verslag februari

Verslag maand februari



Suriname

Op maandag hebben we afgesproken met de ouders van Do dat we een klein tochtje maken met de boot naar de Commewijne rivier
Om vandaar een tocht te maken naar het gebied van de schildpadden

Drama omgeslagen tussen de kaaimannen!!!!

Onze schildpaddenontdekkingsreis in 2 piepkleine kano’s werd een echte survival
We laten met Cecilia aan boord de Vagant voor anker in Frederiksdorp en stappen in 2 kano’s, dan gaan we door de mangrove naar het strand, een schitterende tocht.

Vanaf 2 uur voor middernacht maken we een speurtocht naar de soepschildpadden ,maar we zijn te vroeg in het seizoen ;geen schildpadden en toch wel een spoor van een groot schildpad die een verkenning op het strand heeft gemaakt op zoek naar een plekje om haar ( 100) eieren te leggen.

De strandwacht geeft na veel druk toe , we mogen s’nachts terug gaan naar de Vagant ,te riskant volgens hem.

Het is pikdonker, de kano’s scheuren door het zwarte water , kaaimanogen lichten op in het schijnsel van de zaklampen , we gaan als een speer maar dan , ja dan het gaat fout: de eerste kano met Hans Wouter en Do knalt op een boom en slaat om!!
Hans ziet niets meer ,alles is zwart zijn bril kwijt ‘ Do schreeuwt “ Ik stink!!!” helemaal waar ,Wouter hoost als een gek , de muggen vallen aan, de ongelukkigen staan heuphoog in het zwarte modderwater. Waar zijn de Kaaimannen ?? >> ook geschrokken gelukkig.
Hozen, hozen en we kunnen verder, we overleven , we bibberen, muggen vallen nu massaal aan, maar we redden het en sluiten het avontuur, ver na middernacht, aan boord van de Vagant, af met een warme douche whisky en jenever.

Donderdag nemen we bij zus en zo afscheid van de ouders van Do.

Zeilen van Parimaribo naar Tobago
We nemen afscheid van de ouders van Do maar ons vertrek stellen we een paar dagen uit, het waait te hard.
Boten om ons heen slaan van hun anker,de Vagant schudt heen en weer maar ligt als een huis.
We willen op donderdag vertrekken maar dat wordt vrijdag dan varen we naar Torica en liggen daar voor anker dit is behoorlijk wild.

Het blijft stevig waaien uiteindelijk vertrekken we op maandag morgen en
We verlaten Suriname met wisselende gevoelens ,het was heerlijk om hier te zijn met de mensen die zo open zijn. Het kan je hier gebeuren dat je in een winkel als met een leeg karretje loopt, wordt gezegd dat je zeker geen keuze kunt maken want er is hier ook zoveel.
Of bij de kruidenier in Domburg, als je staat te praten met de Chinees die dat bedrijf al tien jaar runt, hij, je dan ineens laat zien hoe zijn beveiliging werkt met een video-camera waar je op kunt kijken en dan loopt hij demonstratief de winkel in om wat weg te pakken en stopt dit onder zijn trui en vraagt aan ons of wij het zien. Lachen!

Met opgaande zon vertrokken, rivierdolfijnen doen ons uitgeleide. De oceaan is heel rolly. Buien regen wind. Snelheid 8 knopen gemiddeld met knik in de schoot en Wouter en Do flink wat problemen met het evenwichtorgaan, zeeziek dus!!
Een snelle rit, inklaren in Scarborough; veel en letterlijk en figuurlijk zware ambtenaren/ Stempels en uniformen.
Sfeer heel anders dan in Suriname. Hier is men inzichzelf ; “ lak aan de klant ” wel rastasfeer maar niet open. De stad is shabby.
De baai Store bay is OK , pelikanen en vliegende vissen, mooi blauw water, heel anders dan de bruine Surinamerivier en later gaan we meer noordelijk en daar is de Rocky bay ,super rocky, veel deining en weinig slaap voor met name de nieuwkomers Peter en Hein.

Van Tobago naar Grenada
(bemanning Peter, Hein, Wouter, Do ,Toos en Ton)
We klaren niet uit, man was niet op kantoor, met een smoes dat er een schip in nood was. Ze kunnen de pot op. We varen naar Grenada st George; weer een snelle tocht 8 knopen op de teller gemiddeld. Do haalt 10,5 mijl als record!! Bij aankomst zien we de klipper “de Stad Amsterdam”, met vol zeil vertrekken, Peter praat nog met Andy op de marifoon.
Grenada: wat is er te beleven?: muurschilderingen, rum barretjes, leuke open mensen relaxte sfeer veel prettiger dan Tobago/ Trinidad, vooral de dansmoves van de meiden in de Banana bar maken indruk op de verse bemanning.. De 90 meter driemaster Eos is onze buur, we gaan landinwaarts en zien dat het land heeft te lijden gehad van de hurricane Ivan hoewel het buiten de belt ligt. We bezoeken Leapers Hill waar de laatste Carieb indianen van de rots sprongen omdat ze zich niet wilden overgeven aan de bezetters.
Het weer is pet ,het plenst de hele dag al meer dan een week.

Grenada; we kruisen naar Carriacou met rif in het zeil , eerst Tyrell Bay en later gaan we bij Palm eiland voor anker. Hier is de Cariebsfeer 100%!! De zon komt weer!!
We zijn nu op de Grenadines, het is nu begin maart en we gaan op Union Island voor een sundowner naar de Island bar; een klein eiland op het rif, gebouwd door een Rasta man en omgetoverd tot bar, Wow!

Het is hier een paradijs de eilanden liggen niet al te ver van elkaar de riffen kun je zien liggen en het water is blauw gekleurd.

Onze bemanning Wouter en Do verhalen ook zelf op:
woutendo.heelverweg.nl