verslag Suriname januari 2011

Dank jullie wel voor alle Nieuwjaars wensen
Vanuit Suriname wensen wij jullie allemaal een Gelukkig Nieuwjaar.



We beleven veel , de mensen zijn heel hartelijk en het ambtenarengedoe is vaak te kolderiek om irritant te zijn. Visum regelen vergt vele kilometers taxi en vele dagen gedoe.




Paramaribo
Als we aankomen in Suriname ankeren we eerst op de Suriname rivier vlakbij het centrum, we genieten van de stad Paramaribo met zijn mooie houten huizen en hun veranda’s de vele ministerie gebouwen en zien te volle wegen met grote SUV’s. De boemboxen in de auto’s staan op vol volume, er wordt links en hard gereden. Het taalgebruik op straat en op borden is verrassend en vermakelijk b.v.landsdienaren i.p.v. militairen en het gezegde “ ik ga bij jou komen”.


Op 24 december gaan Pim en Toos gaan naar de nachtmis in de grootste houten kathedraal van de wereld, de restauratie is net klaar.
De bisschop doet de dienst en er is een uitvoering van ballet wat heel bijzonder is om te zien op deze plek.

Tweede kerstdag varen we naar Domburg
We ankeren bij Domburg, een zandpleintje met eethuisjes , een bruisend centrumpje waar s’avonds een hele kolonie Bakra’s ( Nederlanders) bij het eethuisje van Rita instuif houdt.
We ontmoeten Ed en Sofie met hun petflessen eiland, zij liggen al drie jaar in Dombrug en weten ons goed de weg wijs te maken in Suriname.
Je merk wel dat ze ons echt westers vinden en dat zij wel met het tempo van Suriname om kunnen gaan; we leren langzaam en blijven lachen.



We zijn een aantal dagen flink bezig met het regelen van de reparaties en het onderwant dat vernieuwd moet worden. Dit word in Nederland besteld en door de invliegers Fogel en Lieke worden er spullen meegebracht.

Voor de giek vinden we een lasser en Pim kan de volgende dag aan de slag met de lasser.
Ton regelt inmiddels de reis naar Palumeu een tocht van acht dagen in het oerwoud met een korjaal door stroomversnellingen, slapen in hangmatten en ontmoeting met indianen (Trio stam) en dieren.

Er wordt hard aan de boot geklust en s’avonds met de Nederlanders die in de buurt van Domburg wonen of daar voor anker liggen gaan er heel wat djogo’s (parbo bier in liters) door en we eten lekker en goedkoop in de warong ( Javaans eethuisje) van Rita,



Met deze groep vieren we oud en nieuw ,we nemen allemaal wat mee. Toos en Sophia bakken de oliebollen en de appelflappen op het eilandje die middag is het al een feestje.
De avond is erg gezellig en er wordt ook gedanst. Toos danst met een oudere man die een half- broer van Bouterse is die over zijn broer zegt dat die heel aardig is en dat hij soms op Domburg komt en dan de kinderen optilt en met ze praat.
Dit soort verhalen hoor je heel veel over deze man. Ze geven hem een kans; ongelofelijk dat dit volk geen andere keus kan maken.


1 januari komt Fogel er bij en we nemen een paar dagen om wat van Paramaribo en omgeving te proeven.



Kasikasima toer / Zuid Suriname
Met Fogel en Pim gaan we 7 dagen diep de jungle in ‘ eerst met een vliegtuigje en dan de rivier op met Indianen in een lange kano.
Dit wordt een prachtige tocht, leuke groep, we beklimmen de Kasikasima berg met uitzicht op Brazilië, we gaan door stroomversnellingen; Fogel staat oog in oog met een gifslang ( lanspuntslang). We vangen piranha’s en meervallen en grillen die op houtvuur. Mooie enorme blauwe vlinders wapperen voorbij en brulapen razen in te toppen van de oerwoudreuzen.
We slapen in hangmatten met klamboe en horen s’nachts de oerwoudgeluiden. Apen zitten vlakbij ons kamp in de bomen. De Indianengids Yull vertelt heel boeiend over de bosgeesten en de geheimen van het oerwoud en ook over zijn eigen worstelingen om als Indiaan zichzelf en zijn volk te handhaven. We wandelen op smalle paden tussen de lianen door het dichte woud.



We drinken casavedrank uit een pollepel in het indianen dorp.
Ter ere van een verjaardag en dat gebeurt in een dorps huis dit is een grote ronde ruimte met een gevlochten dak er op.
Er wonen 300 indianen reken maar uit.



Nickerie en Bigi Pan toer / noord west Suriname / gids Stefanie 20 januari.
Op weg naar Nickerie in de plaats Topness in riviertjes zien we vissen met 4 ogen, ze kijken met 2 ogen boven en 2 onder water.
Met de Bigi Pan Toer zien we; kaaimannen,ijsvogels, rode Ibissen rood omdat ze garnalen en kreeften eten en veel vissen (Talapi) die we in een net vangen samen met krabben. We chillen in een hangmat en barbecueën de vissen.
De groente- en vismarkt is super in Nickerie het is kleinschalig en ziet er verzorgd uit .
Door het dorp lopen Drentse kanalen.
Aan de zeedijk is een mooie Hindoe tempel daar mogen we binnen kijken 4 tegels de ruimte in , niet verder omdat we vlees hebben gegeten. Buiten gaan de smokkelbootjes heen en weer naar Br.Guyana.
Op de terugweg gaan we langs het dorpje Groningen; echte koffie in plaats van Nescafé en de rondvaartboot ligt gezonken voor het terras.



