Reisverslag oversteek Canaries naar Kaap Verde
27 november We zijn er!!! We liggen heerlijk voor anker in porto Grande.
Vertrek uit Gomera 21 november, afstand naar Sao Vincente Mindelo 800 zeemijl
Aankomst Mindelo 27 november.
De windvaan is nog niet goed geïnstalleerd, we besluiten om elektriciteit te sparen te sturen tijdens onze wacht.
We sturen op de sterren en de eerste nachten waren zo helder met dit rustige weer is de oceaan vlak.
De bootsnelheid wisselt met de windkracht ,we varen soms aan de wind dan weer met spinnaker en ook motoren we als het helemaal blak is. Dit moet Laura ook solo aan kunnen.
De zonsondergang van de eerste dag was voor Toos beangstigend, zo sterk waren de kleuren knalrood en gitzwart.
De golven klotsen tegen de boot Toos wordt er wakker van en denkt aan de diepte van de oceaan. Vier kilometer!
Grote groepen gevlekte en gestreepte dolfijnen spelen in onze boeggolf, vliegende vissen maken vluchten van soms wel 100 meter. Een dolfijn maakte een reuzensprong van wel 3 meter en kwam niet lekker terecht.
!! 2 walvissen, zwarte zwaardwalvissen van 5 meter vlak voor en naast de boot, heel indrukwekkend maar vertrouwd, pikzwart van kleur en heel krachtige puffende ademhaling. De fysieke nabijheid van zo’n groot dier is een sensatie.
Na 6 dagen op zee lopen we Sao Vincente op de Kap Verde binnen.
Het land van Cesaria Evora doet heerlijk aan, 29 graden temperatuur en warme mensen,
leuke spontane contacten, cantate en musica.
Vrouwen lopen met manden op hun hoofd ,vis en fruit wordt op straat verkocht.
Kleurrijke straten met koloniale huizen en pleinen, buiten wordt geleefd gedanst en gespeeld.
dinsdag 30 november 2010
vrijdag 19 november 2010
Reisverslag van november.
We liggen nog steeds in Agadir in het zuiden van Marokko vlak boven de woestijnen.
De hele week met de motor bezig geweest en Ton zorgde voor de monteurs terwijl Toos zorgde dat ze uit de buurt bleef ,zodat er ongestoord gewerkt kon worden. Twee boeken uitgelezen.
Gisteren heeft Thomas ons naar een supermarkt gereden die er westers uit zou moeten zien. Achter de kaas wat een traagheid maar wel met plastiek handschoenen.
Grote supermarkt maar wel veel dezelfde spullen uitgestald.
Als de motor goed is gaan we naar de nieuwe haven en tanken diesel.
Daar maken we de boot schoon en als we bijna klaar zijn komt Vasco vragen of hij mee mag zeilen naar de Canarische eilanden. Hij lijkt ons een aardige jongen een beetje verlegen. We spreken af dat hij om 8 uur aan boord mag komen.
De Nederlanders Dennis en Ank zeggen dat we zijn bagage moeten kontroleren op drugs zodat er niets te vinden is als de douane komt.
En inderdaad als de douane komt wordt hij nog een keer gecontroleerd. Zij zeggen dat het voor onze veiligheid is.
Dinsdag 2 november vertrekken we naar Lanzarote , er staat een lekker windje.
ruime wind en varen 6,7 en 8 knopen.
S” nachts om een uur of 11 begint de wind minder te worden. En er staan hoge golven.
Ons zeil klappert behoorlijk. We willen zo graag zeilen.
Als we dan toch besluiten om het zeil te strijken zie we dat het onder gescheurd is.
Ton baalt want hij had, omdat de wind meer van achter kwam de achterlijk strekker ontspannen,hierdoor is op het onderste gedeelte van de shellfoot, wat vrij dun zeil is , niet strak stond en te veel kracht gekomen is waardoor dat gedeelte gescheurd is.
De volgende dag blijft het motoren. Maar tegen de avond trek de wind aan tot windkracht 5,6.
We zeilen nu rustig op het fokje 5 a 6 knopen en kunnen dan morgen ochtend vroeg de haven binnen lopen.
We gaan voor anker in de industrie haven. En Ton en Vasco gaan op zoek naar een zeil maker. We zien dat er een in calero is .We besluiten om 5 mijl verder op naar de haven te gaan.
Dit is een veel beter plek ook om de boot te laten liggen en met een auto het eiland te verkennen.
We gaan eerst naar het nationaal park dat goed georganiseerd is je kan niet zelf in het park maar je word met een bus gereden en krijg uitleg over hoe het eiland zo geworden is en je kan zien dat de vulkaan nog steeds werkt
En de kunstenaar Cesar Manrique heeft de warmte gebruikt door het restaurant zo te plaatsen dat de oven op de warmte werkt en je de broodjes kunt bakken op deze warmte.
Daarna gaan we naar de kust en ook een vulkanisch groen meer met prachtig kleuren ook zien we een zout winning.
De volgende dag gaan we naar het huis van Cesar Manriique , dit is bijzonder het is een huis die ook de natuur gebruikt door grote ramen maar ook onder de grond met een open ruimte naar boven naar buiten waar licht door komt.
De zeilmaker en de man die de zeerailing moet maken gaan ook aan het werk.
De volgende dag gaan we naar de noord kant om het speciale uitzicht vanuit een restaurant op Graciosa en bijzondere vormen van het interieur doet wel een beetje aan Gaudie denken.
Cesar Manrique ,deze kunstenaar heeft wel veel invloed gehad op dit eiland, zo heeft hij het voor elkaar gekregen dat de huizen niet hoger mogen worden dan vier hoog en ook de kleur moet wit moet zijn de kozijnen mogen blauw groen of bruin zijn.
