhouding door motoragent 100 Euro!! boete omdat Ton in de tunnel niet op tijd het lichtknopje kon vinden ,knipperlicht ging wel aan maar niet de voor- en achterlampen dus onverbiddelijk boete!! .Hierdoor komen we te laat aan op het vliegveld waar we Greet ophalen. S”avonds gitaar, castangnettes en levenslied in het tentje voor de boot.
donderdag 2 september 2010
reisverslag augustus 2010
1. Reisverslag augustus
route:
Aegina Griekenland
Kanaal van Korinthe,Patras
Ceffalonica
Roccella Italie
Reggio Straat van Messina
Pontarosa
Cefalou
Menorca Port Mahon
Mallorca, Port Christo, Cala Pedro, Porto Colon,zuidkust, Palma
Ibiza Cala st Vincent,cala Portinax, San Miguel,San Antonio
Denia Spanje vasteland
31 Juli gaan we weer te water vlakbij Athene ;half augustus moeten we in Mallorca zijn daar komen Lieke en Jeroen voor een week aan boord. We gaan dus mijlen maken! Al snel worden we welkom geheten door eerst een dolfijn bij de boot en daarna een grote springende tonijn geheel uit het water; hier zitten ook veel vogels en het water met al die vissen is onstuimig. We varen door naar het kanaal van Corinthe. dit kanaal dat door de lijmsteenrotsen is gegraven is 3.2 mijl lang, heeft steile wanden van 80 meter hoog en maar 25 meter breed.
De kosten vallen niet mee 240 E! Een dikke prijs per afgelegde mijl.
Na dit kanaal komt de 60 zeemijl ( ca.100 kilometer) lange Golf van Patras die uitmondt op de Ionische zee.
1 Augustus meren we af in Patras vlak na de grote brug die de Peleponneses verbindt met het vastenland en die 80 meter hoog is en met haar overspanning schittert in de middagzon. Met op de achter grond de donkere bergen. De douane bij wie we uitklaren vind onze Griekse gastenvlag te shabby en wil een vervanging, doen we echt niet hoor; we krijgen toch de nodige stempels. We horen dat de benzine-tankauto-chauffeurs nog steeds staken en de regering ze in militaire dienst wil nemen om ze aan te pakken door middel van het dienstbevel!
Via het eiland Ceffalonica waar we s’avonds ankeren vertrekken we naar Italië
220 zeemijl rechtstreeks maar door de westelijke component in de wind worden het wat meer mijlen. De nacht is flonkerend donker eerst zonder maan daardoor is de Melkweg prachtig helder te zien. Een zwarte zee en een ruisende boot die met 7 knoop snelheid door de zwarte golven schiet en licht van een planeet , Mars, die over ons heen gaat
Als Mars roodkleurend verdwijnt komt in het oosten Jupiteruit de horizon; de volgorde kan ook andersom zijn ,we wachten een sterrekundig advies af. Wat een overweldigend gezicht en hoe enorm dit heelal. De planeten fonkelen niet zoals de sterren maar schijnen met een witte streep over de golven naar de boot toe.
Ook de roodachtige maansopkomst is een belevenis , maar als de maan er is verliezen de sterren wat van hun glans door het extra licht. De lucht is indrukwekkend er zijn veel wolken die regelmatig veranderen van vorm waar je de figuren uit de mythes haalt maar ook de olifant, herten, vossen en Jan de Wind. Een bijzonder mooi insect vaart een tijdje als passant mee.
Voor deze afstand hebben we onze tijd in wachten ingedeeld ‘ vier op vier uur af’,
we doen dit van af het begin zodat we niet moe de nacht in gaan.
Een mus rust bekaf aan dek uit een kwartiertje. Net voor zonsondergang lopen we op 4 augustus Italië binnen.
Eenmaal in Roccella aan de onderkant van de laars van Italië aangekomen gaan we uit eten bij de haven lekker Italiaans
HET IS WEL EVEN WENNEN , toch weer anders als Griekenland.
Heerlijk zeilwindje de volgende dag en we gaan de straat van Messina de zee-engte tussen Sicilië en Italië vasteland in. S”nachts komen we aan met pittige wind in Reggio daar is de dieselpomp onze gratis ligplaats.
6 Augustus gaan we vroeg weer verder de straat van Messina en in we zien zwaardvisboten met hoge uitkijktorens erop. We varen tussen de monsters Skylla en Charibdes door en zien de wervelingen in het water, gelukkig is het geen volle maan want dan is de stroming op zijn sterkst.
En dan als we de straat uitkomen waait het hard uit west dan weer noordwest. We zetten koers naar de Stromboli trekken 2 reven en later loeit de wind zo hard dat we de fok half inrollen. De boot duikt in de hoge zeer steile golven, plenzen water komen over.
Toos denkt , dit nu al en ze moet de hele oceaan nog over, dit is niet leuk , maar we zijn hier in het gebied van de Eolische eilanden, de eilanden van de God van de Wind, nou die kan er wat van. Odysseus kreeg het hier ook onder uit de zak.
Alle bestemmingen voor ons liggen in de wind Stromboli of Vulcano eiland zijn niet te bezeilen dan maar met slagen naar de noordkust van Sicilië, waar we om 6 uur s’avonds binnenlopen in mondain Pontarosa terwijl de golven hoog wit opspatten tegen de pier. De havenmeester ligt met een bootje in de ingang om ons met de ondieptes te helpen.
Was dit heftig , ja zegt Toos volmondig maar we zijn voldaan ; geen pauze gehad , hard gewerkt eigenlijk al een paar dagen non – stop aan de slag. Hoezo ‘ verveel je je niet op zo’n boot op zee’ is een landrot vraag. Met dit weer is het zwaar aanpoten.
We nemen een dag rust tot grote ergernis van Toos want deze haven is zo decadent, hier hebben we al een keer gelegen met Kees en Ellen in 2005. Toos had zich stellig voor genomen hier niet weer naar toe te gaan helaas soms bepaal je dat niet zelf .
De volgende stop is Cefalu dit is een middeleeuws plaatje op de rotsen met met sfeer vol het plaatsje zelf was er al in 350 BC maar de huizen nu zijn voornamelijk uit de middeleeuwen. Hiervandaan vertrekken we voor een lang traject, als het mee zit gaan we door naar Sardinie en stoppen we niet in Cabo de Vici.
De kaap ziet er mystiek belicht uit in de avondzon, wat een mooie energie Ton lig te slapen de boot zoeft door de golven de zon gaat langzaam dalen en geef een speciaal licht door de wolken waarachter ze verdwijnt . Het is net of je vissen en dolfijnen in de lucht ziet en dan op eens verschijnt er een klein dolfijntje en ja hoor dan komen ook zijn ouders erbij, is ze zwemmen en spelen zeker een uur met de boot en omdat het zo stil is hoor je ze ook geluid maken.
Als Ton de wacht over neem zijn ze er nog steeds. Zo is het niet moeilijk om je zelf te verbinden met je omgeving . Achter ons zien we in het avondlicht het prachtige Sicilië, avondlicht op de bergen. Helaas na 8 uur zeilen is de wind op en we moeten veel motoren. S’morgens is het water spiegelglad en zien we twee grote schildpadden in het water. De tweede nacht komen we in de buurt van Sardinië hier krijgen we het druk met boten die naar de haven varen.
De zee is hobbelig en het is erg vochtig buiten daardoor is het minder prettig ook is het mistig maar gelukkig hebben we een radar.
De wind is variabel van BF 2 naar BF 5. Je vaart zomaar 7 knopen en dan lig je weer stil dus het is motor uit ,zeilen zetten motor aan zeilen weg. Toos heeft de blaren op haar handen.
In de 3de nacht worden we achterna gevaren door een spokend schip, dat uiteindelijk een zeilboot bleek te zijn die in de diepdonkere nacht ons bekeek en gelijk op bleef varen ; Piraten ?? en weer vertrok zonder enige vorm van communicatie. Niet leuk dus.
90 uur duurt de reis waarvan 50 motoruren. Het laatste stuk naar Menorca gaat flink hard 8 knopen en onweersflitsen aan de horizon. Onderweg witte streep in de zee van roofvis en we zien ook een vliegende vis.. De eerste nacht boven Sicilië was een schoonheid om te beleven ; de tweede nacht onder Sardinië op de motor in een hobbelend zee was vervelend. Port Mahon op Menorca was veilig binnen te lopen maar het was aardedonker , de maan hebben we de hele reis niet gezien en er waren zware onweerswolken boven Mahon op Menorca , we vinden een ankerplekje en gaan aan bier en wijn en slapen!!
De volgende dag aan de wal en we worden met een bootje bevoorraad door de Spar -service en met een flinke noordwester gaan we 14 augustus naar Mallorca Ponte Cristo . want Lieke en Jeroen komen de volgende dag aan.
Ponte Christo is een gezellige plaats Toos geniet van een popconcert Ton duikt vroeg in de kooi. En de volgende dag Telefoon:’ Lieke en Jeroen staan op het vliegveld en “niemand spreekt Engels” hoe kom je dan in Ponte Cristo?? ‘” Dat lukt toch wel en om 12 uur zijn ze er en we gaan een week in met Jeroen en Lieke waar het klimmen en niet het zeilen centraal zal staan.
De volgende dag zeilen we op een stukje zuidwaarts op een wilde holle zee, dat gaat niet goed met de magen van de nieuwkomers ook de komende nacht voor anker is geen succes “ een heftige swell doet de boot rollen en Jeroen ziet bleek en Lieke doet geen oog dicht. “
Als we daarna een rustiger ankerplek vinden dan gaan Lieke, Jeroen en Ton er in de bijboot op uit om te gaan solo’en dat wil zeggen klimmen op een uitstekende rots zonder touw, want de zee is vangnet.
Het is zo spectaculair dat Toos de eerste dag niet meewil , ze wil haar eigen kind zo’n toer niet zien maken.
Maar op klimdag twee gaat ze toch en vindt wat die twee doen toch wel heel stoer. In zwemtenue met een pof vol magnesium en heel goede klimschoenen hangen ze aan een overstekende wand soms wel 12 meter boven zeeniveau.
We zeilen van oost Mallorca naar het zuiden en doen steeds klimwanden aan. Jeroen verricht een heldendaad door in het water te duiken en met snorkel ( echt niet zijn hobby) om de schroef te bevrijden van een visnet; knap gedaan wel eng maar heldhaftig doorgezet. Hij mag blijven.
Als Lieke en Jeroen vertrekken heeft Toos last van heimwee en we verlaten Palma met haar dure volle haven snel om voor anker te gaan in een helaas niet erg rustige baai. Ook veel boten vlak op elkaar. Ton is wat ziek en neemt rust.
Wat is dit deel van Mallorca vol met huizen hotels en boten , te vol voor ons.
23 augustus zeilen we 54 zeemijl in ruim 7 uur naar Portinax en huren dan een
scooter om Ibiza te verkennen. We beginnen met een grot van de godin Tamin in de beboste bergen. Een mystieke plek.
