Kaap Verde eilanden en oversteek naar Suriname.



Kaap Verde eilanden. (28/11 – 8/12) Sao Vincente en Sao Antao

Zaterdag 28 november om 4uur zeilen we de baai Porto Grande binnen de prachtige natuurlijke baai van Sao Vincente bij Mindelo. We vinden een ankerplek vlak bij een oud schip. We zie veel boten uit de ARC race die naar de Cap Verde zijn uitgeweken vanwege een storm.
Met de dinghy varen we naar de jachthaven waar we mooi ons bijbootje achterlaten voor 4 euro en bewaking.

We gaan even op verkenning uit en eten wat in een klein restaurantje
Zondag is hier een rust dag er zijn kerkdiensten en mensen zitten gezellig met elkaar te kletsen en spelletjes met elkaar te doen. Ook maken ze graag een praatje en zeggen vriendelijk gedag. In kroeg Nautic speelt een leuk bandje en is het heel gezellig.

Maandag gaan we met een transit busje naar Sant Pedro. Dit is een strand en een vissersdorp al word er vandaag niet gevist. Kleurrijke houten vissersboten liggen op het strand. Een visser vertelt ons over zijn verwonding die hij heeft gekregen bij het vangen van een tonijn en laat ons zijn littekens op zijn hand zien.

Op straat loopt een varken en kippen. We zien weinig werkende mensen. Veel zijn op straat of dansen wat op de muziek. Gastvrij worden we binnen uitgenodigd.
Er is een kleine scheepsbouwer voor de houten vissersboten.

Vasco onze opstapper heeft een nieuw schip gevonden. Het was een leuke ervaring met een opstapper aan boord die de zelfde leeftijd van Wout en Liek heeft.
Voor ons heel herkenbaar en prima hoe hij het gedaan heeft. We hopen nog iets van hem te horen, hoe het hem vergaat.
Toos ligt 3 dagen plat door een antibiotica kuur voor een ontsteking aan haar kaak.
Ton fietst wat rond versiert de vrouwtjes met het kopen van fruit bij ze op straat en klust wat aan zijn boot.

Zaterdag is Toos weer in staat om wat te gaan doen en we rijden met zo’n truck naar een vissers baai waar we de vissersbootjes met zeil binnen zien komen.
Als ze bijna aan wal zijn worden de stenen die als ballast dienen er uit gehaald en dan wordt met alle ander vissers de boot op het droge de wal op getrokken.
Ze zijn trots op hun vangst 3 boten hebben met elkaar 3 tonijnen gevangen wat kleinvis.
We maken een rond rit over het eiland en zien dat er weinig werk is alleen nog wat tuin bouw.


Zondag gaan we naar een vulkanisch groen bergachtig eiland ten westen van Mindelo.
Met de pont vol amicale kleurrijke mensen die op zondag naar hun geboortedorp gaan varen we naar de Sant Antao.
Op de pont ontmoeten we onze gids van die later veel over de vegetatie, kruiden en vruchten en het eiland zal gaan vertellen.
Met chauffeur en gids maken we een boeiende rit over een smalle weg nog aangelegd door de Portugezen,slingerend door hoge groene bergen endoor valleien waar het suikerriet prachtig met witte pluimen staat te wuiven. Er zijn hierheel primitieve boerenhuisjes waar nog mensen wonen werken. Een boeiende dag met een suikerrietmolen met os en vissersboten die spectaculait op kitesurfgolven naar binnen manoeuvreren bij Ponte Sol.
Een heerlijke dag dankzij de gids die allerlei natuurdingen bijeensprokkelt nemen we een trekje van een sjekkie van tabaksbladeren en maisblad .
Een prachtig eiland met een mooie krater, landbouwgronden en een eenvoudig leven. Om nog eens voor langere tijd terug te komen.