En de entreegelden voor zijn werken wordt gebruikt voor zijn foundation zodat die nog steeds invloed houdt op het eiland ondanks dat Cesar er niet meer is. Het eiland het straalt harmonie uit.
De dag erna gaan we naar zijn museum en Ton en Toos gaan daar een heerlijk wijntje drinken.
13 november, we liggen nog steeds in puerto Calero, ons geduld wordt wel op de proef gesteld
maar uit eindelijk is de zeerailing gemaakt en varen we op fok en motor naar Playa Blanca om ons zeil op te halen.
Hier gaan we uit eten dat kun je beter niet doen want aan boord smaakt het eten nog steeds veel beter.
14 november, Vandaag om 2 uur in de haven van Santa Cruz.
We gaan op verkenning uit op onze fietsjes ; De haven is te duur en we besluiten om door te varen.
Ons plan is naar het eiland la Gomera gaan er daar een paar dagen te zijn zodat we het eiland een beetje kunnen verkennen. Waarschijnlijk is dit niet zo toeristisch omdat er geen rechtstreekse vluchten komen en er veel wandel paden zijn.
We komen in Radazul op Tenari aan, het is heel donker en de haveningang is niet goed te zien en erg smal. Maar het gaat goed en we meren af in een bijzondere plaats .
Als we wakker worden zien we dat het dorp tegen de berg is gebouwd.
S’morgens zien we dat het regent en mistig is ,dus we besluiten hier te blijven.
We komen in een café met een heel leuk persoon Antonio en we kunnen heerlijk internetten terwijl het regent.
We nemen er een maaltijd die echt Canarische is waaronder ook bacalauw en paella.
Heerlijk. Vasco gaat chillen Ton gaat veder met de computer en Toos maakt een heerlijke wandeling langs de kust.
S’avonds spelen we koehandel met de Canadees maar we hebben de regels nog niet helemaal goed ,deze zijn ook in het Frans dat is gemakkelijk voor Vasco.
16 november.
Eerst even diesel tanken want is maar 70 euro cent je bent Hollander of je bent het niet.
Maar er komt een boot voor ons en uiteindelijk duurt het toch nog tot half elf voor dat we uit de haven varen.
Er staan weer behoorlijke golven en er is weinig wind die van achter komt ,dus motoren.
Na een half uurtje word de wind meer en gaan we op het fokje omdat anders het groot zeil te veel klappert.
Het is toch weer een langere tocht dan we dachten omdat we de onderkant van Tenerife ronde en komen we om half zes net voor donker op ons anker plekje aan.
We gaan gelijk boodschappen doen.
Hier hebben de badgasten het voor het zeggen want we liggen bijna buiten de baai bij het dorp liggen de oude boten van de bewoners gelukkig is het rustig weer
17 november
van uit ons anker plek san Cristiano Tenerife
over gestoken naar eiland la Gomera.
Van geen wind naar wind kracht 5 als we binnen varen en ook 3 snelle veerboten in de rug komen we in de haven heerlijk plekje.
Het meisje waar we inschrijven praat goed engels en als we door vragen blijkt ze een Roemeense te zijn en ja wij vinden haar op IIoane lijken die we uit Roemenie kennen
18 november
Toos en Ton zouden met de bus naar valley gran rey gaan Vasco gaat wat anders doen.
Half elf gaat de bus.
Wij dachten vlakbij de boot dit blijkt toch in het centrum te zijn dus snel er naar toe.
Uiteindelijk missen we de bus en huren we een auto.
De vrouw van het verhuur weet precies hoeveel benzine we moeten tanken voor een tocht over het eiland en laat ons een mooie route rijden inclusief onze lunch die heel bijzonder is omdat die mevrouw al tachtig is en nog gerechten heeft uit haar jeugd.
Maar ook gebruikt ze de middelen die op het eiland geproduceerd worden.
En vegetarische. Dona Efigenia la montana casa
En natuurlijk proef je het verschil Als we binnen komen heb je het gevoel dat je een gasthuis binnenkomt. Er hangt een huiselijk sfeer en als je rustig en langzaam gegeten hebt wacht je ongeveer 20 minuten op je rekening en heb je geen haast heb je dan betaald krijg je nog een sinasappel mee. Heel leuk. Deze mevr heeft geen last van dat een ander haast heeft
Uiteindelijk rijden we de valley naar beneden en het uit zicht is weer een die je niet eerder hebt gezien
Behoorlijk ruwe hoge bergen en diepe dalen die zijn ontstaan door de zee gedurende miljoenen jaren.
De terugweg worden we getrakteerd door een wolk in de bergen en mist komen we wat lager is de mist weg. En uitzicht op de zee met een rode ondergane zon op de top van Tenerife wat je kunt zien liggen vanuit dit eiland. Ook als je beneden naar de kust kijkt zie je de wolken tussen de bergen liggen.
Van avond weer koehandel gespeeld.
zaterdag de boot klaar gemaarkt
zondag 21 november gooien we los
We liggen nog steeds in Agadir in het zuiden van Marokko vlak boven de woestijnen.
De hele week met de motor bezig geweest en Ton zorgde voor de monteurs terwijl Toos zorgde dat ze uit de buurt bleef ,zodat er ongestoord gewerkt kon worden. Twee boeken uitgelezen.
Gisteren heeft Thomas ons naar een supermarkt gereden die er westers uit zou moeten zien. Achter de kaas wat een traagheid maar wel met plastiek handschoenen.
Grote supermarkt maar wel veel dezelfde spullen uitgestald.
Als de motor goed is gaan we naar de nieuwe haven en tanken diesel.
Daar maken we de boot schoon en als we bijna klaar zijn komt Vasco vragen of hij mee mag zeilen naar de Canarische eilanden. Hij lijkt ons een aardige jongen een beetje verlegen. We spreken af dat hij om 8 uur aan boord mag komen.