De volgen de dag rijden we het binnenland in om nog een beetje te zien wat Ibiza werkelijk is ,we zien nog een oude weerkerk deze kerk is gebouwd om de bevolking te beschermen tegen vijanden met dikke muren en bijna geen ramen in Sant Migeul een rustig gehuchtje.
In San Antonio waar we de volgende dag aankomen is er een ware Engelse invasie, veel tatoes, wide screen TV met soccer ; too much for us, this is not our cup of tea.
We ontmoeten Pieter en Maria van de Mama Cocha ( 47” Koopmans) net terug van een zeiltrip van 4 jaar die vertellen ons enthousiaste verhalen over hun reis naar de Pacific en geven nuttige tips.
In Denia komen we aan na een snelle tocht met zuidoostenwind en een gemiddelde snelheid van 8 knopen; met vol tuig door de golven. In Denia blijven we een paar dagen voor werk aan de boot om de Vagant klaar te maken voor de grote tocht. Denia is er de een goeie plek voor en we ontmoeten prettige mensen.
route:
Aegina Griekenland
Kanaal van Korinthe,Patras
Ceffalonica
Roccella Italie
Reggio Straat van Messina
Pontarosa
Cefalou
Menorca Port Mahon
Mallorca, Port Christo, Cala Pedro, Porto Colon,zuidkust, Palma
Ibiza Cala st Vincent,cala Portinax, San Miguel,San Antonio
Denia Spanje vasteland
31 Juli gaan we weer te water vlakbij Athene ;half augustus moeten we in Mallorca zijn daar komen Lieke en Jeroen voor een week aan boord. We gaan dus mijlen maken! Al snel worden we welkom geheten door eerst een dolfijn bij de boot en daarna een grote springende tonijn geheel uit het water; hier zitten ook veel vogels en het water met al die vissen is onstuimig. We varen door naar het kanaal van Corinthe. dit kanaal dat door de lijmsteenrotsen is gegraven is 3.2 mijl lang, heeft steile wanden van 80 meter hoog en maar 25 meter breed.
De kosten vallen niet mee 240 E! Een dikke prijs per afgelegde mijl.
Na dit kanaal komt de 60 zeemijl ( ca.100 kilometer) lange Golf van Patras die uitmondt op de Ionische zee.
1 Augustus meren we af in Patras vlak na de grote brug die de Peleponneses verbindt met het vastenland en die 80 meter hoog is en met haar overspanning schittert in de middagzon. Met op de achter grond de donkere bergen. De douane bij wie we uitklaren vind onze Griekse gastenvlag te shabby en wil een vervanging, doen we echt niet hoor; we krijgen toch de nodige stempels. We horen dat de benzine-tankauto-chauffeurs nog steeds staken en de regering ze in militaire dienst wil nemen om ze aan te pakken door middel van het dienstbevel!
Via het eiland Ceffalonica waar we s’avonds ankeren vertrekken we naar Italië
220 zeemijl rechtstreeks maar door de westelijke component in de wind worden het wat meer mijlen. De nacht is flonkerend donker eerst zonder maan daardoor is de Melkweg prachtig helder te zien. Een zwarte zee en een ruisende boot die met 7 knoop snelheid door de zwarte golven schiet en licht van een planeet , Mars, die over ons heen gaat
Als Mars roodkleurend verdwijnt komt in het oosten Jupiteruit de horizon; de volgorde kan ook andersom zijn ,we wachten een sterrekundig advies af. Wat een overweldigend gezicht en hoe enorm dit heelal. De planeten fonkelen niet zoals de sterren maar schijnen met een witte streep over de golven naar de boot toe.
Ook de roodachtige maansopkomst is een belevenis , maar als de maan er is verliezen de sterren wat van hun glans door het extra licht. De lucht is indrukwekkend er zijn veel wolken die regelmatig veranderen van vorm waar je de figuren uit de mythes haalt maar ook de olifant, herten, vossen en Jan de Wind. Een bijzonder mooi insect vaart een tijdje als passant mee.
Voor deze afstand hebben we onze tijd in wachten ingedeeld ‘ vier op vier uur af’,
we doen dit van af het begin zodat we niet moe de nacht in gaan.
Een mus rust bekaf aan dek uit een kwartiertje. Net voor zonsondergang lopen we op 4 augustus Italië binnen.
Eenmaal in Roccella aan de onderkant van de laars van Italië aangekomen gaan we uit eten bij de haven lekker Italiaans
HET IS WEL EVEN WENNEN , toch weer anders als Griekenland.
Heerlijk zeilwindje de volgende dag en we gaan de straat van Messina de zee-engte tussen Sicilië en Italië vasteland in. S”nachts komen we aan met pittige wind in Reggio daar is de dieselpomp onze gratis ligplaats.
6 Augustus gaan we vroeg weer verder de straat van Messina en in we zien zwaardvisboten met hoge uitkijktorens erop. We varen tussen de monsters Skylla en Charibdes door en zien de wervelingen in het water, gelukkig is het geen volle maan want dan is de stroming op zijn sterkst.
En dan als we de straat uitkomen waait het hard uit west dan weer noordwest. We zetten koers naar de Stromboli trekken 2 reven en later loeit de wind zo hard dat we de fok half inrollen. De boot duikt in de hoge zeer steile golven, plenzen water komen over.
Toos denkt , dit nu al en ze moet de hele oceaan nog over, dit is niet leuk , maar we zijn hier in het gebied van de Eolische eilanden, de eilanden van de God van de Wind, nou die kan er wat van. Odysseus kreeg het hier ook onder uit de zak.
Alle bestemmingen voor ons liggen in de wind Stromboli of Vulcano eiland zijn niet te bezeilen dan maar met slagen naar de noordkust van Sicilië, waar we om 6 uur s’avonds binnenlopen in mondain Pontarosa terwijl de golven hoog wit opspatten tegen de pier. De havenmeester ligt met een bootje in de ingang om ons met de ondieptes te helpen.
Was dit heftig , ja zegt Toos volmondig maar we zijn voldaan ; geen pauze gehad , hard gewerkt eigenlijk al een paar dagen non – stop aan de slag. Hoezo ‘ verveel je je niet op zo’n boot op zee’ is een landrot vraag. Met dit weer is het zwaar aanpoten.
We nemen een dag rust tot grote ergernis van Toos want deze haven is zo decadent, hier hebben we al een keer gelegen met Kees en Ellen in 2005. Toos had zich stellig voor genomen hier niet weer naar toe te gaan helaas soms bepaal je dat niet zelf .
De volgende stop is Cefalu dit is een middeleeuws plaatje op de rotsen met met sfeer vol het plaatsje zelf was er al in 350 BC maar de huizen nu zijn voornamelijk uit de middeleeuwen. Hiervandaan vertrekken we voor een lang traject, als het mee zit gaan we door naar Sardinie en stoppen we niet in Cabo de Vici.
De kaap ziet er mystiek belicht uit in de avondzon, wat een mooie energie Ton lig te slapen de boot zoeft door de golven de zon gaat langzaam dalen en geef een speciaal licht door de wolken waarachter ze verdwijnt . Het is net of je vissen en dolfijnen in de lucht ziet en dan op eens verschijnt er een klein dolfijntje en ja hoor dan komen ook zijn ouders erbij, is ze zwemmen en spelen zeker een uur met de boot en omdat het zo stil is hoor je ze ook geluid maken.
Als Ton de wacht over neem zijn ze er nog steeds. Zo is het niet moeilijk om je zelf te verbinden met je omgeving . Achter ons zien we in het avondlicht het prachtige Sicilië, avondlicht op de bergen. Helaas na 8 uur zeilen is de wind op en we moeten veel motoren. S’morgens is het water spiegelglad en zien we twee grote schildpadden in het water. De tweede nacht komen we in de buurt van Sardinië hier krijgen we het druk met boten die naar de haven varen.
De zee is hobbelig en het is erg vochtig buiten daardoor is het minder prettig ook is het mistig maar gelukkig hebben we een radar.
De wind is variabel van BF 2 naar BF 5. Je vaart zomaar 7 knopen en dan lig je weer stil dus het is motor uit ,zeilen zetten motor aan zeilen weg. Toos heeft de blaren op haar handen.
In de 3de nacht worden we achterna gevaren door een spokend schip, dat uiteindelijk een zeilboot bleek te zijn die in de diepdonkere nacht ons bekeek en gelijk op bleef varen ; Piraten ?? en weer vertrok zonder enige vorm van communicatie. Niet leuk dus.
90 uur duurt de reis waarvan 50 motoruren. Het laatste stuk naar Menorca gaat flink hard 8 knopen en onweersflitsen aan de horizon. Onderweg witte streep in de zee van roofvis en we zien ook een vliegende vis.. De eerste nacht boven Sicilië was een schoonheid om te beleven ; de tweede nacht onder Sardinië op de motor in een hobbelend zee was vervelend. Port Mahon op Menorca was veilig binnen te lopen maar het was aardedonker , de maan hebben we de hele reis niet gezien en er waren zware onweerswolken boven Mahon op Menorca , we vinden een ankerplekje en gaan aan bier en wijn en slapen!!
De volgende dag aan de wal en we worden met een bootje bevoorraad door de Spar -service en met een flinke noordwester gaan we 14 augustus naar Mallorca Ponte Cristo . want Lieke en Jeroen komen de volgende dag aan.
Ponte Christo is een gezellige plaats Toos geniet van een popconcert Ton duikt vroeg in de kooi. En de volgende dag Telefoon:’ Lieke en Jeroen staan op het vliegveld en “niemand spreekt Engels” hoe kom je dan in Ponte Cristo?? ‘” Dat lukt toch wel en om 12 uur zijn ze er en we gaan een week in met Jeroen en Lieke waar het klimmen en niet het zeilen centraal zal staan.
De volgende dag zeilen we op een stukje zuidwaarts op een wilde holle zee, dat gaat niet goed met de magen van de nieuwkomers ook de komende nacht voor anker is geen succes “ een heftige swell doet de boot rollen en Jeroen ziet bleek en Lieke doet geen oog dicht. “
Als we daarna een rustiger ankerplek vinden dan gaan Lieke, Jeroen en Ton er in de bijboot op uit om te gaan solo’en dat wil zeggen klimmen op een uitstekende rots zonder touw, want de zee is vangnet.
Het is zo spectaculair dat Toos de eerste dag niet meewil , ze wil haar eigen kind zo’n toer niet zien maken.
Maar op klimdag twee gaat ze toch en vindt wat die twee doen toch wel heel stoer. In zwemtenue met een pof vol magnesium en heel goede klimschoenen hangen ze aan een overstekende wand soms wel 12 meter boven zeeniveau.
We zeilen van oost Mallorca naar het zuiden en doen steeds klimwanden aan. Jeroen verricht een heldendaad door in het water te duiken en met snorkel ( echt niet zijn hobby) om de schroef te bevrijden van een visnet; knap gedaan wel eng maar heldhaftig doorgezet. Hij mag blijven.
Als Lieke en Jeroen vertrekken heeft Toos last van heimwee en we verlaten Palma met haar dure volle haven snel om voor anker te gaan in een helaas niet erg rustige baai. Ook veel boten vlak op elkaar. Ton is wat ziek en neemt rust.
