Bahama’s april 2012 Op de Exuma eilanden: George town, Rat Cay, Lee Stoking Cay, Little Farmers Cay, Black Point, Staniel Cay, Simson, Compass eiland, Warderick Wells, Schroud Cay ; Nassau op Provdencia en op Eleuthera Royal Harbour en Spanish Wells De Bahama’s strekken zich uit over een heel groot gebied, van noord naar zuid zo’n 600 km en een paar honderd km van oost naar west, er zijn meer dan 700 eilanden, het water is kristalhelder op 5 meter diepte zie je de zeesterren op de bodem liggen. In George town wordt Ton opgelapt om zijn heup weer aan de praat te krijgen, want na de hike op Conception was de 64 jarige heup wat geforceerd. Strompelend met een stok bereikt de Ton de lokale clinic, die onmiddellijk in de routine schiet en lengte en gewicht meet in resp. feet en pounds. En bij het wegen van zijn gewicht moet Ton zijn schoenen uit doen wat hem heel veel pijn geeft en als hij daar mee klaar is zien ze pas dat het anders had gemoeten. En daarna pas echte actie, injecties tegen pijn en vita D helpen Ton weer op de been. Motorgedoe: Het impellerhuis blijft lekken en het water komt op de dynamo, achter de impeller zitten afdekringen met veertjes, de simmerringen, maar het hele huis moet gedemonteerd met ingewikkelde afsluitklemmen. Tijdens ons klussen komen Tom en Karina langs en Tom is techneut en biedt aan dat we bij hem aan boord het huis kunnen demonteren hij heeft een bankschroef en werkbank aan boord van zijn kotter Alcatraz. Tijdens Toms verjaardag klaren we de klus dankzij een geduldige en deskundige Tom. Dan proosten we op leeftijd en klus. Inmiddels zijn er 4 andere Nederlandse boten op een kluitje hier in st George:De Schorpioen, de Lizzy, Panoramix en de Alcartaz. Wel veel voor zo’n klein landje Heerlijk zeilend verlaten we George Town en tegen de avond ankeren we om de hoek bij Rat Cay om de volgende dag zigzaggend tussen ondiepten op het fokje naar Lee Stocking eiland te gaan waar je mooi kan wandelen. Na 2 dagen door het gat naar buiten, voor de wind met de fok uitgeboomd naar Little Farmers en de volgende dag naaar Black Point waar haaien om de boot zwemmen en daarna ankeren we bij Staniel Cay. Bij Staniel Cay is de beroemde blauwe grot Thunderball genaamd naar de JAMES BOND film die hier is opgenomen . Echt spectaculair om daar te snorkelen heel grote en gekleurde vissen en kleuren van het water betoverend! Dit gebied is niet alleen beroemd maar het is ook mooi hier. We liggen in de baai Big Major waar de varkens op het strand leven en gevoed worden door de toeristen en als je het voedels niet naar ze toe brengt zwemmen ze naar je dinghy om het op te halen. De Anna van Silvio met de hazewindhond komt voor ons liggen , dat wordt s’avonds gezellig wijnen!! Ton vraagt zich af waarom de kust de in de Bahama’s zo rotsachtig en hol is en uitslijt door het water. Volgens de Zwiterse komt het door de asregen uit de ijstijd. We gaan hier wat meer over lezen als we internet hebben en de film van James Bond willen we nog een keer zien Vele boten liggen hier voor anker , grote motorjachten met s’nachts veel lichten aan alsof ze willen laten zien wie ze zijn. Het is Pasen geworden, we kleuren een ei voor elkaar. Gedoe met de materie: De voetpomp voor het water is overleden het kan nu alleen nog electrisch, het koelreservoir van de motor lekt, de furuno navtex doet het niet, de bijboot lekt en is gerimpeld als een olifant, de ssb antenne is kaduuk, het driekleuren toplicht in de mast met 50.000 gegarandeerde branduren is een tweekleurenlicht geworden het heeft geen groen licht meer etc etc ongelofelijk wat er steeds weer kapot gaat. Ons volgende eiland is Compass , op een verlaten plek gaan we ten anker we wandelen in de mangrove ,verlaten? Een paar uur later blijkt onze