De Nederlanders Dennis en Ank zeggen dat we zijn bagage moeten kontroleren op drugs zodat er niets te vinden is als de douane komt.
En inderdaad als de douane komt wordt hij nog een keer gecontroleerd. Zij zeggen dat het voor onze veiligheid is.
Dinsdag 2 november vertrekken we naar Lanzarote , er staat een lekker windje.
ruime wind en varen 6,7 en 8 knopen.
S” nachts om een uur of 11 begint de wind minder te worden. En er staan hoge golven.
Ons zeil klappert behoorlijk. We willen zo graag zeilen.
Als we dan toch besluiten om het zeil te strijken zie we dat het onder gescheurd is.
Ton baalt want hij had, omdat de wind meer van achter kwam de achterlijk strekker ontspannen,hierdoor is op het onderste gedeelte van de shellfoot, wat vrij dun zeil is , niet strak stond en te veel kracht gekomen is waardoor dat gedeelte gescheurd is.
De volgende dag blijft het motoren. Maar tegen de avond trek de wind aan tot windkracht 5,6.
We zeilen nu rustig op het fokje 5 a 6 knopen en kunnen dan morgen ochtend vroeg de haven binnen lopen.
We gaan voor anker in de industrie haven. En Ton en Vasco gaan op zoek naar een zeil maker. We zien dat er een in calero is .We besluiten om 5 mijl verder op naar de haven te gaan.
Dit is een veel beter plek ook om de boot te laten liggen en met een auto het eiland te verkennen.
We gaan eerst naar het nationaal park dat goed georganiseerd is je kan niet zelf in het park maar je word met een bus gereden en krijg uitleg over hoe het eiland zo geworden is en je kan zien dat de vulkaan nog steeds werkt
En de kunstenaar Cesar Manrique heeft de warmte gebruikt door het restaurant zo te plaatsen dat de oven op de warmte werkt en je de broodjes kunt bakken op deze warmte.
Daarna gaan we naar de kust en ook een vulkanisch groen meer met prachtig kleuren ook zien we een zout winning.
De volgende dag gaan we naar het huis van Cesar Manriique , dit is bijzonder het is een huis die ook de natuur gebruikt door grote ramen maar ook onder de grond met een open ruimte naar boven naar buiten waar licht door komt.
De zeilmaker en de man die de zeerailing moet maken gaan ook aan het werk.
De volgende dag gaan we naar de noord kant om het speciale uitzicht vanuit een restaurant op Graciosa en bijzondere vormen van het interieur doet wel een beetje aan Gaudie denken.
Cesar Manrique ,deze kunstenaar heeft wel veel invloed gehad op dit eiland, zo heeft hij het voor elkaar gekregen dat de huizen niet hoger mogen worden dan vier hoog en ook de kleur moet wit moet zijn de kozijnen mogen blauw groen of bruin zijn.
En de entreegelden voor zijn werken wordt gebruikt voor zijn foundation zodat die nog steeds invloed houdt op het eiland ondanks dat Cesar er niet meer is. Het eiland het straalt harmonie uit.
De dag erna gaan we naar zijn museum en Ton en Toos gaan daar een heerlijk wijntje drinken.
13 november, we liggen nog steeds in puerto Calero, ons geduld wordt wel op de proef gesteld
maar uit eindelijk is de zeerailing gemaakt en varen we op fok en motor naar Playa Blanca om ons zeil op te halen.
Hier gaan we uit eten dat kun je beter niet doen want aan boord smaakt het eten nog steeds veel beter.
14 november, Vandaag om 2 uur in de haven van Santa Cruz.
We gaan op verkenning uit op onze fietsjes ; De haven is te duur en we besluiten om door te varen.
Ons plan is naar het eiland la Gomera gaan er daar een paar dagen te zijn zodat we het eiland een beetje kunnen verkennen. Waarschijnlijk is dit niet zo toeristisch omdat er geen rechtstreekse vluchten komen en er veel wandel paden zijn.
We komen in Radazul op Tenari aan, het is heel donker en de haveningang is niet goed te zien en erg smal. Maar het gaat goed en we meren af in een bijzondere plaats .
Als we wakker worden zien we dat het dorp tegen de berg is gebouwd.
S’morgens zien we dat het regent en mistig is ,dus we besluiten hier te blijven.
We komen in een café met een heel leuk persoon Antonio en we kunnen heerlijk internetten terwijl het regent.
We nemen er een maaltijd die echt Canarische is waaronder ook bacalauw en paella.
Heerlijk. Vasco gaat chillen Ton gaat veder met de computer en Toos maakt een heerlijke wandeling langs de kust.
S’avonds spelen we koehandel met de Canadees maar we hebben de regels nog niet helemaal goed ,deze zijn ook in het Frans dat is gemakkelijk voor Vasco.
16 november.
Eerst even diesel tanken want is maar 70 euro cent je bent Hollander of je bent het niet.
Maar er komt een boot voor ons en uiteindelijk duurt het toch nog tot half elf voor dat we uit de haven varen.
Er staan weer behoorlijke golven en er is weinig wind die van achter komt ,dus motoren.
Na een half uurtje word de wind meer en gaan we op het fokje omdat anders het groot zeil te veel klappert.
Het is toch weer een langere tocht dan we dachten omdat we de onderkant van Tenerife ronde en komen we om half zes net voor donker op ons anker plekje aan.
We gaan gelijk boodschappen doen.
Hier hebben de badgasten het voor het zeggen want we liggen bijna buiten de baai bij het dorp liggen de oude boten van de bewoners gelukkig is het rustig weer
17 november
van uit ons anker plek san Cristiano Tenerife
over gestoken naar eiland la Gomera.
Van geen wind naar wind kracht 5 als we binnen varen en ook 3 snelle veerboten in de rug komen we in de haven heerlijk plekje.