Wat is dit deel van Mallorca vol met huizen hotels en boten , te vol voor ons.
23 augustus zeilen we 54 zeemijl in ruim 7 uur naar Portinax en huren dan een
scooter om Ibiza te verkennen. We beginnen met een grot van de godin Tamin in de beboste bergen. Een mystieke plek.
De volgen de dag rijden we het binnenland in om nog een beetje te zien wat Ibiza werkelijk is ,we zien nog een oude weerkerk deze kerk is gebouwd om de bevolking te beschermen tegen vijanden met dikke muren en bijna geen ramen in Sant Migeul een rustig gehuchtje.
In San Antonio waar we de volgende dag aankomen is er een ware Engelse invasie, veel tatoes, wide screen TV met soccer ; too much for us, this is not our cup of tea.
We ontmoeten Pieter en Maria van de Mama Cocha ( 47” Koopmans) net terug van een zeiltrip van 4 jaar die vertellen ons enthousiaste verhalen over hun reis naar de Pacific en geven nuttige tips.
In Denia komen we aan na een snelle tocht met zuidoostenwind en een gemiddelde snelheid van 8 knopen; met vol tuig door de golven. In Denia blijven we een paar dagen voor werk aan de boot om de Vagant klaar te maken voor de grote tocht. Denia is er de een goeie plek voor en we ontmoeten prettige mensen.
woensdag 28 juli 2010
reis in juli 2010 het vasteland van Griekenland
Route aan de wal in de maand juli 2010
Olympia Marine , Lavrion Sounoi
Athene ,Delphi orakel
Portaria Pelion
Makrinitsa Pelion
Kastraki Meteora
Ioannina
Zagoria villages Volon Volon gorge
Dodona orakel
Messalonigi
Olympia Peleponese
Kiparitsia
Kardamilli
Mystras Sparta
Mythos Mykines
Korinthe ,Athene, Aegina
1 juli Pim met drie vrienden neemt de boot over en we gaan een maand aan land
De volgende dag gaan we met de bus naar Athene. De chauffeur houdt van scheuren vooral door de bocht en kan niet rijden, met zweet in me handen komen we in Athene aan.
Hier drinken we eerst een kopje koffie drinken op een pleintje. Toos loopt een blokje om en vindt een Grand hotel bij het Omomia plein met een prachtig uitzicht op de Acropolis vanaf het dakterras.
We nemen we een rondtour met een siteseeing bus om de stad te verkennen en stappen uit bij Psiri het gebied van de ambachten. De vis en vleesmarkt is heel uitgebreid en de slagers staan uit te benen en te hakken, veel vis is er niet.
Als we een beetje uit dit gebiedje komen zien we een hoop armoede , bedelaars en druksgebruikers, er worden twee jongens in de handboeien afgevoerd. Er is veel politie.
Het bezoek aan het historisch archeologisch museum is super.
Veel grote beelden goede uitlegborden .We eten en drinken er wat op een binnenplaats met beelden in het groen en serene rust. We spenderen er meer dan 4 heerlijke uren. Eten in Plakka. Naar Kolonaki gewandeld de Lycabettushill beklommen.
Naar de Acropolis. Erg druk veel mensen ,uit de verte eigenlijk indrukwekkender dan dichtbij met name door de drukte mis je sfeer.
We reizen met metro,tram naar Piraes en ontsnappen aan zakenrollers die de ingang van de tram druk pratend versperren wat duwen en naar de broekzak van Ton grijpen. Gelukkig zitten er 2 zakken in de broek, een met klep en een verborgen zak met rits. Als Ton wat voelt en kijkt , zijn de 2 jongens als een flits verdwenen.
7 juli met de bus en gids naar het ORAKEL van Delphi .Vroeger zat daar een priesteres boven een spleet met vulkanische dampen en sprak dan verrassenderwijs onsamenhangende woorden die vervolgens door priesters in orakeluitspraken werden vertaald. De plek voelt speciaal en werd door spectaculaire setting aan de rand van de klif gezien als de navel van de aarde.
Het fenomeen ORAKEL is actueel in de vorm van Paul de inktvis die voetbaluitslagen voor de wereldbeker voorspelt , groot nieuws op BBC en CNN.
8 en 9 juli Staking openbaar vervoer wij vertrekken met de auto De beloofde nieuwe fiat panda is inmiddels een gebutste fiat punta met gillende v-snaar ,geworden. bestemming Pelion een berggebied , het plaatsje Portaria en slapen in Xenia Palace . We bezoeken het dorpje Makirmitsa in pension hoge huizen dorpsplein met holle plantaanboom
10,11 en 12 juli Kastraki Meteora !! Wat een uitzicht, grijze gladde bergen met bijzondere vormen.
Kloosters bezocht ,Toos moest rok aan over broek. Teruggewandeld naar hotel door de wildernis over zeer smalle paadjes. Toos geeft protesten en volgt toch. Komen we ooit door het struikgewas heen is de vraag , schrammen op de benen, geen eind in zicht. Dan volgen we een droge rivierbedding tot deze ook dichtbegroeid is en we komen wonder boven wonder tot vlakbij het hotel, echter er is een groot hek met scherpe punten en die grijpen in Toos haar witte broek. Maar we zijn met enige kleerscheuren ‘thuis ‘ aangeland. Ooievaars op de kerk gezien in dorp gegeten
12 juli Weer een spannende wandeling en Toos volgde toch ondanks ervaring gisteren. We worden beloond met een groene rups op het pad en schildpadden die de weg wezen bij onduidelijke splitsingen van paden. Mooie tocht van ruim 3 uur en we komen uiteraard niemand tegen.
13 juli en 14 juli Autorit via het bergdorpje Metsovo over een spectaculaire weg naar Ioannina We wandelen in de stad we zien een minaret met ooievaars en een mooi meer met veel vis en futen.
Een dagje niets en skypen met Wouter Do en fam de Heij Ton wilde wel meewinkelen ,maar helaas alles gesloten.
15 juli We bezoeken de een paar van de Zagorochia villages ( authentieke bergdorpjes) In Aristi en drinken heerlijk koffie in een café met lokale beschildering die vergelijkbaar is met met die van Hindelopen .Met haarspeldbochten gaan we omhoog en bereiken Vikos om de gorge = kloof ( Canyon ) 900 meter diep in te gaan. Een schitterende afdaling trappen en een smal pad en we bereiken nat van het zweet na 1,5 uur lopen een droge rivierbedding met grote witte ronde stenen. We genieten van de plek omhoog klimmen in de zon is een heftige klus, onderweg zien we uitwerpselen van een Beer?? of eenvoudig een bergkoe?
16 juli . Moskee van de Pasja bezocht en museum van de revolutie
Dodona met het ORAKEL al in 2600 BC ,waar de duiven in de eikenboom, de bladeren mystiek deden ritselen .Het was voor ons heerlijk rustig en we hebben genoten van de plek.
Ook hier zien we weer hoe er omgegaan wordt met geld dat gekregen is uit de EU pot. Leegstaande gebouwen, borden die de verkeerde kant op wijzen , paden die nergens heengaan en meer personeel dan bezoekers.
17 juli. Van Messalonigio naar Olympia Pelopennese, waar de Olympische spelen zijn ontstaan. Het is druk op de weg met veel inhalers, iedereen rijdt te hard. Als beloning nemen we een hotel met uitzicht. Olympia Vela boven op een berg.
18 juli Vroeg op en Olympia bakermat van de spelen bezocht en we zijn getrakteerd op een repetitie voor een uitvoering de 23 ste voor het ontsteken van de Olympische vlam door dansende dames met lauwertakken en 4 atleten. Het museum daarna was heel mooi veel beelden van de heldendaden van Herakles. Foto gemaakt van een Griffin die vriendelijk zijn kind likt. Griffins zijn dus niet altijd gevaarlijk.
Souflaki bij ondergaande zon.
Pim belde dat de motor te warm wordt en sist.
19 juli Na ontbijt op weg naar de Apollotempel die helaas overdekt is door een tent in Vasses.
Koffie gedronken in een taxichauffeurs café. Daarna een autorit op veel slingerwegen door hoge bergen.
20 juli Op basis van een tip van het hotel gaan we naar Ancient Messina een grote archeologische site in de bergen met prachtig uitzicht.Daarna zijn we naar Kardamilli gereden.
Het hotel van die avond biedt een mooie villa aan en er is een mooi strandje
Een heerlijke kamer met 2 balkons.
S”avonds een vis gegeten door die de restaurant eigenaar zelf gevangen was, haak moet nog uit de bek.
Toen hij ons de vis liet uit kiezen zei hij bij een stuk vis dit is een soort spring vis en het had de omvang van een dolfijn dus je snapt wel dat die vis het niet werd.
Ton begreep het niet.
Even het stadje in een lekker taartje gekocht. Dat is echt Grieks en in onze kamer koffie met een taartje gegeten.
21 juli Ontbijt op terras en met wandelkaart op stap .Eerst proberen de start te vinden van het pad , dat valt zoals gewoonlijk in dit land niet mee.
We komen via een paar smalle paadjes weer in de droge rivier en besluiten via een andere route te starten en rijden naar Kalives daar vinden we een steil pad naar beneden. De aanwijsborden zijn weer verwarrend omdat de spelling op de borden nooit klopt met de kaart Het is 11.00 uur diep in de kloof bereiken we de rivier en lopen door de droge bedding in de kloof . Het is bloedheet en zwaar , we lopen over die grote witte ronde keien en zien weer prachtige vlinders.
We komen niemand in de rivierbedding tegen en bereiken het klooster Aghio Sotiros, Ton neemt een douche in de fontein maar dan staan we voor een gesloten hek. Toos neemt een kloek besluit ‘ het hek moet open !!“ , ze laat haar wandelplan niet door een hek verstoren.
Via het binnenplaatje van het klooster vinden we een pad gemerkt met rode en gele verf; het is heel steil, soms gaan we op handen en voeten en de zon brandt op z’n felst, het is zwaar.
1,5 uur later zijn we op de top van de berg ,water wordt gerantsoeneerd,en we vinden een klein kerkje dat gelukkig wel op de kaart staat. Via een breed pad vinden we gelukkig een rood wit aangegeven paadje langs de berg terug.
Om 15.30 zitten we uitgeput naast een kerkje bij de auto.
S’avonds heerlijk non –Grieks gegeten is een prachtig bar café aan zee.
Met een super salade heerlijke chickenpie, tapas hapje en een heerlijk biertje ook de koffie was super.
22 juli We rijden richting Sparta. Op de belangrijkste kruispunten in het centrum van Kalamata staan geen borden dus we missen een afslag en maken een paar rondjes in Kalamata.
Richting Sparta hebben we een B&B hoog in de bergen Pension Kanada met ‘ been ‘soup en ‘ haineken’ beer op de kaart.
We besluiten om even te rusten ,als we goed en wel liggen begint het te onweren en stortregenen. Er staat een grote den voor ons raam en op het moment dat de regen stopt en de zon weer schijnt krijgen de regendruppels die aan de naalden hangen allerlei kleuren en fonkelen ze aan de boom.