Pim stapt hij aan boord op 6 december,s”avonds barbecue op de steiger met Nederlandse boten.
We eten heel lokaal in restaurante Pica Pau in een onguur steegje met de mooie naam Rua Sto Antonio met dronkenlappen voor de deur die de tent aanprijzen!!
In het midden van het restaurant is een schot dat afhalers scheidt van eters.
Op de muren hangen briefjes met teksten van tevreden klanten.
Wij zijn de enige klanten deze dag en bizar op de andere tafels staat een stoffig bordje ‘gereserveerd’!! Het was er prima.





Oversteek naar Suriname. (8/12- 23/12)

Vertrek s’avonds vlak voor donker 8 december, de weerkaarten zien er goed uit.
1900 zeemijl is de afstand tot de aanloopton van Suriname.

De fok scheurt al op de tweede dag, de elektrische lier is sterker dan het doek.
NO en NOO wind variërend 12 tot 25 knopen met uitschieters in buien

Dagafstanden (24 uur) zijn in het eerste deel van de reis prima tussen de 125 en 170 zeemijl,de laatste 5 dagen minder door tegenstroom en weinig wind.
De eerste 2 dagen varen we aan een stuk op de spinnaker en Pim heeft succes hij vangt een barracuda van een dikke meter en wel 14 kilo. Pim fileert de vis en we smullen twee dagen van gewokte barracuda. Een vlucht witte reigers, verdwaald op de oceaan vliegt een rondje om de boot en gaat een ongewisse reis tegemoet.

We hebben veel materiaalpech: de autopilot stopt ermee door water in de bedieningsdisplay, spinnakerschoot is gescheurd en heel vervelend de SB onderstag is gebroken door een zwakke toggle. Dit voelt niet goed en tast even het gevoel van “ de Vagant is betrouwbaar en sterk” aan. Maar we zijn er zelf bij om problemen op te lossen.

Op de oceaan moet je het zelf doen dat besef je heel sterk, er zijn geen boten om je heen, je bent een heel klein stipje op een onmetelijk lege vlakte.,helemaal op jezelf aangewezen.


Wij gaan door, een nieuwe jury-rig stag wordt gemaakt en we kunnen weer zeilen en we sturen met de hand in wachtbeurten van 2 uur.
Verder is de douchepomp overleden, de SB-lenspomp verstopt en het lummelbeslag dat de giek met de mast verbindt zwak en er is een scheurtje in shellfoot van het grootzeil.


Tijdens dit gebeuren gaan er verschillende emoties door Toos heen van dit doe ik nooit meer dat wordt zwaar afzien; maar als de zon weer schijn en alles lijkt het weer te doen met provisorische oplossingen ben je weer heel tevreden. En is het weer te gek dat je hier bent.

Lezend in een spannend boek hoor je het water om je heen; ga je dan er over nadenken dan voelt het angstig die grote water oppervlakte.



Veel vliegende vissen belanden aan dek, Toos wordt vol op de buik getroffen. Na zonnige dagen met een prachtige sterrenhemel komen er tropische plensbuien, soms slaan de golven plat onder zoveel zoetwatergeweld.
Een reddingvest blaast spontaan op als het regenwater de zouttablet doet smelten. De nachten zijn nu heel zwart we sturen met de hand in het aardedonker.

Bonito’s zwemmen voor en om de boot en springen omhoog ook snaveldolfijnen zien we en we vinden een naaldvis in het gangboord.

Een opkomende planeet jaagt de bemanning schrik aan en wel omdat het wel een bootlicht lijkt van een groot schip dat snel in de nacht nadert ons gaat overvaren. Het licht gaat echter ver boven over.

Wat een vergezichten en wolkenformaties, eindeloze verten en een gouden zonsondergangen.

De Vagant volgt de zon en maan naar het westen, koers 265 graden.
Pim vangt een witte baby haai en zet hem weer terug en een andere als hapt naar de teen van Toos als ze pootje baad achterop op de boot, razendsnel trekt ze haar voet terug, ze heeft er nog 5.

23 december vroeg in de ochtend om 0200 uur met een heftige stortbui net achter de rug varen we de bruine Surinamerivier op en gaan voor anker

RUST

We zijn er!!!