Het meisje waar we inschrijven praat goed engels en als we door vragen blijkt ze een Roemeense te zijn en ja wij vinden haar op IIoane lijken die we uit Roemenie kennen
18 november
Toos en Ton zouden met de bus naar valley gran rey gaan Vasco gaat wat anders doen.
Half elf gaat de bus.
Wij dachten vlakbij de boot dit blijkt toch in het centrum te zijn dus snel er naar toe.
Uiteindelijk missen we de bus en huren we een auto.
De vrouw van het verhuur weet precies hoeveel benzine we moeten tanken voor een tocht over het eiland en laat ons een mooie route rijden inclusief onze lunch die heel bijzonder is omdat die mevrouw al tachtig is en nog gerechten heeft uit haar jeugd.
Maar ook gebruikt ze de middelen die op het eiland geproduceerd worden.
En vegetarische. Dona Efigenia la montana casa
En natuurlijk proef je het verschil Als we binnen komen heb je het gevoel dat je een gasthuis binnenkomt. Er hangt een huiselijk sfeer en als je rustig en langzaam gegeten hebt wacht je ongeveer 20 minuten op je rekening en heb je geen haast heb je dan betaald krijg je nog een sinasappel mee. Heel leuk. Deze mevr heeft geen last van dat een ander haast heeft
Uiteindelijk rijden we de valley naar beneden en het uit zicht is weer een die je niet eerder hebt gezien
Behoorlijk ruwe hoge bergen en diepe dalen die zijn ontstaan door de zee gedurende miljoenen jaren.
De terugweg worden we getrakteerd door een wolk in de bergen en mist komen we wat lager is de mist weg. En uitzicht op de zee met een rode ondergane zon op de top van Tenerife wat je kunt zien liggen vanuit dit eiland. Ook als je beneden naar de kust kijkt zie je de wolken tussen de bergen liggen.
Van avond weer koehandel gespeeld.
zaterdag de boot klaar gemaarkt
zondag 21 november gooien we los
zaterdag 6 november 2010
dinsdag 2 november 2010
De maand oktober 2010 Spanje / Gibraltar / Marokko
Spanje;
Almeria.
Almerimar/ Grenada / Sierra Nevada
Motril
Gibraltar
Marokko:
Smir / Chechouan
Ceuta
Tanger
Asilah
Mohammedia / Casablanca /Marrakech/ Atlasgebergte
Agadir /Essouera
30 september gaan Greet en Toos met de auto naar Grenada, Ton blijft achter voor de boot en de reparaties. Het rijden naar Grenada is wel even wennen.
We gaan naar het pleintje waar het Alhambra te zien is. Er is muziek en we genieten van deze plek .
We lopen terug naar de stad en onderweg komen we een dertig jaren kroeg tegen in de oude stad, heel sfeervol.
Ook bezoeken we de Kathedraal uit 16 de eeuw. Groot en hogo prachtige schilderijen.
Ook bezoeken we nog een museum van de Spaanse schilder Jose
De volgende dag naar het Alhambra de kaarten voor de morgen om half tien zijn uitverkocht maar we hebben om 17 uur plek voor de paleizen ,daarna snel naar de boot voor het donker.
De lier is intussen gemaakt, goedkoper dan verwacht want een mannetje heeft de schroefdraad kunnen reparen.
Nu de motor man nog, die komt zaterdag s’avonds om 21.30 klaar.
We kunnen vertrekken, maar de wind is 33 knopen en maandag ook.
We besluiten zondag, zondag te houden en een wandeling langs het strand.
In een tentje aan het strand zitten de Spanjaarden die er gezellig zitten te lunchen met elkaar jong en oud plus kinderen.
Maandag gaan we met de auto de Sierra Nevada en de bergdorpjes:Picena ,Casllejo, Puerto la Raggui/ Cafee paplo koffie
Daarna een mooie wandeling op de summit van de Siërra Nevada.
Terug over de punt met een prachtig uit zicht en verder over de grote weg zes uur thuis.
Dinsdag om 10 uur vertrokken eindelijk mooi weer geen wind dus motoren naar Motril
Een zwaardvis sprong uit het water vlak bij de boot. Bij Motril voor anker bij Hotel Ciroko,
Er stond geen wind dus als er boot voor bij kwam lagen we te schommelen op de golven.
Woensdag naar Gibraltar weer geen wind op de motor dus maar wel vliegende vissen dolfijnen en een haai. De rots van Gibraltar was van veraf goed zichtbaar.
In Gibraltar echt Engels gegeten Fish and (kleffe) Chips en van het stad genoten
Voor zonsopgang vertrokken 6 uur pm binnen in Gibraltar.
Marokko haven Smir onderweg dolfijnen, auto gehuurd en op bezoek in blauw
Chechaoan kleurrijk, Berbers in djamella”s (lange jurken met capuchon) en veel papavervelden met vergunning!.
De regen komt met bakken uit de lucht ,het duurt wel even ( 3 uur rondjes!) voordat we een hotel hebben wel heel mooi vlakbij de medina,
We gaan door de medina en zijn verbaasd over de mooie kleuren waar onder de indigo blauw en de roodbruine kleur van de stenen het geeft een vrolijke uitdrukking ondanks dat het regent, na het eten komen we in een Riad die open is voor publiek waar een jongen de meubels maakt die zeer kleurrijk is en daar boven op met versiering gesneden met een figuurzaag. Hij laat dit vol trots aan ons zien.
De volgende dag gaan we weer op stap en ontmoeten we een Nederlandse die in deze stad woont wij mogen even in haar huisje kijken. Daarna bezoeken we het Spaanse Kasteel wat vooral een prachtig uit zicht heeft over de stad. We laten Chefchaouen op ons in werken door nog eens rustig er door heen te lopen. Terwijl Toos en Greet even nog wol kopen drinkt Ton op het pleintje tussen de berbers in een mannen huis een kopje koffie.