Alle regendruppels worden een soort regenboog druppels .Het begint weer door te regenen te onweren.
23 ,24, 25 juli
De Byzantijnse stad Mystras bezoeken we vroeg in de morgen. De weg er naar toe met overhangende rotsen en ravijnen is indrukwekkend. Van de antieke stad is veel te zien,vanaf het kasteel mooie uitzichten. We krijgen uitleg over een klein kerkje.
Wouter gebeld , hij is klaar , de scriptie is ingeleverd 50 pagina’s eindelijk hij is vrij en de rode draak is overwonnen. SUPER!!!
Einddoel deze dag is Mycene daar gaan we plat op bed na een douche om af te koelen.
Mycene heeft een reusachtige stadwal met reusachtige steen blokken De cyclopen zouden dit wel gebouwd moeten hebben ,zo groot zijn de bouwblokken. De ingang van de graftombe is van Atreus. Het dorpje is in mineur 70% minder bezoekers en teveel verlopen restaurants.
Pim belt dat hij waarschijnlijk maandag op het eiland Aegina is
Wij gaan er morgen heen om te verkennen voor het repareren van de hydrauliek van de hefkiel.
Van Athene gaan we met een snelle Flying Dophin draagvleugelboot naar Aegina, het eerste beste hotel voor 40 E p/n geboekt en op de scooter een verkenning gedaan naar werven aan de noordkust.
Fogel en Pim komen daar aan met de boot, die op de wal moet voor de reparatie aan de hydrauliek want er is een lekke leiding,
Dat is een hele klus want een 4 meter lange cylinder die de kiel op zijn plaats houdt moet met een kraan uit het schip worden getild staan er 8 man luidkeels op zijn Grieks te ‘ overleggen ‘ . De klus neemt een paar dagen in beslag en lukt.
We hebben scooters gehuurd, maar de tankautochauffeurs staken ,dus er is op het hele eiland geen benzine ; voor ons geen nood want we gieten de tank van de buitenboordmotor leeg in de scooters en met een extra walm scheuren we weer over het eiland.
Donderdag 29ste vertrekken Pim en Fogel daarvoor voor een bezoek aan Athene en wij gaan aan boord.
Olympia Marine , Lavrion Sounoi
Athene ,Delphi orakel
Portaria Pelion
Makrinitsa Pelion
Kastraki Meteora
Ioannina
Zagoria villages Volon Volon gorge
Dodona orakel
Messalonigi
Olympia Peleponese
Kiparitsia
Kardamilli
Mystras Sparta
Mythos Mykines
Korinthe ,Athene, Aegina
1 juli Pim met drie vrienden neemt de boot over en we gaan een maand aan land
De volgende dag gaan we met de bus naar Athene. De chauffeur houdt van scheuren vooral door de bocht en kan niet rijden, met zweet in me handen komen we in Athene aan.
Hier drinken we eerst een kopje koffie drinken op een pleintje. Toos loopt een blokje om en vindt een Grand hotel bij het Omomia plein met een prachtig uitzicht op de Acropolis vanaf het dakterras.
We nemen we een rondtour met een siteseeing bus om de stad te verkennen en stappen uit bij Psiri het gebied van de ambachten. De vis en vleesmarkt is heel uitgebreid en de slagers staan uit te benen en te hakken, veel vis is er niet.
Als we een beetje uit dit gebiedje komen zien we een hoop armoede , bedelaars en druksgebruikers, er worden twee jongens in de handboeien afgevoerd. Er is veel politie.
Het bezoek aan het historisch archeologisch museum is super.
Veel grote beelden goede uitlegborden .We eten en drinken er wat op een binnenplaats met beelden in het groen en serene rust. We spenderen er meer dan 4 heerlijke uren. Eten in Plakka. Naar Kolonaki gewandeld de Lycabettushill beklommen.
Naar de Acropolis. Erg druk veel mensen ,uit de verte eigenlijk indrukwekkender dan dichtbij met name door de drukte mis je sfeer.
We reizen met metro,tram naar Piraes en ontsnappen aan zakenrollers die de ingang van de tram druk pratend versperren wat duwen en naar de broekzak van Ton grijpen. Gelukkig zitten er 2 zakken in de broek, een met klep en een verborgen zak met rits. Als Ton wat voelt en kijkt , zijn de 2 jongens als een flits verdwenen.
7 juli met de bus en gids naar het ORAKEL van Delphi .Vroeger zat daar een priesteres boven een spleet met vulkanische dampen en sprak dan verrassenderwijs onsamenhangende woorden die vervolgens door priesters in orakeluitspraken werden vertaald. De plek voelt speciaal en werd door spectaculaire setting aan de rand van de klif gezien als de navel van de aarde.
Het fenomeen ORAKEL is actueel in de vorm van Paul de inktvis die voetbaluitslagen voor de wereldbeker voorspelt , groot nieuws op BBC en CNN.
8 en 9 juli Staking openbaar vervoer wij vertrekken met de auto De beloofde nieuwe fiat panda is inmiddels een gebutste fiat punta met gillende v-snaar ,geworden. bestemming Pelion een berggebied , het plaatsje Portaria en slapen in Xenia Palace . We bezoeken het dorpje Makirmitsa in pension hoge huizen dorpsplein met holle plantaanboom
10,11 en 12 juli Kastraki Meteora !! Wat een uitzicht, grijze gladde bergen met bijzondere vormen.
Kloosters bezocht ,Toos moest rok aan over broek. Teruggewandeld naar hotel door de wildernis over zeer smalle paadjes. Toos geeft protesten en volgt toch. Komen we ooit door het struikgewas heen is de vraag , schrammen op de benen, geen eind in zicht. Dan volgen we een droge rivierbedding tot deze ook dichtbegroeid is en we komen wonder boven wonder tot vlakbij het hotel, echter er is een groot hek met scherpe punten en die grijpen in Toos haar witte broek. Maar we zijn met enige kleerscheuren ‘thuis ‘ aangeland. Ooievaars op de kerk gezien in dorp gegeten
12 juli Weer een spannende wandeling en Toos volgde toch ondanks ervaring gisteren. We worden beloond met een groene rups op het pad en schildpadden die de weg wezen bij onduidelijke splitsingen van paden. Mooie tocht van ruim 3 uur en we komen uiteraard niemand tegen.
13 juli en 14 juli Autorit via het bergdorpje Metsovo over een spectaculaire weg naar Ioannina We wandelen in de stad we zien een minaret met ooievaars en een mooi meer met veel vis en futen.
Een dagje niets en skypen met Wouter Do en fam de Heij Ton wilde wel meewinkelen ,maar helaas alles gesloten.
15 juli We bezoeken de een paar van de Zagorochia villages ( authentieke bergdorpjes) In Aristi en drinken heerlijk koffie in een café met lokale beschildering die vergelijkbaar is met met die van Hindelopen .Met haarspeldbochten gaan we omhoog en bereiken Vikos om de gorge = kloof ( Canyon ) 900 meter diep in te gaan. Een schitterende afdaling trappen en een smal pad en we bereiken nat van het zweet na 1,5 uur lopen een droge rivierbedding met grote witte ronde stenen. We genieten van de plek omhoog klimmen in de zon is een heftige klus, onderweg zien we uitwerpselen van een Beer?? of eenvoudig een bergkoe?
16 juli . Moskee van de Pasja bezocht en museum van de revolutie
Dodona met het ORAKEL al in 2600 BC ,waar de duiven in de eikenboom, de bladeren mystiek deden ritselen .Het was voor ons heerlijk rustig en we hebben genoten van de plek.
Ook hier zien we weer hoe er omgegaan wordt met geld dat gekregen is uit de EU pot. Leegstaande gebouwen, borden die de verkeerde kant op wijzen , paden die nergens heengaan en meer personeel dan bezoekers.
17 juli. Van Messalonigio naar Olympia Pelopennese, waar de Olympische spelen zijn ontstaan. Het is druk op de weg met veel inhalers, iedereen rijdt te hard. Als beloning nemen we een hotel met uitzicht. Olympia Vela boven op een berg.
18 juli Vroeg op en Olympia bakermat van de spelen bezocht en we zijn getrakteerd op een repetitie voor een uitvoering de 23 ste voor het ontsteken van de Olympische vlam door dansende dames met lauwertakken en 4 atleten. Het museum daarna was heel mooi veel beelden van de heldendaden van Herakles. Foto gemaakt van een Griffin die vriendelijk zijn kind likt. Griffins zijn dus niet altijd gevaarlijk.
Souflaki bij ondergaande zon.
Pim belde dat de motor te warm wordt en sist.
19 juli Na ontbijt op weg naar de Apollotempel die helaas overdekt is door een tent in Vasses.
Koffie gedronken in een taxichauffeurs café. Daarna een autorit op veel slingerwegen door hoge bergen.
20 juli Op basis van een tip van het hotel gaan we naar Ancient Messina een grote archeologische site in de bergen met prachtig uitzicht.Daarna zijn we naar Kardamilli gereden.
Het hotel van die avond biedt een mooie villa aan en er is een mooi strandje
Een heerlijke kamer met 2 balkons.
S”avonds een vis gegeten door die de restaurant eigenaar zelf gevangen was, haak moet nog uit de bek.
Toen hij ons de vis liet uit kiezen zei hij bij een stuk vis dit is een soort spring vis en het had de omvang van een dolfijn dus je snapt wel dat die vis het niet werd.
Ton begreep het niet.
Even het stadje in een lekker taartje gekocht. Dat is echt Grieks en in onze kamer koffie met een taartje gegeten.
21 juli Ontbijt op terras en met wandelkaart op stap .Eerst proberen de start te vinden van het pad , dat valt zoals gewoonlijk in dit land niet mee.
We komen via een paar smalle paadjes weer in de droge rivier en besluiten via een andere route te starten en rijden naar Kalives daar vinden we een steil pad naar beneden. De aanwijsborden zijn weer verwarrend omdat de spelling op de borden nooit klopt met de kaart Het is 11.00 uur diep in de kloof bereiken we de rivier en lopen door de droge bedding in de kloof . Het is bloedheet en zwaar , we lopen over die grote witte ronde keien en zien weer prachtige vlinders.
We komen niemand in de rivierbedding tegen en bereiken het klooster Aghio Sotiros, Ton neemt een douche in de fontein maar dan staan we voor een gesloten hek. Toos neemt een kloek besluit ‘ het hek moet open !!“ , ze laat haar wandelplan niet door een hek verstoren.
Via het binnenplaatje van het klooster vinden we een pad gemerkt met rode en gele verf; het is heel steil, soms gaan we op handen en voeten en de zon brandt op z’n felst, het is zwaar.
1,5 uur later zijn we op de top van de berg ,water wordt gerantsoeneerd,en we vinden een klein kerkje dat gelukkig wel op de kaart staat. Via een breed pad vinden we gelukkig een rood wit aangegeven paadje langs de berg terug.
Om 15.30 zitten we uitgeput naast een kerkje bij de auto.
S’avonds heerlijk non –Grieks gegeten is een prachtig bar café aan zee.