15 januari
Komt lieke aan.
Pim en Fogel gaan nog 2 dagen naar Frederiks dorp en wij genieten van onze dochter.
Laatste avond voor Pim en Fogel er wordt er afscheid gevierd bij Rita.


Albina oost Suriname 20 januari
Meer gaten dan asfalt op de weg 4,5 uur rijden over 200 kilometer.
Wouter en Do uit Albina gehaald omdat ze geen visum op het vliegveld konden krijgen zijn via Frans Guyana gereisd helaas zijn ze met een illegaal bootje overgestoken en dan krijg je geen stempel in je visum.

Fogel en Pim zijn vertrokken 20 januari en Sofia heeft ze naar het vliegtuig gebracht.


21 januari
Ton Wouter en Do gaan naar Paramaribo om de visum te bevestigen dat ze hier zijn.
De ambtenaar wilde geen stempel geven dit hadden ze in Albina moeten doen.
Ton wilde zijn internationaal rijbewijs regelen maar het is vrijdag middag en de electriciteit was uit gevallen, dus al op weekend.
Ook wilde Ton zijn verblijf te verlengen omdat hij langer blijft dan 1 maand maar ze zijn onze crew lijst kwijt.
Een hele dag voor niets bezig geweest.
Om 1615 hebben we de ouders (Hans en Cecile) van Dorris (vriendin van Wouter) afgehaald van het vliegveld.
En hebben met zijn alle gegeten op de boot .


Zondag een dag samen met de ouders van Dorris in Paramaribo naar het vrijheidsplein , waar de Surinaamse mannen zich verzamelen met hun piepkleine vogeltje in kooitje.
De zangvogeltjes staan in hun kooitje op een paal tegenover elkaar en doen een wedstrijd wie het meeste zingt. Het is een mannenwereld de mannen koesteren hun beestje.

Het Fort Zeelandia hebben we bezocht en daarna gechilled in het ressort van de jarige Hans.

Dinsdag zijn we met zijn alle een tocht gaan maken door de jungle naar de Marron dorpen en de indianen. Met de Marronse gids Elton We hobbelen door de rode stof de hele dag door naar Apoera. Een spoorweg van ontwikkelingsgeld gaat van nergens naar ergens, nooit gebruikte treinen worden deel van het woud.
Ook de watervallen Marie Blanche bezocht dat is een heftige tocht over een gammele brug met grote gaten die met een plank bedekt worden, door flinke plassen en omgevallen bomen.
Toos steekt liever de oceaan over.
Heerlijk gezwommen in de watervallen een slang ontmoet midden op het pad.
Onze auto die zich vast reed op een boomstronk moest er uitgesleept moest worden.

Deze reis hadden we twee keer een lekke band en de heftkrik is gescheurd omdat de kwaliteit niet bijzonder was. Gelukkig konden we er een lenen van een voorbijganger.
Daarna scheuren en schudden we weer verder met het busje door rode laterietwolken stof.
Wasbeer ,goudhaas en aap zien we de weg oversteken.

Een mooie jungle tocht met een korjaal gemaakt en naar een kos grondjes gevaren daar een zwarte spin gezien, 6 cm groot.
Ook nog een nestje van een kolibrie met twee eitjes er in.

Mooie rivier met droogvallen gebied schoon water en aan de over kant Brits Guyana daar langs de rivier leven de Trio indianen.

Elton noemt dit een semi survivel tocht.

Inmiddels hadden we per telefoon van Sophia gehoord dat onze boot door een boom met eiland was mee getrokken met ankerballen en al en tegen de motorboot van Mieke en John was terechtgekomen.
Gelukkig waren er veel mensen aan boord van de andere boten en met vereende krachten hebben ze alles weer uit elkaar kunnen halen en de Vagant tegen de Nederlandse vissersboot van Gerben van Veen gelegd.

Dus toen we weer terug in Dombrug waren zijn we direct naar de boot gegaan omdat om 8 uur de waakhonden los gaan en die verscheuren je als je over het erf loopt.
Toos en Lieke zijn van boord gegaan om de auto op de parkeerplaats te zetten
Achteruit lopend om de loopplank weg te halen is Toos in een roestige spijker gestapt.
We hebben de wond schoon gemaakt ,maar het bleef zeer doen dus toch maar even naar Broeder Black deze heeft de wond weer open gemaakt en even flink doorlaten bloeden en verbonden met een nat verband

Lieke is s’avonds op het vliegtuig gestapt. Heerlijk dat ze er was en wat leuk om te zien dat het zo goed gaat met haar.
Zij heeft weer heel veel zin om terug te gaan naar Jeroen.
De volgende dag hebben we Hein opgehaald, die met Peter aan boord komt.


We zijn nu met zijn tweeën aan boord om alles in orde te maken.
Als Ton de lekkende WC wil repareren blijkt er een scheur in de pot te zitten.
Weer een nieuw probleem maar ook dit wordt opgelost met lijmen want een zelfde model pot wordt niet meer geleverd.
In Trinidad gaan we naar een degelijke oplossing zoeken.
Onze boot is nu 11 jaar oud en veel dingen zijn aan vernieuwing toe maar alle technieken worden vernieuwd zonder dat er rekening word gehouden dat er onderdelen aan vervanging toe zijn dus ben je verplicht om alles te vervangen als dat kan want de gaten waar ze vast zitten worden verplaatst.

We zijn van plan om nog 10 dagen hier te blijven om de boot goed vaarklaar te maken en we willen nog naar de schildpadden gaan.