Ton heeft al een paar keer hasj aan geboden gekregen en wordt aangesproken met de naam Ali Baba.
Als we nog wat geld willen pinnen gaan we naar een echt modern moslim dorp boven Smir hier is een markt en door de regen is het er vies we kopen bij een bakker brood en yoghurt ,waar we heel aardig worden geholpen en Toos gaat een dampartij met vreemde spelregels aan op straat
Smir 11 oktober
Voor we vertrekken gaat Ton uitklaren. Daarna moeten van onze plek nog even voor het haven kantoor afmeren om een stempel te halen bij de douane. Het kan zomaar gebeuren dat ze aan boord komen.
Als we de haven uit zijn en richting Ceuta varen komt er een soort klein vissers bootje richting de boot en wil bij ons afmeren waarschijnlijk om hasj te verkopen.
We geven duidelijk aan dat ze niet mogen afmeren. Na alle ervaringen met aanbiedingen van hasj. Als we in Ceuta zijn proeven we duidelijk weer de sfeer van Spanje.
S’morgens vroeg opgestaan voor de stroom te pakken.
Helaas stroom tegen dit moet je goed van te voren bekijken getijtafels zijn hier niet betrouwbaar, veel verschillende stromingen in de Straat van Gibraltar.
Maar wat heel bijzonder was dat we overal dolfijnen om ons heen hadden van groot tot klein. Uit eindelijk hadden we stroom mee en kregen we de golven uit de oceaan.
Wat een deining.
In Tanger aangekomen binnen gezwaaid door de vissers, maar helaas geen plek in de haven. Dus voor anker en niet van boord ook waait het harder dan voorspeld.
Maar we liggen in een baai die beschermt goed voor zuid westen wind.
Van Tanger naar Asilah,
Er staat weinig wind en met een flinke deining varen we het kleine gaatje van de vissershaven op half tij binnen. Zo gauw we voor anker liggen komt de haven autoriteit aan boord met een roeibootje, niet voor het milieu maar hij heeft geen motor hij vertelt ons dat we niet te lang van boord kunnen vanwege dieven/voleurs en dan zouden we een bewaker aan boord ( zijn ami dus >> lukt dus niet)) moeten hebben. .
We zijn de medina in gegaan die ligt prachtig aan het water voor de rest voelt het erg kunstmatig aan met de kunstwerken en de mensen zijn ook hier weer gesloten.
Volgende dag vroeg vertrokken om een nacht door te varen naar Mohammedia vlakbij Casablanca.
Met hoog water de haven uit en toch nog flinke golven in de haveningang zelfs bij nu rustig weer is dus geen haveningang voor zwaar weer.
Al gauw kunnen we zeilen ook in de nacht hoeven we maar 4 uur te motoren.
S’morgen komen we om 8 uur in de haven aan vol de havenmeester is erg aardig en zegt dat we wel zondag een plaatsje kunnen krijgen dus we gaan eerst anker buiten de haven
Ton gaat er voor om een plekje te regelen en gaat in de bijboot op stap .Als je over de haven kijkt zie je de vissers met kleine bootjes en veel man aan het werk het krioelt er van donkere mannen, echt Afrika.
Dan gaat er een boot weg en Ton is net klaar met de immigratie dienst gaat nu met de haven meester overleggen. Terwijl Greet en ik met een Frans stel zitten te praten.
dat ons van alles vertelt over het eten en de taxi en de treinen.
We kregen een prachtige plek in de haven en besluiten om zo veel mogelijk van Marokko
te gaan zien. Deze dag was met een met goed eind
Daarna de kustwacht aan boord komt om nog meer formaliteiten van het zelfde te noteren.
Als we s”avonds, het plaatsje in gaan zien we een heel andere Marokko dan we tot nog toe hebben gezien. Mooi uitziende de winkels en eethuisjes.
We gaan met de trein voor 4 dagen naar Marrakech, een rit van 3 uur, ons pension is midden in de medina Riad Zitoun , een heerlijk plekje om te vertoeven.
Riad Zinoun guest house www.riadzinoun.com
Ton wordt ook hier als Ali Baba herkend. In de medina wordt van alles te koop aangeboden en er zijn ook vele ambachten.
Er ontstaat strijd tussen het Hollandse ’ kijken kijken en niet kopen ‘ volgens de Marokkanen en ‘ Hebben hebben en te hoge prijzen ‘ volgens ons Hollanders.
Op het plein s’avonds slangenbezweerders, spelletjes , tarot , waarzeggers en theater en eten dat op straat met grote vuren wordt klaargemaakt. Een prima sfeer.
De volgende dag gaan we eerst naar het paleis aan de rand van de medina Het lijkt in stijl op het Alhambra en er is veel moois bewaard gebleven. Wandelen door de straatjes willen een tuin zien die gesloten is
We hebben een museum gezien dat erg op de stijl van het Alhambra lijkt . De madras school voor het moslimgeloof lijkt op een klooster en is binnen weer net zo bewerkt als het Alhambra daar zien we de foto van Maxima en Willem Alexander. Mooie kalligrafie In het museum is een prachtige tentoonstelling en het wordt ons steeds duidelijker dat de kunst niet bestaat uit mensen en dieren dit heeft te maken met het moslim geloof ook een moderne tentoonstelling laat zie wat voor gevoel dat geeft
De tweede dag nodig de eigenaar zich uit om met ons uit eten te gaan, dan we in een rijtuig naar een decadente” James Bond” uitgaansdinerclub. Een tent met buikdanseressen en extreem publiek , alles kan en gebeurt hier, Greet keek haar ogen uit, weer zo anders , een land van uitersten. Graftombes bezocht ook met Alhambra achtige decoraties.