Met een super salade heerlijke chickenpie, tapas hapje en een heerlijk biertje ook de koffie was super.
22 juli We rijden richting Sparta. Op de belangrijkste kruispunten in het centrum van Kalamata staan geen borden dus we missen een afslag en maken een paar rondjes in Kalamata.
Richting Sparta hebben we een B&B hoog in de bergen Pension Kanada met ‘ been ‘soup en ‘ haineken’ beer op de kaart.
We besluiten om even te rusten ,als we goed en wel liggen begint het te onweren en stortregenen. Er staat een grote den voor ons raam en op het moment dat de regen stopt en de zon weer schijnt krijgen de regendruppels die aan de naalden hangen allerlei kleuren en fonkelen ze aan de boom.
Alle regendruppels worden een soort regenboog druppels .Het begint weer door te regenen te onweren.
23 ,24, 25 juli
De Byzantijnse stad Mystras bezoeken we vroeg in de morgen. De weg er naar toe met overhangende rotsen en ravijnen is indrukwekkend. Van de antieke stad is veel te zien,vanaf het kasteel mooie uitzichten. We krijgen uitleg over een klein kerkje.
Wouter gebeld , hij is klaar , de scriptie is ingeleverd 50 pagina’s eindelijk hij is vrij en de rode draak is overwonnen. SUPER!!!
Einddoel deze dag is Mycene daar gaan we plat op bed na een douche om af te koelen.
Mycene heeft een reusachtige stadwal met reusachtige steen blokken De cyclopen zouden dit wel gebouwd moeten hebben ,zo groot zijn de bouwblokken. De ingang van de graftombe is van Atreus. Het dorpje is in mineur 70% minder bezoekers en teveel verlopen restaurants.
Pim belt dat hij waarschijnlijk maandag op het eiland Aegina is
Wij gaan er morgen heen om te verkennen voor het repareren van de hydrauliek van de hefkiel.
Van Athene gaan we met een snelle Flying Dophin draagvleugelboot naar Aegina, het eerste beste hotel voor 40 E p/n geboekt en op de scooter een verkenning gedaan naar werven aan de noordkust.
Fogel en Pim komen daar aan met de boot, die op de wal moet voor de reparatie aan de hydrauliek want er is een lekke leiding,
Dat is een hele klus want een 4 meter lange cylinder die de kiel op zijn plaats houdt moet met een kraan uit het schip worden getild staan er 8 man luidkeels op zijn Grieks te ‘ overleggen ‘ . De klus neemt een paar dagen in beslag en lukt.
We hebben scooters gehuurd, maar de tankautochauffeurs staken ,dus er is op het hele eiland geen benzine ; voor ons geen nood want we gieten de tank van de buitenboordmotor leeg in de scooters en met een extra walm scheuren we weer over het eiland.
Donderdag 29ste vertrekken Pim en Fogel daarvoor voor een bezoek aan Athene en wij gaan aan boord.
zondag 11 juli 2010
Verslag reis deel 2 , de maand juni 2010
Route juni
Dodecanese gebied Griekenland en Turkije
Symi,
Turkije;Bozburon,Knidos,
Kos, Pserimos,
Dedyma,
Nisos Agathonisi
Samos
Kusedeci en Efese
Patmos
Mykanos
Kea
Sounoi,Lavrion
Karistos Evia
Andros
Karistos Evia
Lavrion
Log 30 juni 872 zeemijl sinds Kreta
1 juni. Nog steeds in Turkije, in een baai liggen we voor anker met ezels aan de kant, veel wind ,Ton bleef aan boord en een meisje (zeer aantrekkelijk) parlevinker in een roeibootje verkoopt pinda’s en vruchten aan ons.
2 juni zijn we weer terug in Griekenland op het eiland Symi. Hier ankeren we aan de stadskade nou ja ankeren we dachten dat het anker lag maar toen we aan de kade lagen begon de boot te bewegen. Maar met vereende krachten van Hans en Toos en het bijbootje hebben we het anker opnieuw naar het midden van de baai gebrachte en ook die van de Engelse buurman. Kipkebab is ons diner, terwijl de zwerfkatten om onze benen staan te draaien. Het is een gezellig eiland met witte huisjes.
Op weg naar het Turkse Bozburun zien we voor de 2de keer dolfijnen in deze vakantie.
Bozburun zelf valt tegen; lawaai van de cafés ; We maken een mooie wandeling en drinken Turkse thee op terras met tapijten en zien op de terugweg landelijke tafereeltjes met kippen en groentetuintjes.
4 juni
Knidos Turkije op Teki/Datca schiereiland Anatolia kaap Krio. Dit is een hoogtepunt qua ankerplek.
Knidos was een van de rijkste oude steden van de klassieke tijd ; 3000 jaar geleden was er al een nederzetting. Er is een prachtige natuurlijke haven waar we voor anker gaan en we proeven de serene sfeer van deze antieke stad die haar hoogtepunt had in de Hellenistische tijd. Er zijn resten van tempels van Apollo, Dyonisos en Aphrodite en een openluchttheater Odeon. Een heel bijzondere plek.
In het openluchttheater blijkt dat de akoestiek fenomenaal is. Het is bijzonder om dit zelf uit te proberen.
We maken een foto van een kleine torenvalk.
5 juni Het eiland Kos baai in zuidwesten Kamari baai
6 juni in Kos hebben we Nederlandse kroketten gegeten maar er zijn ook speciale dingen te doen. We maken een fietstocht naar het Aeskapelon , een enorm complex tempels, kerken en trappen, indrukwekkend groot. En deze spot heeft een mooi uit zicht op Bodrum (Turkije), daarna een pittige fietstocht naar een plek in zee waar vulkanische bellen het zeewater doen koken. Hier nemen wij een bad dat alle lichaamskwalen zal doen verdwijnen. Een aparte setting doordat koud en warm water bij elkaar komen. Daarna stink je enorm naar fosfor; maar wie weet hoe goed het voor ons is. Het is wel
heel bijzonder om dat warme water uit de grond te voelen borrelen.
7 juni
In oude Kos stad met kasteelmuren is er de beroemde plataan boom van Hippocratus die zou nu al ouder zijn dan 2000 jaar dat lijkt ons wel een erg sterk staaltje van ouderdom.
Van Kos naar Pserimos , met 1 rif in het zeil en een lekker vaartje naar het “ the wind swept island” we zien een schaap bijna verdrinken maar de schapen herder redt het beest we wandelen over de berg naar de baai aan de andere kant door olijfboomplantages. Drinken erg lokaal koffie en thee.
Terug op de boot levert het snorkelen in de baai mooie platvissen op.
9 juni
De volgende dag hoog aan de wind met 7,5 knoop snelheid stuiven we een Engelse zeilboot voorbij en ankeren 25 mijl verderop in een stille , bizar verlaten baai met een leeg en vervallen vakantiedorp tussen Altikum en Abuk in Turkije.
S’avonds genoten van Turks brood ‘ pedi’ ziet er uit als een opgeblazen zee-egel; lucht van binnen en een dunne krokante korst.
Florien neemt een kliekje mee in plastic “ doggy bag” voor de volgende dag. Langs het pad waarop we lopen zitten veel leeuweriken met kuif, het blijken kortteenleeuwerikken te zijn.
De volgende dag naar het heilige orakel van Dedyma en de kolossale tempel van Apollo met reusachtige zuilen.
Het hoofd van Medusa ,het wrede vrouwelijk monster met levende slangen als haar op haar hoofd heeft als beschermengel gefungeerd en deze tempel tegen verkeerde invloeden beschermd. Een monster van maatschappelijke waarde dus.
Het orakel hier was naast Delphi in de Griekse tijd zeer belangrijk en werd geconsulteerd voor alle belangrijke zaken. Om na te gaan of het orakel welwillend was om een voorspelling te doen werd er koud water over een geit uitgegooid opdat de priesters de trillingen van het beest konden interpreteren. Was het orakel welwillend dan was een consult mogelijk.
De terugreis met een dolmus ( een klein Turks busje) was een hele onderneming , gelukkig kregen we ook nog een lift van een visser in de bak van zijn pick-up truck, Op het kruispunt wilde hij naar links en wij naar rechts, hier snapte hij niets van want daar was niks, wel dus, het lege vakantiedorp met onze boot in het midden van de baai.
De volgende dag kruisend met 20 knopen wind naar het kleine Griekse eiland Agathonisi ; voor de 3de keer in deze vakantie zien we dolfijnen 5 stuks ze komen even kijken en zijn er dan al weer snel vandoor. We gaan ankeren vlak voor het strand in een verstild dorpje op Agathonisi. Een heerlijk plekje
log 543 mijl sinds Kreta.
Samos wordt bereikt op 12 juni ,voor anker bloedheet, de volgende dag met scooters een mooie tocht door de bergen. Dit eiland , zo groen dat je de geuren van de planten ruikt.
Pythagoras heeft op dit eiland een standbeeld en hij komt van dit eiland.
Hij noemde zich als een van de eerste ik ben een filosoof “vriend van de wijsheid”.
Een uitspraak van hem is:” Zeg niet weinig met veel woorden maar zeg veel met weinig woorden”.
Van Samos naar Kusedeci in Turkije om Efese te bezoeken. Een taxi chauffeur wil ons wel met de taxi heen en terug rijden voor 50 euro,dat is ons te commercieel Er zijn in Kusedci teveel cruise boottoeristen en dat leidt tot hebberigheid Met de dolmus reizen we voor eenderde van die prijs.
Bijzonder is het museum, een kompleet dorp en waar veel mozaïeken zijn en er waar wordt gewerkt aan een gigantische puzzel om te restaureren.
Efese ooit een belangrijke stad in de oudheid ontvangt nu enorme stromen toeristen dat haalt helaas veel weg van de sfeer, veel groepen met gids en de gasten uit de cruise schepen voorzien van plastic armbandjes in felle kleuren bezetten als het ware het complex.
Van Kusedeci vertrekken we naar Patmos , de Turkse immigratieautoriteiten doen arrogant en ze laten ze ons barsten tenzij we 50 euro dokken dan kunnen ze alles regelen. We vertrekken dan maar zonder uitklaring.
16 juni ,Een lange trip van 50 mijl , onderweg een vliegende vis gezien , de eerste hier in Griekenland.
We gaan in een baai voor anker waar het snorkelen een waar genoegen is veel vis en hele mooie kleuren, ook nog een morene gezien geel en zwart.
Ook lag er vlak bij ons een leeg en verlaten bootje met roeispanen wijd. Dit leidt tot veel gruwelfantasie want Ton zag op sonar een grote vis of was het een mens/lijk. Na een half uur kwam er een duiker boven water. Raadsel van Patmos opgelost.
De volgende dag naar dit mooie stadje ,waar de apostel Johannes zijn Apocalyps heeft geschreven; we gaan met de bus omhoog naar de chora Van de misprijzend kijkende koster mogen we het klooster niet in vanwege onze onzedelijke kleding.
