Eind mei tot 15 juni


Eindelijk weer naar de San Blas / Kuna Yala ,het Kuna indianengebied
Met kleine palmboomeilandjes , atollen en aan de kust een ondoordringbaar oerwoud heel aardige mensen met een gemiddelde lengte van 1,50 meter die onverstoorbaar hun eigen cultuur beschermen tegen allerlei commerciële invloeden. Soms wel heel lastig want als er dan een winkeltje of eethuisje is weet je nooit wanneer ze zin hebben om het open te doen.
Een paar jaar geleden was de kokosnoot hier nog wettig ruilmiddel nu doen ze ruilen met dollars


Via Portobello zeilen we met een mooi windje en zijn net voor donker in Kuna Laya waar we diverse plekken bezoeken.

Holandes Cays. Een atol waar we voor anker gaan met helder water, schildpadden om de boot en prachtige grote gespikkelde manta ( rog) van meer dan 2 meter vleugelspanwijdte en een enorme staart . Hij heeft een grote kop met hondenogen en die keken Ton even heel doordringend aan. Best heftig zo’n ontmoeting.

BBQ eiland Mooie plek tussen koraal en eilandjes met wuivende palmen en een paar bewoners, veel kleuren in het water

Green Island, visserszeilkano’s , regen , barracuda en kindpiraten met waterpistolen

Dit zijn echte paradijsjes

Rio Diablo Nargana en Corazon de Jesus , deze eilanden zijn door een brug met elkaar verbonden en er is hier zelfs een elektriciteit centrale. De Kuna tradities zijn hier aan het tanen toch lopen er nog steeds vrouwen in klederdracht, verder is het leven hier niet veel anders als op de andere eilanden. De ingang van de rivier Diablo was te ondiep voor onze dinghy om verderop de rivier op te gaan.

Via Rio Sidra waar het stevig plensde van de regen komen we in Isla Maquina hier kopen we mola’s (wens Toos) te duur (schuld van Ton) maar wel heel mooi .
Gemaakt door Vincencio.
Maquina is een mooie authentieke dorp waar we een goede rondleiding van een grote indiaan kregen ,maar naast Toos echter wat schriel.


Op weg naar een volgend eiland horen we een ratelend geluid, wat blijkt, de dynamo-ophanging is afgebroken, het zoveelste “motorprobleem!” door wat touwen te spannen aan de dynamosteun kunnen we zachtjes doormotoren maar Porvenir.
Zo gauw we gaan ankeren komen er vreemde geluiden uit de motor omdat het toerental wijzigt.
Toos heeft nog nooit zo snel het anker er in gegooid en de motor gaat direct uit zonder achteruit te varen.

De steun is gebroken en We kunnen nu niet doorgaan naar Colon dat was gepland voor controle van Toos haar voet en bloedtesten.
Toos gaat nu alleen naar Panamacity, eerst met bootje naar Carti en dan door de jungle met een 4 wheeldrive truck .De weg is goed, alleen is de weg niet om de heuvels gelegd maar er overheen een soort achtbaan.

In Pamama is de uitslag van bloedcontrole goed. De voet is genezen maar Toos moet nog twee controles krijgen, over drie maanden en een half jaar.

Het lukt ook om verschillende nood V-snaren te kopen die de waterpomp moet aandrijven. Zonder dynamo is geen probleem maar de waterpomp moet wel draaien.

Ton maakt een noodreparatie waar we mee varen tot Puerto Linda waar Guido van hostel Wunderbar, een Duitse monteur het laswerk kan doen.

We hebben lekker gezeild naar Linton en de noodreparatie hield zich goed.
In Linton baai kunnen we goed voor anker en nadat Guido de monteur is geweest weten we dat we eerst 3 dagen moeten wachten voordat hij er aan kan beginnen.

De eerste dag maken we een prachtige tocht langs riffen en varen met onze dingy door een zwart slingerend smal water door de mangrovebossen (Toos , protesteert, vindt het eng en wil terug, maar gaat toch mee en vindt het als we er safe doorheen zijn het heel super )
Dan gaan we langs de kust weer terug en komen langs mooie riffen.

Volgende dag Isla Grande bezocht mooi strand om te wandelen , huizen met vele kleuren. Ieder huis heeft zijn eigen stijl.
Hier komen de mensen uit Panama city in het weekend en vakantie.
Er is een prachtige strand met vlakbij een rif

Ook is het een gebied waar je goed kunt surfen
De dorpjes op het vaste land leven van dit toerisme.
Waar wij in Linton liggen is een Nederlander Hans die 20 jaar geleden vertrokken is uit Nederland. Hij heeft hier zijn eigen restaurant en nieuw gezin op gebouwd.
Met de bijboot kun je hier goed afmeren en bronwater tanken en ook vuilnis brengen.

Zijn maaltijd: patat,vis rijst en salade kost $ 6 en een blikje bier $ 0,70
Hij vond het heel leuk om ons te vertellen over zijn leven hier.

Ook horen we een gruwelijk waar gebeurd verhaal van een Spanjaard die vorig jaar nadat zijn eigen schip op het rif is vergaan wel 2 of meer zeilers heeft vermoord ( er is echter maar 1 lijk gevonden verzwaard met anker),hun boten en creditcards heeft ingepikt. En hij heeft het moordwapen ook nog in de handen van een ander proberen drukken om die de schuld te geven. De Spanjool zit nu gevangen maar er is angst dat hij gaat ontsnappen.
Onvoorstelbaar dat in deze vredige omgeving zoiets heeft kunnen gebeuren.

In dit plaatsje Linton worden veel zeiltochten naar Columbia en terug geregeld Je kunt er alleen komen met een vliegtuig of per boot, er is geen weg en dat willen ze ook `zo houden de Panamesen
We zijn vaak bij Guido geweest want het lassen van de motor geeft extra problemen omdat het las apparaat het begeeft en Guido naar Panama moet.
Het regent veel en hard , we vangen in een grote bui aan boord 150 liter water.

Dit zijn van die dagen waarop je het verstand op nul zet en veel klusjes gaat doen.
Want zelfs het studeren aan Spaans op de laptop is moeilijk omdat er weinig elektriciteit is en we hebben geen zon voor de zonnepanelen.

14 juni is de reparatie klaar en gaan we naar Colon om te bevoorraden ,internetten en daarna 200 mijl verder westwaarts naar Boca del Torro.