De volgende dag is er in het pension de sitar speler Omar hij speelt Cha muziek en de avond met zingende pensiongasten en tromgeroffel op rijstpannen is onvergetelijk. Hiervoor zijn we nog naar een hammam geweest zo wat kwam er een vuil af en wat was de massage lekker. Een dag gaan we het rode Atlas gebergte in.Deze rit was te toeristies we hadden beter moeten zeggen wat we wilden.
Mohammedia – Agadir weinig of geen wind bijna alles op de motor 2 dagen en 2 nachten dolfijnen onverlichte vissersboten. Kustwacht beveelt ons de 4 mijls zone te respecteren. In Agadir meren we af in de vissershaven met heel veel vissersboten aan een gammele steiger van de verlopen Nautic Yachtclub. Het personeel van de haven de dag- en nachtwacht zijn heel aardig en we drinken samen thee.
De chique jachthaven is er wel pas klaar en een stukje verderop te mondain voor ons.
3 soorten autoriteiten op bezoek in uniform en grote pet die allemaal dezelfde gegevens noteren, rookgerei op verzoek verstrekt vanwege de stress in deze baan.
Prachtige medina bezocht niet de oude maar meer een openluchtmuseum
de volgende dag met de bus naar Essouera. Een mooie vissersplaats waar we zeker niet met de boot hadden willen liggen, ook de medina is mooi.
We kunnen nu genieten van het onderhandelen dat we inmiddels aardig geleerd hebben zonder in de stress te raken.
Volgende dag doen we rustig aan en Greet besluit om vanuit Agardir naar huis te gaan.
Als wij de volgende dag willen varen start de motor niet en koelvloeistof verdwijnt als sneeuw voor de zon. Gelukkig hebben we hier goed contact en Thomas die komt kijken als vriend en die roept er een goede monteur bij deze repareert normaal de vissersboten, die liggen nu werkeloos in de haven liggen volgens zeggen mogen ze niet uit varen omdat de biologen dat verboden hebben en alleen de kleine bootje uit varen. Dus onze defecte motor is welkom.
Toos is al dagen op pad met boek en fiets zodat de mannen rustig hun werk kunnen doen er ontstaat een leuke vriendschap tussen de mannen en Ton. Ze werken door maar rustig en doen het voor hun plezier.
Toos heeft het vertrouwen al veloren dat de motor het ooit nog een keer goed gaat doen.
We hebben er al zoveel aan gedaan door verschillende mensen. We hebben nu afgesproken dat we niet vertrekken voordat alles het goed doet, dus geen lekken met koelvloeistof. En anders stoppen we met de reis.
We hebben ook bijzonder veel geluk gehad want onderweg is de motor blijven werken en we hebben heel veel gemotorsailed.
Toos zit meestal te lezen in het parkje van Agadir omdat het strand te heet is.
Als ze daar zit te lezen komt er een jongen naar haar toe die vindt haar mooi en wordt handtastelijk. Voor Toos was het toch te bizar en ze zei tegen de jongen dat hij haar zoon had kunnen zijn ,net zo oud als hij en ze zie dat ze het niet netjes vond wat hij deed.
Weer in het boek gaan lezen en daarna ging hij weg.
Ja Marroko, het is wennen ze zijn brutaal in onze ogen.
Agressief maar er is een hoop theater bij ook het zijn er mooie aspecten aanraken is in hun cultuur heel gewoon en dat heeft wel iets; ook ons fietsje wordt zonder te vragen helemaal betast.
Maar loop je op straat bijna tegen iemand aan gaan ze echt niet opzij dit hebben ze niet geleerd.
Bij het betalen hanteren ze meerdere prijzen en als toerist betaal je het dubbele. Als vriend kan het gebeuren dat je het gratis krijgt. De rijken buiten alles uit en de armen krijgen niets.
Het is nu zondag de laatste dag van de maand, de motor is nog steeds niet klaar maar vordert ; we gaan 3 november vertrekken naar Lanzarote.
Spanje;
Almeria.
Almerimar/ Grenada / Sierra Nevada
Motril
Gibraltar
Marokko:
Smir / Chechouan
Ceuta
Tanger
Asilah
Mohammedia / Casablanca /Marrakech/ Atlasgebergte
Agadir /Essouera
30 september gaan Greet en Toos met de auto naar Grenada, Ton blijft achter voor de boot en de reparaties. Het rijden naar Grenada is wel even wennen.
We gaan naar het pleintje waar het Alhambra te zien is. Er is muziek en we genieten van deze plek .
We lopen terug naar de stad en onderweg komen we een dertig jaren kroeg tegen in de oude stad, heel sfeervol.
Ook bezoeken we de Kathedraal uit 16 de eeuw. Groot en hogo prachtige schilderijen.
Ook bezoeken we nog een museum van de Spaanse schilder Jose
De volgende dag naar het Alhambra de kaarten voor de morgen om half tien zijn uitverkocht maar we hebben om 17 uur plek voor de paleizen ,daarna snel naar de boot voor het donker.
De lier is intussen gemaakt, goedkoper dan verwacht want een mannetje heeft de schroefdraad kunnen reparen.
Nu de motor man nog, die komt zaterdag s’avonds om 21.30 klaar.
We kunnen vertrekken, maar de wind is 33 knopen en maandag ook.
We besluiten zondag, zondag te houden en een wandeling langs het strand.
In een tentje aan het strand zitten de Spanjaarden die er gezellig zitten te lunchen met elkaar jong en oud plus kinderen.
Maandag gaan we met de auto de Sierra Nevada en de bergdorpjes:Picena ,Casllejo, Puerto la Raggui/ Cafee paplo koffie
Daarna een mooie wandeling op de summit van de Siërra Nevada.
Terug over de punt met een prachtig uit zicht en verder over de grote weg zes uur thuis.