Terwijl Hans en Florien zich hijsen in onzedenbedekkende broeken
genieten wij van het stadje/chora hier hoog op de berg en s’avonds eten we met z’n vieren in een restaurant met een superuitzicht. Vanaf de berg met windmolens kijken we neer op Patmos met prachtige natuurlijke baaien.
Van Patmos naar Mykonos wordt een heftig tochtje ,alles aan de wind. Eerst varen we met 2 riffen, dan via 1 rif naar vol zeil. Als het harder gaat waaien gaan er weer 2 riffen in. In het laatste stuk de fok weg en als Toos en Hans naar de mast gaan om het grootzeil te strijken met het zware zwarte touw roept Hans “ los “ naar Toos en Toos denkt NEE NEE, nooit meer los maken als het zo hard waait ,zij is blij dat het zeil vast zit maar zij weet niet dat ze Hans ook heeft vastgebonden.
Als we voor anker gaan loeit het met vlagen tot 36 knopen.
Met ruim 30 meter ketting op 4 meter diepte en liggen we zo vast als een huis, de wind echter loeit door het want de mast trilt en het duurt even voordat Toos rustig slaapt in deze tweede maand van onze reis.
Zaterdag strand met de gay scene en zon en minder wind en Nederland wint van Japan. WK voetbal.
In de nacht wordt Toos dankzij haar lekkere bloed resusfactor A aangevallen door gemene kleine muggen.
Ton de Hercules van Toos gaat dan met succes op muggen jacht.
Zondag 20 juni gaan we in een ruk door van Mykanos naar de haven van het eiland Kea.
06.00 uur uit bed 16.30 aankomst , alles aan de wind , veel alkjes onderweg gezien.
Vandaag zijn er wolken en een somber eiland Nisos Fiores aan stuurboord is onbewoond.
Grote veerboten draaien in de haven , het waait hard en een matrasje van een kind wordt door Hans met een kloeke duik gered en later wordt ook de vader van het kind naar de kant gesleept .
Van Kea naar Sounoi , zuidpunt van Attica met de tempel van Poseidon bovenop de kaap 21 juni, de langste dag!.
Van Sounoi naar ankerplek buiten de haven van olympia bij Lavrion.
Als we de volgende dag naar de olympia haven willen start de motor start niet ,we lossen het probleem zelf op want er blijkt een draad van de voorgloei installatie los getrild.
Vanuit deze haven nemen we afscheid van Hans en Florien we zullen ze missen.
We blijven hier nog twee nachten. Was doen, kletsen met de Franse buren.Voetbal gekeken en geskyped met Lieke.
Op het moment dat we skypen met Lieke krijgt ze een cijfer binnen ,waar ze een 6 verwachtte kreeg ze een 8. Leuk om te zien hoe blij ze reageerde.
24 juni Evia Karistos, we gaan voor anker willen de kiel optrekken maar er blijkt een lek in de leiding er klinkt een luid gesis en er is geen beweging in de kiel.
Het stadje Karistos biedt een smoezelige aanblik en we kijken 1ste helft voetbal van Nederland tegen Kameroen en gaan dan terug naar de boot vanwege een onweer.
Via de wereldomroep weten we de uitslag.
25 juni naar Gavrion op het eiland Andros , veel stroom in de zeestraat drift van 20 graden tussen Evia en Andros
Voor anker , maar dan komt er een reusachtige veerboot die ons weg toetert en vlakbij zijn anker dropt met luidgeraas en we komen vast te zitten op een ondiepte .Nu de kiel het niet doet. Als de veerboot weg vaart komen we gelukkig weer los . Door het heftige schroefwater ontstaat zoveel stroming waardoor het zand op de bodem een andere plek krijgt.
We gaan maar aan de kade liggen en huren een gele scooter om het eiland te bekijken, en zien prachtige plaatjes bij de hoofdstad Andros .Ton voelt zich niet goed in de buik na de pizza van gisteren.
28 juni naar Karistos en 29 juni spectaculaire bustocht met onze Franse vrienden door de bergen naar de andere kant van het eiland.
De bus chauffeur maakt een kruisje bij elke kapel of kerk die we tegen komen en dat is maar goed ook , de weg is steil soms onverhard en heel spectaculair. We zwemmen in een kristalhelder baaitje totdat de bus ons al toeterend roept voor de terugweg.
Lekke band onderweg terug bij de boot drinken we met de Fransen een pilsje.
Pim gebeld en die komt met 3 man morgen al, dus snel weg naar Attica en terwijl we ons voorbereiden op vertrek horen we een fluitje van de havenpolis, nee wij hebben ons nog niet gemeld,. Dus maar met alle papieren op stap naar een havenkantoor waar wel 6 man personeel zit.
En wat blijkt, na 2 maanden varen in Griekenland ontdekt de ambtenaar hier dat de
bootnaam ontbreekt op het verzekeringspapier, wel zijn alle andere gegevens zoals lengte ,motortype pk”s vermeld ,type ,kleur, eigenaars. Maar dat is voor deze bureaucraat niet genoeg. We mogen niet weg totdat er een schriftelijke bevestiging is. Een fax moet er komen uit Nederland we liggen virtueel aan de ketting.
Na ontvangst van de fax varen we naar Lavrion om een maand van boord te gaan en de boot over te dragen aan Pim en Fogel.
Log 870 zeemijl sinds Kreta
Route juni
Dodecanese gebied Griekenland en Turkije
Symi,
Turkije;Bozburon,Knidos,
Kos, Pserimos,
Dedyma,
Nisos Agathonisi
Samos
Kusedeci en Efese
Patmos
Mykanos
Kea
Sounoi,Lavrion
Karistos Evia
Andros
Karistos Evia
Lavrion
Log 30 juni 872 zeemijl sinds Kreta
1 juni. Nog steeds in Turkije, in een baai liggen we voor anker met ezels aan de kant, veel wind ,Ton bleef aan boord en een meisje (zeer aantrekkelijk) parlevinker in een roeibootje verkoopt pinda’s en vruchten aan ons.
2 juni zijn we weer terug in Griekenland op het eiland Symi. Hier ankeren we aan de stadskade nou ja ankeren we dachten dat het anker lag maar toen we aan de kade lagen begon de boot te bewegen. Maar met vereende krachten van Hans en Toos en het bijbootje hebben we het anker opnieuw naar het midden van de baai gebrachte en ook die van de Engelse buurman. Kipkebab is ons diner, terwijl de zwerfkatten om onze benen staan te draaien. Het is een gezellig eiland met witte huisjes.
Op weg naar het Turkse Bozburun zien we voor de 2de keer dolfijnen in deze vakantie.
Bozburun zelf valt tegen; lawaai van de cafés ; We maken een mooie wandeling en drinken Turkse thee op terras met tapijten en zien op de terugweg landelijke tafereeltjes met kippen en groentetuintjes.
4 juni
Knidos Turkije op Teki/Datca schiereiland Anatolia kaap Krio. Dit is een hoogtepunt qua ankerplek.
Knidos was een van de rijkste oude steden van de klassieke tijd ; 3000 jaar geleden was er al een nederzetting. Er is een prachtige natuurlijke haven waar we voor anker gaan en we proeven de serene sfeer van deze antieke stad die haar hoogtepunt had in de Hellenistische tijd. Er zijn resten van tempels van Apollo, Dyonisos en Aphrodite en een openluchttheater Odeon. Een heel bijzondere plek.
In het openluchttheater blijkt dat de akoestiek fenomenaal is. Het is bijzonder om dit zelf uit te proberen.
We maken een foto van een kleine torenvalk.
5 juni Het eiland Kos baai in zuidwesten Kamari baai
6 juni in Kos hebben we Nederlandse kroketten gegeten maar er zijn ook speciale dingen te doen. We maken een fietstocht naar het Aeskapelon , een enorm complex tempels, kerken en trappen, indrukwekkend groot. En deze spot heeft een mooi uit zicht op Bodrum (Turkije), daarna een pittige fietstocht naar een plek in zee waar vulkanische bellen het zeewater doen koken. Hier nemen wij een bad dat alle lichaamskwalen zal doen verdwijnen. Een aparte setting doordat koud en warm water bij elkaar komen. Daarna stink je enorm naar fosfor; maar wie weet hoe goed het voor ons is. Het is wel
heel bijzonder om dat warme water uit de grond te voelen borrelen.
7 juni
In oude Kos stad met kasteelmuren is er de beroemde plataan boom van Hippocratus die zou nu al ouder zijn dan 2000 jaar dat lijkt ons wel een erg sterk staaltje van ouderdom.
Van Kos naar Pserimos , met 1 rif in het zeil en een lekker vaartje naar het “ the wind swept island” we zien een schaap bijna verdrinken maar de schapen herder redt het beest we wandelen over de berg naar de baai aan de andere kant door olijfboomplantages. Drinken erg lokaal koffie en thee.
Terug op de boot levert het snorkelen in de baai mooie platvissen op.
9 juni
De volgende dag hoog aan de wind met 7,5 knoop snelheid stuiven we een Engelse zeilboot voorbij en ankeren 25 mijl verderop in een stille , bizar verlaten baai met een leeg en vervallen vakantiedorp tussen Altikum en Abuk in Turkije.
S’avonds genoten van Turks brood ‘ pedi’ ziet er uit als een opgeblazen zee-egel; lucht van binnen en een dunne krokante korst.
Florien neemt een kliekje mee in plastic “ doggy bag” voor de volgende dag. Langs het pad waarop we lopen zitten veel leeuweriken met kuif, het blijken kortteenleeuwerikken te zijn.
De volgende dag naar het heilige orakel van Dedyma en de kolossale tempel van Apollo met reusachtige zuilen.
Het hoofd van Medusa ,het wrede vrouwelijk monster met levende slangen als haar op haar hoofd heeft als beschermengel gefungeerd en deze tempel tegen verkeerde invloeden beschermd. Een monster van maatschappelijke waarde dus.
Het orakel hier was naast Delphi in de Griekse tijd zeer belangrijk en werd geconsulteerd voor alle belangrijke zaken. Om na te gaan of het orakel welwillend was om een voorspelling te doen werd er koud water over een geit uitgegooid opdat de priesters de trillingen van het beest konden interpreteren. Was het orakel welwillend dan was een consult mogelijk.
De terugreis met een dolmus ( een klein Turks busje) was een hele onderneming , gelukkig kregen we ook nog een lift van een visser in de bak van zijn pick-up truck, Op het kruispunt wilde hij naar links en wij naar rechts, hier snapte hij niets van want daar was niks, wel dus, het lege vakantiedorp met onze boot in het midden van de baai.
De volgende dag kruisend met 20 knopen wind naar het kleine Griekse eiland Agathonisi ; voor de 3de keer in deze vakantie zien we dolfijnen 5 stuks ze komen even kijken en zijn er dan al weer snel vandoor. We gaan ankeren vlak voor het strand in een verstild dorpje op Agathonisi. Een heerlijk plekje
log 543 mijl sinds Kreta.
Samos wordt bereikt op 12 juni ,voor anker bloedheet, de volgende dag met scooters een mooie tocht door de bergen. Dit eiland , zo groen dat je de geuren van de planten ruikt.