boot een magneet eerst is onze boot eenzame maar is omringd door 7 anderen. Natuur gebied Warderick Wells. Goed georganischeerd met vrijwilligers het hele eiland is schoon van plasick. Een bijzondere mooie baai met snorkel plekken. Hier hebben we gewandeld en een dagje gesnorkeld EN!!! boven en 3 meter lange haai gehangen die lag te slapen met vissen op zijn rug, Toos denkt dat een lime haai was. Ton denkt een nurse haai. Volgende dag varen we naar het eiland Shroud waar je een tocht kunt maaken door het eiland heen tussen de mangrove. Alleen weinig benzine in het tankje en een dingy die leeg loopt, maar de verleiding is te groot dus met geschatte afstand en de handpomp op weg. Ook zijn we nog net op tijd voor het tij. Het wordt een geslaagde tocht zien ook nog twee schildpaden, witte vogels met een lange staart en drie keer het bootje oppompen want die blijkt steeds meer te lekken. Bij flinke wind en regenbuien en 2 reven en ¾ fok + kiel op 1,80 meter diepte gaan we over ondiep water met veel koraalriffen van Shroud Cay op de Exuma’s naar de hoofpplaats Nassau afstand ca 40 zeemijl. Hier gaan we repareren en bevoorraden en liggen voor het eerst sinds Cuba weer in een haven. Nassau is de plek waar alle grote cruisschepen aanleggen en die stoten er dan duizenden toeristen uit die het kunstmatige chice winkeldorpje op Paradise Island overstromen. Ons paradijs beeld wijkt daar scherp van af , we blijven liever ver weg van de massa. Het klussen lukt; het stuurrad heeft geen speling meer, er is gelast aan het koelwaterreservoir,de navtex is ok en ook de ssb heeft een antenne. Onze bijboot “merk Lodestar” is van pvc en in de Caribische hitte laat de lijm los bij de naden, helemaal ongeschikt voor de tropen dus. Een goede nieuwe bijboot is hier niet te koop. Dus weer vele uren lijmen , dit keer niet met Sikaflex maar met M3 -5200 rood. De boot rimpelt nu al wat minder snel. Na ruim een week verlangen we echt weer naar de ruimte en varen met 1 rif in het zeil met een snelheid van 8 tot 8,5 knopen naar Eleuthera waar we voor anker gaan in het zgn hurricane hole Royal Island. Er wordt zwaar weer verwacht tornado’s in Mecico. Bij Bermuda storm. Hier 30 beaufort. We ankeren naast onze bekende Anna uit Zwitserland, we zijn voldaan maar ook moe , heel veel gedaan de laatste dagen; en spreken af dat we de volgende dag eens een keer helemaal niets gaan doen ” zondagsdagje houden”. Maar om 5 uur in de nacht beweegt de boot vreemd en dan PIEPT ook het ankeralarm. We zijn los, liggen al dichterbij de kant , het onweert ,regen striemt over dek in deze aardedonkere nacht. Motor aan GAS we draaien op de kiel in de wind vlak voor de kant. Als Toos het anker ophaalt is het anker verborgen in een brok klei met gras dat ze er met de pikhaak afsteekt. We doen drie ankerpogingen die allen mislukken door het vele gras op de bodem. Na een uur ploeteren gaan we liggen wel op een plek maar met veel golven, motor uit en kopje thee. Na een half uurtje gaat het weer fout, inmiddels is het licht geworden en stomen we naar de ondiepe westoever van de baai waar de Bruce wel in 1 keer in de grond bijt en vasthoudt. Binnen is er nu koffie en buiten waait het meer dan 30 knopen. Met de bemanning van de Zwitserse Anna en hun hazewindhond bezoeken we de ruines van een landhuis uit de 18de eeuw met prachtige terrassen,vogels en bloemen en een royaal uitzicht op de Royal baai. Spanish Wells een hechte vissersgemeenschap op dit eiland gevestigd omdat ze in Engeland voor hun geloof werden vervolgd. Dit plaatsje is voor ons een kleurrijke verrassing, prachtig onderhouden vissersboten en huizen in pasteltinten met een overwegend blanke bevolking zo’n 2000 zielen. Een andere Bahama waar de economie wel draait en de mensen werken.