Dinsdag om 10 uur vertrokken eindelijk mooi weer geen wind dus motoren naar Motril
Een zwaardvis sprong uit het water vlak bij de boot. Bij Motril voor anker bij Hotel Ciroko,
Er stond geen wind dus als er boot voor bij kwam lagen we te schommelen op de golven.
Woensdag naar Gibraltar weer geen wind op de motor dus maar wel vliegende vissen dolfijnen en een haai. De rots van Gibraltar was van veraf goed zichtbaar.
In Gibraltar echt Engels gegeten Fish and (kleffe) Chips en van het stad genoten
Voor zonsopgang vertrokken 6 uur pm binnen in Gibraltar.
Marokko haven Smir onderweg dolfijnen, auto gehuurd en op bezoek in blauw
Chechaoan kleurrijk, Berbers in djamella”s (lange jurken met capuchon) en veel papavervelden met vergunning!.
De regen komt met bakken uit de lucht ,het duurt wel even ( 3 uur rondjes!) voordat we een hotel hebben wel heel mooi vlakbij de medina,
We gaan door de medina en zijn verbaasd over de mooie kleuren waar onder de indigo blauw en de roodbruine kleur van de stenen het geeft een vrolijke uitdrukking ondanks dat het regent, na het eten komen we in een Riad die open is voor publiek waar een jongen de meubels maakt die zeer kleurrijk is en daar boven op met versiering gesneden met een figuurzaag. Hij laat dit vol trots aan ons zien.
De volgende dag gaan we weer op stap en ontmoeten we een Nederlandse die in deze stad woont wij mogen even in haar huisje kijken. Daarna bezoeken we het Spaanse Kasteel wat vooral een prachtig uit zicht heeft over de stad. We laten Chefchaouen op ons in werken door nog eens rustig er door heen te lopen. Terwijl Toos en Greet even nog wol kopen drinkt Ton op het pleintje tussen de berbers in een mannen huis een kopje koffie.
Ton heeft al een paar keer hasj aan geboden gekregen en wordt aangesproken met de naam Ali Baba.
Als we nog wat geld willen pinnen gaan we naar een echt modern moslim dorp boven Smir hier is een markt en door de regen is het er vies we kopen bij een bakker brood en yoghurt ,waar we heel aardig worden geholpen en Toos gaat een dampartij met vreemde spelregels aan op straat
Smir 11 oktober
Voor we vertrekken gaat Ton uitklaren. Daarna moeten van onze plek nog even voor het haven kantoor afmeren om een stempel te halen bij de douane. Het kan zomaar gebeuren dat ze aan boord komen.
Als we de haven uit zijn en richting Ceuta varen komt er een soort klein vissers bootje richting de boot en wil bij ons afmeren waarschijnlijk om hasj te verkopen.
We geven duidelijk aan dat ze niet mogen afmeren. Na alle ervaringen met aanbiedingen van hasj. Als we in Ceuta zijn proeven we duidelijk weer de sfeer van Spanje.
S’morgens vroeg opgestaan voor de stroom te pakken.
Helaas stroom tegen dit moet je goed van te voren bekijken getijtafels zijn hier niet betrouwbaar, veel verschillende stromingen in de Straat van Gibraltar.
Maar wat heel bijzonder was dat we overal dolfijnen om ons heen hadden van groot tot klein. Uit eindelijk hadden we stroom mee en kregen we de golven uit de oceaan.
Wat een deining.
In Tanger aangekomen binnen gezwaaid door de vissers, maar helaas geen plek in de haven. Dus voor anker en niet van boord ook waait het harder dan voorspeld.
Maar we liggen in een baai die beschermt goed voor zuid westen wind.
Van Tanger naar Asilah,
Er staat weinig wind en met een flinke deining varen we het kleine gaatje van de vissershaven op half tij binnen. Zo gauw we voor anker liggen komt de haven autoriteit aan boord met een roeibootje, niet voor het milieu maar hij heeft geen motor hij vertelt ons dat we niet te lang van boord kunnen vanwege dieven/voleurs en dan zouden we een bewaker aan boord ( zijn ami dus >> lukt dus niet)) moeten hebben. .
We zijn de medina in gegaan die ligt prachtig aan het water voor de rest voelt het erg kunstmatig aan met de kunstwerken en de mensen zijn ook hier weer gesloten.
Volgende dag vroeg vertrokken om een nacht door te varen naar Mohammedia vlakbij Casablanca.
Met hoog water de haven uit en toch nog flinke golven in de haveningang zelfs bij nu rustig weer is dus geen haveningang voor zwaar weer.
Al gauw kunnen we zeilen ook in de nacht hoeven we maar 4 uur te motoren.
S’morgen komen we om 8 uur in de haven aan vol de havenmeester is erg aardig en zegt dat we wel zondag een plaatsje kunnen krijgen dus we gaan eerst anker buiten de haven
Ton gaat er voor om een plekje te regelen en gaat in de bijboot op stap .Als je over de haven kijkt zie je de vissers met kleine bootjes en veel man aan het werk het krioelt er van donkere mannen, echt Afrika.
Dan gaat er een boot weg en Ton is net klaar met de immigratie dienst gaat nu met de haven meester overleggen. Terwijl Greet en ik met een Frans stel zitten te praten.
dat ons van alles vertelt over het eten en de taxi en de treinen.
We kregen een prachtige plek in de haven en besluiten om zo veel mogelijk van Marokko
te gaan zien. Deze dag was met een met goed eind
Daarna de kustwacht aan boord komt om nog meer formaliteiten van het zelfde te noteren.
Als we s”avonds, het plaatsje in gaan zien we een heel andere Marokko dan we tot nog toe hebben gezien. Mooi uitziende de winkels en eethuisjes.