Pythagoras heeft op dit eiland een standbeeld en hij komt van dit eiland.
Hij noemde zich als een van de eerste ik ben een filosoof “vriend van de wijsheid”.
Een uitspraak van hem is:” Zeg niet weinig met veel woorden maar zeg veel met weinig woorden”.
Van Samos naar Kusedeci in Turkije om Efese te bezoeken. Een taxi chauffeur wil ons wel met de taxi heen en terug rijden voor 50 euro,dat is ons te commercieel Er zijn in Kusedci teveel cruise boottoeristen en dat leidt tot hebberigheid Met de dolmus reizen we voor eenderde van die prijs.
Bijzonder is het museum, een kompleet dorp en waar veel mozaïeken zijn en er waar wordt gewerkt aan een gigantische puzzel om te restaureren.
Efese ooit een belangrijke stad in de oudheid ontvangt nu enorme stromen toeristen dat haalt helaas veel weg van de sfeer, veel groepen met gids en de gasten uit de cruise schepen voorzien van plastic armbandjes in felle kleuren bezetten als het ware het complex.
Van Kusedeci vertrekken we naar Patmos , de Turkse immigratieautoriteiten doen arrogant en ze laten ze ons barsten tenzij we 50 euro dokken dan kunnen ze alles regelen. We vertrekken dan maar zonder uitklaring.
16 juni ,Een lange trip van 50 mijl , onderweg een vliegende vis gezien , de eerste hier in Griekenland.
We gaan in een baai voor anker waar het snorkelen een waar genoegen is veel vis en hele mooie kleuren, ook nog een morene gezien geel en zwart.
Ook lag er vlak bij ons een leeg en verlaten bootje met roeispanen wijd. Dit leidt tot veel gruwelfantasie want Ton zag op sonar een grote vis of was het een mens/lijk. Na een half uur kwam er een duiker boven water. Raadsel van Patmos opgelost.
De volgende dag naar dit mooie stadje ,waar de apostel Johannes zijn Apocalyps heeft geschreven; we gaan met de bus omhoog naar de chora Van de misprijzend kijkende koster mogen we het klooster niet in vanwege onze onzedelijke kleding.
Terwijl Hans en Florien zich hijsen in onzedenbedekkende broeken
genieten wij van het stadje/chora hier hoog op de berg en s’avonds eten we met z’n vieren in een restaurant met een superuitzicht. Vanaf de berg met windmolens kijken we neer op Patmos met prachtige natuurlijke baaien.
Van Patmos naar Mykonos wordt een heftig tochtje ,alles aan de wind. Eerst varen we met 2 riffen, dan via 1 rif naar vol zeil. Als het harder gaat waaien gaan er weer 2 riffen in. In het laatste stuk de fok weg en als Toos en Hans naar de mast gaan om het grootzeil te strijken met het zware zwarte touw roept Hans “ los “ naar Toos en Toos denkt NEE NEE, nooit meer los maken als het zo hard waait ,zij is blij dat het zeil vast zit maar zij weet niet dat ze Hans ook heeft vastgebonden.
Als we voor anker gaan loeit het met vlagen tot 36 knopen.
Met ruim 30 meter ketting op 4 meter diepte en liggen we zo vast als een huis, de wind echter loeit door het want de mast trilt en het duurt even voordat Toos rustig slaapt in deze tweede maand van onze reis.
Zaterdag strand met de gay scene en zon en minder wind en Nederland wint van Japan. WK voetbal.
In de nacht wordt Toos dankzij haar lekkere bloed resusfactor A aangevallen door gemene kleine muggen.
Ton de Hercules van Toos gaat dan met succes op muggen jacht.
Zondag 20 juni gaan we in een ruk door van Mykanos naar de haven van het eiland Kea.
06.00 uur uit bed 16.30 aankomst , alles aan de wind , veel alkjes onderweg gezien.
Vandaag zijn er wolken en een somber eiland Nisos Fiores aan stuurboord is onbewoond.
Grote veerboten draaien in de haven , het waait hard en een matrasje van een kind wordt door Hans met een kloeke duik gered en later wordt ook de vader van het kind naar de kant gesleept .
Van Kea naar Sounoi , zuidpunt van Attica met de tempel van Poseidon bovenop de kaap 21 juni, de langste dag!.
Van Sounoi naar ankerplek buiten de haven van olympia bij Lavrion.
Als we de volgende dag naar de olympia haven willen start de motor start niet ,we lossen het probleem zelf op want er blijkt een draad van de voorgloei installatie los getrild.
Vanuit deze haven nemen we afscheid van Hans en Florien we zullen ze missen.
We blijven hier nog twee nachten. Was doen, kletsen met de Franse buren.Voetbal gekeken en geskyped met Lieke.
Op het moment dat we skypen met Lieke krijgt ze een cijfer binnen ,waar ze een 6 verwachtte kreeg ze een 8. Leuk om te zien hoe blij ze reageerde.
24 juni Evia Karistos, we gaan voor anker willen de kiel optrekken maar er blijkt een lek in de leiding er klinkt een luid gesis en er is geen beweging in de kiel.
Het stadje Karistos biedt een smoezelige aanblik en we kijken 1ste helft voetbal van Nederland tegen Kameroen en gaan dan terug naar de boot vanwege een onweer.
Via de wereldomroep weten we de uitslag.
25 juni naar Gavrion op het eiland Andros , veel stroom in de zeestraat drift van 20 graden tussen Evia en Andros
Voor anker , maar dan komt er een reusachtige veerboot die ons weg toetert en vlakbij zijn anker dropt met luidgeraas en we komen vast te zitten op een ondiepte .Nu de kiel het niet doet. Als de veerboot weg vaart komen we gelukkig weer los . Door het heftige schroefwater ontstaat zoveel stroming waardoor het zand op de bodem een andere plek krijgt.
We gaan maar aan de kade liggen en huren een gele scooter om het eiland te bekijken, en zien prachtige plaatjes bij de hoofdstad Andros .Ton voelt zich niet goed in de buik na de pizza van gisteren.
28 juni naar Karistos en 29 juni spectaculaire bustocht met onze Franse vrienden door de bergen naar de andere kant van het eiland.
De bus chauffeur maakt een kruisje bij elke kapel of kerk die we tegen komen en dat is maar goed ook , de weg is steil soms onverhard en heel spectaculair. We zwemmen in een kristalhelder baaitje totdat de bus ons al toeterend roept voor de terugweg.
Lekke band onderweg terug bij de boot drinken we met de Fransen een pilsje.
Pim gebeld en die komt met 3 man morgen al, dus snel weg naar Attica en terwijl we ons voorbereiden op vertrek horen we een fluitje van de havenpolis, nee wij hebben ons nog niet gemeld,. Dus maar met alle papieren op stap naar een havenkantoor waar wel 6 man personeel zit.
En wat blijkt, na 2 maanden varen in Griekenland ontdekt de ambtenaar hier dat de
bootnaam ontbreekt op het verzekeringspapier, wel zijn alle andere gegevens zoals lengte ,motortype pk”s vermeld ,type ,kleur, eigenaars. Maar dat is voor deze bureaucraat niet genoeg. We mogen niet weg totdat er een schriftelijke bevestiging is. Een fax moet er komen uit Nederland we liggen virtueel aan de ketting.
Na ontvangst van de fax varen we naar Lavrion om een maand van boord te gaan en de boot over te dragen aan Pim en Fogel.
Log 870 zeemijl sinds Kreta
dinsdag 1 juni 2010
De zeilroute van de maand mei 2010
Griekenland:
Kreta: Aghios Nicolaos ,Spinalonga ,Sitia .
Kasos:Ormas Khelatronas “Spooky Baai”.
Karpathos:O Pigadia .
Rhodos:Lindos en Rhodos stad.
Turkije: Mamaris,Fethiye,Baba eiland,Mamaris,Daylan,Ekincik
Total 314 zeemijl
Na een heel leuk feest zijn we een hele week bezig geweest met het afronden. Wat moest wel en niet mee naar de boot en hoe alle cadeautjes van alle feestgangers mee te nemen.
De Amerikaan Harold, is de huurder van ons huis wilde ook nog met ons op de foto. Toch een nerveuze start ,Ton portemonnee kwijt. Dus wel 3 keer terug het huis in en ja hoor hij zat al in de tas.
Met Bernadette in de auto met koffie naar Dusseldorf van waaruit we ( Hanny,Toos en Ton) naar Kreta vliegen. Nu is de Mobiel van Ton kwijt. En die blijft ook weg
Op Kreta in Aghios Nicolaos staat de boot staat op de kant en zit onder het rode zand. En van binnen niet veel beter. Er is nog veel te doen.
Voordat we gaan klussen maken we een leuke tour door de authentieke dorpjes Mardari-Krista-Kroustas-Iepenstra We hebben daar genoten van de mensen , in een lokaal tentje koffie gedronken en wat uien gekocht. Je zag oude vrouwtjes in donkere kleding en hoefdoekjes op in een prettig dorpje met smalle slinger straatjes, prachtige vergezichten en zeer kleine kapelletjes.
6mei wordt de vagant door de heer Roussos met pijp in de mond en de afstandbediening op zijn buik in een rustig en vakkundig tempo te water gelaten.
En s’avonds liggen we al voor anker bij het meest beroemde eiland van Kreta “Spinalonga”.Hier is een machtig Venitiaans fort, waar later een lepra kolonie was. Deze nederzetting is nu verlaten,de sfeer en de verhalen de lepra lijders uit die tijd maken indruk.
Via het leuke vissershaventje van Sitia gaan we naar het eiland (nisos) Kasos.Daar glippen we tussen een opening van hoge rotsen door …. en dan verschijnt er voor ons een idyllische baai die er tegelijk ook spookachtig uit ziet.We zijn hier met zijn drieën helemaal alleen.
De volgende dag gaan we naar nisos Karpathos, er waait een harde Meltemi, deze NW wind stort van de bergen met heftig vlagen in zee. Het zeewater stuift op.
Alleen op de fok lopen we soms negen knopen. Ineens zegt Ton daar” komt ie” en plof een grote steile golf breekt, komt over ons het is als of iemand een badkuip over je leeggooit; drijfnat zijn we de kuip vol water , gelukkig stroomt de kuip gauw leeg.Bij port Karpathos waait het te hard om de haven in te gaan. Het waait vlagen tot 40 knopen.We gaan voor anker in de baai.
12 mei maken we een snelle over tocht naar niveaus Rhodes en laten het anker vallen in de baai van Lindos met uitzicht op Acropolis, kasteel en het witte Dorische stadje met kubusvormige huisjes.We zwemmen in kristalhelder water om de boot en klimmen naar de Acropolis.
We brengen Hanny met de auto na een rondrit op Rhodos naar het vliegveld.
Vanuit Lindos varen we verder naar Rhodos stad waar we genieten van de stoere ridderstraat , Daarna zeilen we met een rustige wind naar Mamaris in Turkije. Hier gaan we op kraamvisite bij Aliek , onze oppas 13 jaar terug. Heel leuk om haar als moeder te zien. Ze heeft mooie blonde zoon Chan met blauwe ogen.
Hier in Mamaris wordt de motor gerepareerd. En als Ton een lekke band krijgt met de fiets wordt hij door een vriendelijk Turk achterop de scooter meegenomen met fiets voorop en Ton met een tapijt in zijn armen, op zoek door Mamaris naar een banden plakker.
Om de wachttijd de doden geeft Ton toe aan de lokroep van een van de vele barbiers. Het wordt een totaal behandeling van ruim anderhalf uur, Knippen van baard en snor en voor dat hij het weet wordt hij gemasseerd ,krijgt moddermasker, nek geschoren, neus haren geknipt, oorharen worden met vlammen weggebrand , lotion erin. Pedicuur nog net op tijd afgehouden. Mamaris is een drukke lawaaierige toeristische stad aan en ligt aan een prachtige baai.
20 mei zeilen we op topsnelheid ,gemiddeld ; we varen 8,5 knoop en leggen in een middag ruim 40 zeemijlen af naar Fethiye waar Geert en Ine al in de Baai liggen. Net voor donker komen we aan.
In Fethiye gaat Toos de volgende dag met Ine naar de boeren markt. Zeer eenvoudig maar verzorgd, een rustige sfeer je kan er groente ,fruit ,noten en vele soorten kruiden en melk kopen. Helemaal de markt van Toos.
We maken een mooie wandeling door de straatjes in Fethiye en gaan naar de graven die hoog in de rotsen zijn uitgehouwen. De stad Fethiye ligt aan een schitterende baai. En was een in de oudheid bekend als Telemosos. Belangrijke stad toegewijd aan de god Apollo naast de prachtig in de rotsen uitgehakte graven en er is een Romeins amfitheater. Er zijn vele bedrijvige scheepswerven die Gulits bouwen. Dit zijn houten schoeners .
De volgende dag gaan we met het lokale busje de Dolmus op stap naar het verlaten stadje van het Levisisi volk. Kaya village deze oude stad met vierduizend huizen werd in 1922 verlaten. Toen er een uitruil van Turken en Grieken plaats vond.Het is een schilderachtige spookstad.
24 mei vertrekken we weer richting Mamaris en we overnachten voor anker bij het onbewoonde eiland Baba.
De volgende dag komen we aan in Mamaris waar we naar het koelsysteem van de motor laten na kijken.Omdat dat een paar dagen duurt komen Hans en Florien in plaats van naar Kos met de veerboot naar Mamaris
Het eerste tochtje met Hand en Florien gaat naar Daylan waar we ankeren voor de monding van een rivier; bootes met toeristen gaan af en aan en tegen de avond is iedereen weg en genieten we van een prachtige delta. De volgende ochtend vroeg uit de veren en met de dinghy de riviermonding in. Een wandeling op een Robinson Crusoe eiland .En een leuke ontmoeting met een Frans sprekende Turk en een heel grote blauwe kreeft begroet ons in een agressieve aanvalshouding .
S”middags vertrokken voor een kort zeiltochtje naar Ekinik, mooie ankerbaai met stand van zwart zand en een stil dorpje. hHartelijke ontvangst met turkse thee.
Griekenland:
Kreta: Aghios Nicolaos ,Spinalonga ,Sitia .
Kasos:Ormas Khelatronas “Spooky Baai”.
Karpathos:O Pigadia .
Rhodos:Lindos en Rhodos stad.
Turkije: Mamaris,Fethiye,Baba eiland,Mamaris,Daylan,Ekincik
Total 314 zeemijl
Na een heel leuk feest zijn we een hele week bezig geweest met het afronden. Wat moest wel en niet mee naar de boot en hoe alle cadeautjes van alle feestgangers mee te nemen.
De Amerikaan Harold, is de huurder van ons huis wilde ook nog met ons op de foto. Toch een nerveuze start ,Ton portemonnee kwijt. Dus wel 3 keer terug het huis in en ja hoor hij zat al in de tas.
Met Bernadette in de auto met koffie naar Dusseldorf van waaruit we ( Hanny,Toos en Ton) naar Kreta vliegen. Nu is de Mobiel van Ton kwijt. En die blijft ook weg
Op Kreta in Aghios Nicolaos staat de boot staat op de kant en zit onder het rode zand. En van binnen niet veel beter. Er is nog veel te doen.
Voordat we gaan klussen maken we een leuke tour door de authentieke dorpjes Mardari-Krista-Kroustas-Iepenstra We hebben daar genoten van de mensen , in een lokaal tentje koffie gedronken en wat uien gekocht. Je zag oude vrouwtjes in donkere kleding en hoefdoekjes op in een prettig dorpje met smalle slinger straatjes, prachtige vergezichten en zeer kleine kapelletjes.
6mei wordt de vagant door de heer Roussos met pijp in de mond en de afstandbediening op zijn buik in een rustig en vakkundig tempo te water gelaten.
En s’avonds liggen we al voor anker bij het meest beroemde eiland van Kreta “Spinalonga”.Hier is een machtig Venitiaans fort, waar later een lepra kolonie was. Deze nederzetting is nu verlaten,de sfeer en de verhalen de lepra lijders uit die tijd maken indruk.
Via het leuke vissershaventje van Sitia gaan we naar het eiland (nisos) Kasos.Daar glippen we tussen een opening van hoge rotsen door …. en dan verschijnt er voor ons een idyllische baai die er tegelijk ook spookachtig uit ziet.We zijn hier met zijn drieën helemaal alleen.
De volgende dag gaan we naar nisos Karpathos, er waait een harde Meltemi, deze NW wind stort van de bergen met heftig vlagen in zee. Het zeewater stuift op.
Alleen op de fok lopen we soms negen knopen. Ineens zegt Ton daar” komt ie” en plof een grote steile golf breekt, komt over ons het is als of iemand een badkuip over je leeggooit; drijfnat zijn we de kuip vol water , gelukkig stroomt de kuip gauw leeg.Bij port Karpathos waait het te hard om de haven in te gaan. Het waait vlagen tot 40 knopen.We gaan voor anker in de baai.
12 mei maken we een snelle over tocht naar niveaus Rhodes en laten het anker vallen in de baai van Lindos met uitzicht op Acropolis, kasteel en het witte Dorische stadje met kubusvormige huisjes.We zwemmen in kristalhelder water om de boot en klimmen naar de Acropolis.
We brengen Hanny met de auto na een rondrit op Rhodos naar het vliegveld.
Vanuit Lindos varen we verder naar Rhodos stad waar we genieten van de stoere ridderstraat , Daarna zeilen we met een rustige wind naar Mamaris in Turkije. Hier gaan we op kraamvisite bij Aliek , onze oppas 13 jaar terug. Heel leuk om haar als moeder te zien. Ze heeft mooie blonde zoon Chan met blauwe ogen.
Hier in Mamaris wordt de motor gerepareerd. En als Ton een lekke band krijgt met de fiets wordt hij door een vriendelijk Turk achterop de scooter meegenomen met fiets voorop en Ton met een tapijt in zijn armen, op zoek door Mamaris naar een banden plakker.
Om de wachttijd de doden geeft Ton toe aan de lokroep van een van de vele barbiers. Het wordt een totaal behandeling van ruim anderhalf uur, Knippen van baard en snor en voor dat hij het weet wordt hij gemasseerd ,krijgt moddermasker, nek geschoren, neus haren geknipt, oorharen worden met vlammen weggebrand , lotion erin. Pedicuur nog net op tijd afgehouden. Mamaris is een drukke lawaaierige toeristische stad aan en ligt aan een prachtige baai.
20 mei zeilen we op topsnelheid ,gemiddeld ; we varen 8,5 knoop en leggen in een middag ruim 40 zeemijlen af naar Fethiye waar Geert en Ine al in de Baai liggen. Net voor donker komen we aan.
In Fethiye gaat Toos de volgende dag met Ine naar de boeren markt. Zeer eenvoudig maar verzorgd, een rustige sfeer je kan er groente ,fruit ,noten en vele soorten kruiden en melk kopen. Helemaal de markt van Toos.
We maken een mooie wandeling door de straatjes in Fethiye en gaan naar de graven die hoog in de rotsen zijn uitgehouwen. De stad Fethiye ligt aan een schitterende baai. En was een in de oudheid bekend als Telemosos. Belangrijke stad toegewijd aan de god Apollo naast de prachtig in de rotsen uitgehakte graven en er is een Romeins amfitheater. Er zijn vele bedrijvige scheepswerven die Gulits bouwen. Dit zijn houten schoeners .
De volgende dag gaan we met het lokale busje de Dolmus op stap naar het verlaten stadje van het Levisisi volk. Kaya village deze oude stad met vierduizend huizen werd in 1922 verlaten. Toen er een uitruil van Turken en Grieken plaats vond.Het is een schilderachtige spookstad.
24 mei vertrekken we weer richting Mamaris en we overnachten voor anker bij het onbewoonde eiland Baba.
De volgende dag komen we aan in Mamaris waar we naar het koelsysteem van de motor laten na kijken.Omdat dat een paar dagen duurt komen Hans en Florien in plaats van naar Kos met de veerboot naar Mamaris
Het eerste tochtje met Hand en Florien gaat naar Daylan waar we ankeren voor de monding van een rivier; bootes met toeristen gaan af en aan en tegen de avond is iedereen weg en genieten we van een prachtige delta. De volgende ochtend vroeg uit de veren en met de dinghy de riviermonding in. Een wandeling op een Robinson Crusoe eiland .En een leuke ontmoeting met een Frans sprekende Turk en een heel grote blauwe kreeft begroet ons in een agressieve aanvalshouding .
S”middags vertrokken voor een kort zeiltochtje naar Ekinik, mooie ankerbaai met stand van zwart zand en een stil dorpje. hHartelijke ontvangst met turkse thee.
donderdag 25 februari 2010
Reizen 1999-2010
bouw 1999/2000 Van de Stadt 46' Madeira alu liftkeel 2003/2004 rondje Atlantic
2004 Azoren-Corsica-Napels-Sicilie-Sardinie-Marseille
2005 Barcelona-Balearen-Nederland
2006 Noorwegen Lofoten- Vesteralen-Nederland
2007 Schotland-Ierland-Scillies-Nederland
2008 Frankrijk-Baskenland-Kroatie
2009 Kroatie-Venetie-Montenegro-Albanie-Kreta
2007 Schotland-Ierland-Scillies-Nederland
2008 Frankrijk-Baskenland-Kroatie
2009 Kroatie-Venetie-Montenegro-Albanie-Kreta
maandag 22 februari 2010
de start
Op 1 mei gaan wij Toos en Ton ten Velde aan boord van de Vagant in Aghios Nicolaos op Kreta
Onze reis gaat vanuit Kreta via Turkije naar Tunesie en van daaruit naar Gibraltar.
In oktober gaan we langs de kust van Marokko naar het zuiden en via de Kaap Verde eilanden naar Suriname.
In maart vertrekken we richting Panama.
Daarna Galapagos en in november 2011 zullen we in New Zealand zijn.
Op dit Blog vertellen onze belevenissen van deze reis
Abonneren op:
Posts (Atom)