We gaan met de trein voor 4 dagen naar Marrakech, een rit van 3 uur, ons pension is midden in de medina Riad Zitoun , een heerlijk plekje om te vertoeven.
Riad Zinoun guest house www.riadzinoun.com
Ton wordt ook hier als Ali Baba herkend. In de medina wordt van alles te koop aangeboden en er zijn ook vele ambachten.
Er ontstaat strijd tussen het Hollandse ’ kijken kijken en niet kopen ‘ volgens de Marokkanen en ‘ Hebben hebben en te hoge prijzen ‘ volgens ons Hollanders.
Op het plein s’avonds slangenbezweerders, spelletjes , tarot , waarzeggers en theater en eten dat op straat met grote vuren wordt klaargemaakt. Een prima sfeer.
De volgende dag gaan we eerst naar het paleis aan de rand van de medina Het lijkt in stijl op het Alhambra en er is veel moois bewaard gebleven. Wandelen door de straatjes willen een tuin zien die gesloten is
We hebben een museum gezien dat erg op de stijl van het Alhambra lijkt . De madras school voor het moslimgeloof lijkt op een klooster en is binnen weer net zo bewerkt als het Alhambra daar zien we de foto van Maxima en Willem Alexander. Mooie kalligrafie In het museum is een prachtige tentoonstelling en het wordt ons steeds duidelijker dat de kunst niet bestaat uit mensen en dieren dit heeft te maken met het moslim geloof ook een moderne tentoonstelling laat zie wat voor gevoel dat geeft
De tweede dag nodig de eigenaar zich uit om met ons uit eten te gaan, dan we in een rijtuig naar een decadente” James Bond” uitgaansdinerclub. Een tent met buikdanseressen en extreem publiek , alles kan en gebeurt hier, Greet keek haar ogen uit, weer zo anders , een land van uitersten. Graftombes bezocht ook met Alhambra achtige decoraties.
De volgende dag is er in het pension de sitar speler Omar hij speelt Cha muziek en de avond met zingende pensiongasten en tromgeroffel op rijstpannen is onvergetelijk. Hiervoor zijn we nog naar een hammam geweest zo wat kwam er een vuil af en wat was de massage lekker. Een dag gaan we het rode Atlas gebergte in.Deze rit was te toeristies we hadden beter moeten zeggen wat we wilden.
Mohammedia – Agadir weinig of geen wind bijna alles op de motor 2 dagen en 2 nachten dolfijnen onverlichte vissersboten. Kustwacht beveelt ons de 4 mijls zone te respecteren. In Agadir meren we af in de vissershaven met heel veel vissersboten aan een gammele steiger van de verlopen Nautic Yachtclub. Het personeel van de haven de dag- en nachtwacht zijn heel aardig en we drinken samen thee.
De chique jachthaven is er wel pas klaar en een stukje verderop te mondain voor ons.
3 soorten autoriteiten op bezoek in uniform en grote pet die allemaal dezelfde gegevens noteren, rookgerei op verzoek verstrekt vanwege de stress in deze baan.
Prachtige medina bezocht niet de oude maar meer een openluchtmuseum
de volgende dag met de bus naar Essouera. Een mooie vissersplaats waar we zeker niet met de boot hadden willen liggen, ook de medina is mooi.
We kunnen nu genieten van het onderhandelen dat we inmiddels aardig geleerd hebben zonder in de stress te raken.
Volgende dag doen we rustig aan en Greet besluit om vanuit Agardir naar huis te gaan.
Als wij de volgende dag willen varen start de motor niet en koelvloeistof verdwijnt als sneeuw voor de zon. Gelukkig hebben we hier goed contact en Thomas die komt kijken als vriend en die roept er een goede monteur bij deze repareert normaal de vissersboten, die liggen nu werkeloos in de haven liggen volgens zeggen mogen ze niet uit varen omdat de biologen dat verboden hebben en alleen de kleine bootje uit varen. Dus onze defecte motor is welkom.
Toos is al dagen op pad met boek en fiets zodat de mannen rustig hun werk kunnen doen er ontstaat een leuke vriendschap tussen de mannen en Ton. Ze werken door maar rustig en doen het voor hun plezier.
Toos heeft het vertrouwen al veloren dat de motor het ooit nog een keer goed gaat doen.
We hebben er al zoveel aan gedaan door verschillende mensen. We hebben nu afgesproken dat we niet vertrekken voordat alles het goed doet, dus geen lekken met koelvloeistof. En anders stoppen we met de reis.
We hebben ook bijzonder veel geluk gehad want onderweg is de motor blijven werken en we hebben heel veel gemotorsailed.
Toos zit meestal te lezen in het parkje van Agadir omdat het strand te heet is.
Als ze daar zit te lezen komt er een jongen naar haar toe die vindt haar mooi en wordt handtastelijk. Voor Toos was het toch te bizar en ze zei tegen de jongen dat hij haar zoon had kunnen zijn ,net zo oud als hij en ze zie dat ze het niet netjes vond wat hij deed.
Weer in het boek gaan lezen en daarna ging hij weg.
Ja Marroko, het is wennen ze zijn brutaal in onze ogen.
Agressief maar er is een hoop theater bij ook het zijn er mooie aspecten aanraken is in hun cultuur heel gewoon en dat heeft wel iets; ook ons fietsje wordt zonder te vragen helemaal betast.
Maar loop je op straat bijna tegen iemand aan gaan ze echt niet opzij dit hebben ze niet geleerd.
Bij het betalen hanteren ze meerdere prijzen en als toerist betaal je het dubbele. Als vriend kan het gebeuren dat je het gratis krijgt. De rijken buiten alles uit en de armen krijgen niets.
Het is nu zondag de laatste dag van de maand, de motor is nog steeds niet klaar maar vordert ; we gaan 3 november vertrekken naar Lanzarote.
Abonneren op:
Posts (Atom)
